Bekledim, yollar içime akar
Gözlerimde ne kadar yaþ varsa, durmaz sessizce sinem aðlar
Dilim anar, gönlüm suskunluk içinde korlaþarak coþar, umut sürur bir arar
Hicraným bu demde baþlar, hasret bir baþka bahar için sabrý anar, bahtýmdýr ey yar




Bir dünyam var, ruhumla yaþar
Ne kadar merakým ve meramým varsa onun feyziyle umuda koþar
Ne koþulsuz bir hevesin var, ne müddeti idrak nefesin halim için kar ey yar
Dilim dönmez ama gönül iklimimde hüzün bir baþkadýr, bir kanaattir içimi yakar




Susmalý mýyým, hiç anmamalý mýyým
Yar için, aþk halin demi diyorlar bilmem ki niçin, arzular vehimler mi için
Aklým vazgeç diyor, iradem direniyor, kalp sessizliðini koruyor, umutla bekliyor
Ne kadar efkâr varsa, sessizliði ne bürünüyor ve ya sabýr diye bahtýný nefesleniyor




Artýk halimde bir takat kalmadý
Yýllara sâri umutlarým yanýma kar mý kaldý, yar ne kadar gönlümü anladý
Nefesin feyzi, niyetin bekâreti, umudun latif olan hali niye sinemde yoksul kaldý
Garip olmak inanýyorum ki halim için mukadderattý, çilem bu manada kalbe ardý




Boynumu büktüm, çekildim
Kalan nefesi artýk bir mevta niyetiyle salacaða havale ettim, niyetlendim
Gönlümü dürdüm, ruhumu hicrana verdim, sanki yaþarken dahi topraða girdim
Kuytu köþelere çekildim, sessizliðin latifliðinde hüzünle bütünleþtim ve eridim



Mustafa CÝLASUN