O kadar derindeyiz ki, kaybolmuþuz; birbirimizi bulamýyoruz, Sadece seslerimizi duyuyoruz. Ne o beni görebiliyor, ne de ben onu görebiliyorum. Ama aramýzda öyle kuvvetli bir bað var ki, her þeye raðmen bir bütünüz. Mevzularda kaybolsak da, derinliðin ýssýzlýðýnda boðulsak da birliktelik duygusunu kaybetmiyoruz.

Her mevzunun içeriði o kadar derin ve yaralayýcý ki, o kaybolmuþluk içinde birbirimizin yaralarýný saramýyoruz. Sadece ayný acýyla kývranýp duruyoruz.

Bazen seslerimiz birbirine karýþýyor. Bir gürültüdür, gidiyor. O, duygularýn çýðýrtkanlýðýný yaparken, bense, aklýn düþünsel evrimiyle boðuþuyorum. Aramýzdaki med-cezirlerden bitap düþüyoruz.

Sanýrým, bu durumu bir çok kiþi yaþýyor. Burada, kim daha baskýn gelir ve kendini dinletirse, o galip geliyor. Dominant olan, kiþiliði yönlendiriyor.

Biz aramýzdaki bu mevzuyu, bunca yýldýr çözemedik. Yani dominant rolü kaptýrmama mücadelesi hala devam ediyor. Çünkü her ikimiz de güçlüyüz. Bu yüzden birbirimizi saf dýþý býrakmak hiç kolay olmuyor. Onun kazandýðý zamanlarda alýnmýþ kararlar hep hayal kýrýklýðý ile sonuçlandýðý için, kendimi tamamen onun isteklerine, arzularýna teslim edemiyorum. Yalnýz kabul etmek lazým; onun isteklerine karþý gelmek ciddi bir irade gerektiriyor ki, bu da her baba yiðidin yapabileceði bir iþ deðil. Çoðu insanýn sadece duygularýyla hayatýný yönlendirmesi bunun en bariz örneði zaten...

Öyle istekleri oluyor ki, anlatsam size inanmazsýnýz!

Ona kalsa, her beðendiðinin peþinden koþa koþa gidecek. Uyar mý, uymaz mý? Hiç, iþin o kýsmýyla ilgilenmez. Sadece, avýnýn peþinden gidip, bütün arzularýný yerine getirecek. Ben o durumda devreye girip, iþin olumsuzluklarýný, risklerini söyleyince, bizim med-cezir hemen devreye giriyor ve mücadele baþlýyor. O da beni, ikna etmek için, olayý bütün cazibesiyle önüme koyup, "Bak ama, neler kaçýrýyorsun" deyip, beni kývrandýrýyor.


Bir gün, en tepeleri, zirveleri kovalarken, diðer gün yerlerde sürünüyor. Ya da bazen küçücük þeyden mutlu olurken, bazen hiçbir tatmin duygusu onu mutlu etmiyor. Böyle iniþli çýkýþlý halleri de var. Söylemesine göre, vücudumdaki hormonlarýn salýnýmý onun dengesini bozuyormuþ. Tabi, doðal olarak benim davranýþlarýmý da etkiliyor. Bazen bana kontrolü kaybettiriyor. Onun yüzünden nalet, geçimsiz biri olup çýkýyorum. Tolerans sýfýr. Keyfi misin? Bir saat sonra zil takýp oynuyor.

Velhasýlý-kelam, bu dengesizlik yüzünden, derin dalgalarla boðuþur gibiyim. Ben yüzmeye çalýþtýkça, o dalgalarýyla beni istediði yere gönderiyor. Sonra beðenmeyip, baþka derinliklere yolluyor. Bunu yaparken de esen fýrtýnayý önüme kýlavuz olarak koyuyor. Fýrtanalý, dalgalý bir yolculuk, sonsuzluk gibi uzayýp gidiyor önümde..

Ne istiyor? Bir anlayabilsem…

Efendim! Ben çok kuralcýymýþým. O bunu sevmiyormuþ. Onun mutluluklarýna engel oluyor muþum.

Ýyi de, sorgusuz sualsiz onun peþinden gittiðim vakit hayal kýrýklýðý girdabýndan kendimi kurtaramadýðým gibi, kendisi benden daha fazla isyankar rolünü üstleniyor.

Uslanmayan, akýllanmayan çocuk gibi, çok yoruyor beni. Ýþin ilginç tarafý yaþadýklarýndan da ders almýyor. Hala bir arayýþ içinde, hala mutluluðun peþinde..

Ne kadar saçma!

Yaþanýlmýþ onca olumsuz tecrübeden sonra, mutluluklarýn geçici olduðunu idrak ettiremiyorum.

Çok kýzýyor bana..!

Bu arada biz kim miyiz?

Ben ve Duygularým..

SAADET TOKSÖZ