BİLİNMEYEN PATİKALAR
Ben, Sahra Çölünün bilinmeyen bir patikasında tek başına dolaşmakta olan gezgin ne yaparsın buralar da? Tek başına ne diye gezinirsin? Anlamsız arayışlarına anlam katmak için kaç kere geçeceksin bu sahra çölünün bilinmeyen patikasında? Cevaplarını bulamayacağın halde niye bulmak için çabalarsın ?Kendini boş yere niye yorarsın? Cevaplarını bulamacağın halde, bulsan bile sonuçlarından da korkacağını bildiğin halde niye arayışlarının üzerine gidiyorsun?
Güneş daha yeni batmıştı. Yavaş yavaş ardından getirdiği izlerde güneşi takip etmişti. Kocaman bir zifiri bir karanlık yavaş yavaş etrafa yayılmış ve gezginin bulunduğu yerden başlayıp bütün çölü kaplamıştı. Artık her şey zifiri karanlıktı. Gezgin etrafını da görmez olmuştu.Etrafı görmediğinden dolayı da bilinmeyen patikalar daha da bilinmezdi. Bundan dolayı gezginin zihni allak bullak olmuştu. Şimdi ne yapacağını ne düşüneceğini bilemez olmuştu. Sanki kafasının içinde binlerce ses gezgine sesleniyormuş gibi. En kötü kabusları, bitmez tükenmez acıları, korkularının ardından gizlenen açıklanamamış sorular, başkalarına sormayı denediği halde cevap alamadığı sorular, aklına gelen o saçma soruları kendine sormaktan utandığı sorular, kendisinin bile elinde olmayan nedenlerini sorsa bile cevap alamadığı, cevaplarının bilinse bile ardında yine bitmez tükenmez soruları… kendisinin de bildiği halde bu hayat için sorgulamaya yetemeyecek olan küçücük beyni onun tek kurtuluşuydu.
Evet gezgin biliyordu.Karanlık onun bulunduğu yerden başlaşmıştı ve güneş onun bulunduğu yerden de bir gün doğacaktı.