• ÝzEdebiyat > Öykü > Soyut |
1
|
|
|
|
|
Aþk, martý kanadýnýn denize deðdiði andýr; yitirilen, kumsalda beklemekle geçirilen zamandýr!
ERDEN ERKÝN |
|
2
|
|
|
|
|
Çamur nedir? Çamur, toprakla suyun karýþýmýdýr.
ERDEN ERKÝN... |
|
3
|
|
|
|
|
ayasa olsun ki, cumhur baþkaný Müslüman arap olsun. Baþbakan hristiyan
Bakanlar deðiþik etnik grup ve deðiþik mezheplerden,
Baþkan yardýmcýsý zenci, ve kadýn |
|
4
|
|
|
|
|
Dünyanýn bu ilk insaný, nereden ve nasýl dünyaya geldiðini bilmeden Cennet Bahçesi’nde geziniyor. Pýnarlarýn billur gibi sularýndan içiyor. Ýstediði meyve ve sebzeyi yiyor. En çok da, olgunlaþmýþ ve dalýnda kurumuþ incirleri yiyor. Ýncir aðacýnýn altýnda oturuyor ve uyuyor. |
|
5
|
|
|
|
|
HAYAT ANA
Vatan bey ile sýla hanýmýn ayrýlýk, hasret, özlem ve vuslat adýnda dört çocuklarý vardýr. Ayrýlýk en büyükleridir. Ýlkokulu, ortaokulu ve liseyi bitirir, üniversite tahsilini yapmak için sýlanýn üvey kýz kardeþi gurbetin yanýna gitmeye karar verir.. Ayrýlýk yola çýkmak üzere iken diðer kardeþler, hasret, özlem ve vuslat feryat eder. Bizde kardeþimizle gidelim baba ne olur izin ver. Biz olmadan o, o olmadan da biz yaþayamayýz biz et ve kemik gibiyiz et kemikten ayrý olur mu hiç der aðlamaya baþlarlar. Anne ve baba yüreði yavrularýnýn bu feryadýna dayanamaz ve izin verirler.
|
|
6
|
|
|
|
|
Nereden geliyordu... Bu odanýn içinde mi doðmuþtu yoksa... Neden hiçbir þey hatýrlayamýyordu. Annesi babasý yok muydu... Elleri karýncalandý, bu karýncalanma omuzlarýna kadar geldi ve kollarý silindi |
|
7
|
|
|
|
|
Yürüyor... Siyah saçlý, beyaz yüzlü, gözleri koyu, sesi tok genç kýz... Ben hiç geçmiþe takýlmadým diyor, içinden geçirdiði seslerle... Kendimi kapatmadým, sadece birþeyleri hatýrlamak istedim... Bir çeliþki yaþadým böylece, kalbimin gölgesinde barýndým...
Aðladýðýmda gizlendim, güldüðümde neþelendim... Sakin rüzgarlarda ruhumu oradan oraya gönderdim... Beyaz kaðýtlar elimde hiç bulamayacaðým yerlere özlemi dile getirmek istedim... Aslýnda gördüðü mavi bir okyanus ya da yaðan beyaz karlar deðildi. Uzun bir müddet ayrý kaldýðý kendini dinleyiþ eðlencesiydi. |
|
8
|
|
|
|
|
Kendi içinde kaybolmak istemeli insan, derine ve daha derine, kimsenin bulamayacaðý, ulaþamayacaðý, gerçeðin yazýlý olduðu sayfalara varmalý. |
|
9
|
|
|
|
|
Eski bir yazým... Yalnýzlýk ve diðer bazý soyut kavramlar hakkýnda, hiçbir yerde geçen bir öykü... |
|
10
|
|
|
|
|
Buz bizi bipolar yaparken,ilkbaharý çalýmlamak isteriz.tepemizde türlü türlü diþiler birikir.ahkam keser,ahval olurlar,ahmak olurlar. |
|
11
|
|
|
|
|
Çok bozulmuþtum doðrusu!ben neler ummuþ, ne ile karþýlaþmýþtým!.. |
|
12
|
|
|
|
|
Masanýn üzerine koyduðum davetiyeyi hafifçe ona doðru sürüyorum (ah keþke ‘’davetiye önünde be adam açýp da baksana ‘’diyebilsem...) dizlerini sallýyor, kravatýný saða sola çekiþtiriyor. Anlaþýldý! Bir beþ dakika daha orada oturamayacak. Þimdi beklediðim soru; |
|
13
|
|
|
|
|
...sigarasýný tam içmedi ve o kýzgýn alevi söndürdü.iste o anda içindeki tüm huzur gitmisti birden.güzel baslayan bir sabahýn bukadar kýsa sürecegini düsünmemisti.hemen yatagýndan kalktý ve ahsap pencerenin önünde durup bordo perdesini sonuna kadar açtý.günesin ýsýgý odayý artýk tamamen aydýnlatmýstý.içinde hissetti parlaklýgý ve penceresini açýp dýsardaki bisikletli çocugu seyretti bisüre.her sabah ayný manzarayý karsýsýnda bulurdu.yüzüne çarpan ýlýk rüzgarla kendine geldi ve artýk çýkmasý gerektigini hatýrladý.saat çoktan 7yi gösteriyordu..... |
|
14
|
|
|
|
|
Önceleri kuþ olmak istemiþtim, özgürce özgürlüðün tadýna bakabileyim diye. Sonralarý öðrendim ki en özgür kuþlar, göçmen kuþlarmýþ ve onlarýnda özgürlüðü mevsimlerin elindeymiþ. Bu acý gerçekle karþýlaþýnca kendime yeni formlar bulup kurduðum düþlerde sonsuz özgürlüðe eriþmek için arayýþlara giriþtim. |
|
15
|
|
|
|
|
Bizim buralarda okullarýn açýlma zamaný geldi mi, yaz sezonu biter. Yaz sezonunda kýþlýkçýlardan, bikinili lolitalarý görmeye giden röntgencilerin dýþýnda plaja pek giden olmaz. |
|
16
|
|
|
|
|
Bahar geldi, ýlýk rüzgarlar getirdi, mutluluðun baþlangýcýnda.. " Hadi gel! " dedi, götüreceðim hayatýn kaynaklarýna.. Ýlgilenmedi. Sonbaharý merak etti, içinden geçirdi: Sancý nedir? Neden vardýr?
Onu hatýrladý. Üzmüþtü. Kendi üzüldüðü için. Bir karþýlýk gibi. Doðruldu bulunduðu yerde, yapmadýðný yapmýþtý. Zihninde kendini kýzdýran kelimeler uçuþtu. Anladým dedi, bir parça hatalýydým. Daha çok anlatmalýydým neyin ne olduðunu.. Sormalýydým hislerini, taçlanmalýydý, elinden tutup götürmeliydi gençliðin arzulu ellerine..
|
|
17
|
|
|
|
|
–Napýyým, napayým, napayým derken! Aklýna bir fikir gelmiþ. Kral bu fikrini köylülerle paylaþmýþ.”Güzel köylülerim! Bu ejderhayý yok edecek bir þövalye biliyor musunuz?” demiþ. Köylülerden biri:
–Ben tanýyorum demiþ. Kral “hemen bu so(þö)valyeyi buraya getirin” demiþ.
|
|
18
|
|
|
|
|
Karanlýk ve Aydýnlýk ve Yeryüzü |
|
19
|
|
|
|
|
Kalbinin her zamankinden daha fazla attýðýný nefesinin kesildiðinden anladý. Gözlerinden yaþ gelmiþti. Bütün çabalarýna raðmen yutkunamýyordu bile. |
|
20
|
|
|
|
|
- Arkaný dönermisin, öleceðim de!
|
|
Anasayfa
