bu şehirde
herkese yetecek kadar
öykü vardı
öykülerimizi şiirlerimizde saklardık

ummadığım zamanda
- ki aşk umulmadık zamanda
şairler taradından yazılırdı
bembeyaz kağıtlara-
temmuzun avazında
girmişti yüreğime
gözlerinde bal gibi çiçek saklı kız

bu şehirde aşk
her zaman asfalttan sekip
kaldırım kenarında boy verirdi
aşık olmak için
kaldırımı aşmak gerekirdi

bu şehirde
herkese yetecek kadar hüzün vardı
hüzünlerimizi öykülerimizde saklardık
şairler bulurdu

öyle ki;
bu şehirde ağlamak
bir ibadet şekliydi
gözyaşları hayratlardan akardı
ellerimizi şiirlerle yıkardık

bu şehirde
herkese yetecek kadar yaşam vardı
yalnızlığımızı tabutlarda saklardık
şiir ölürdü