Çavýyor demliðin nefesi hazzý
Dudaða deðiyor nazýn niyazý
Bir gül emsal tebessümü doðuyor
Yaza çeviriyor buðu ayazý.


Ýniyor demliðe gökten bir ýþýk
Iþýða gizemli nefes karýþýk
Gülün zambak eli bardak tutarken
Ýç açan manzara onunla pek þýk.


Buðu buðu haz iþlenir havaya
Efsane anlatýr ýtýrý aya
Yýldýzlardan yere bir selam gelir
O selam renk olur bardakta çaya.


Gün ýþýr mahmurdur yârin bakýþý
Dudaðý bardaðýn narin nakýþý
Misli bulunmayan benzersiz peri
Yazýlýr tarihe gönül yakýþý.


Bir misilsiz masal, masal içinde
Namý tüm cihanda vataný Çin’de
Ýçen tiryakisi oluyor haza
Arayýp buluyor olsa maçinde.


Bir buðu bakýþlý tebessüm eder
Daðýlýr gönülden anýnda keder
Tam da alýþmýþken ünsiyetine
Bir gün Ankara’yý býrakýr gider.


Elleri zambakça ak pak elleri
Semaver çaðýnýn has güzelleri
Hasret bestesine gül adý güfte
Çayýmýzda tatdý þirin dilleri.


Gidiþiyle çayý öksüz býraktý
Sinede görünmez ateþler yaktý
Ne çaydan tat aldýk ne sohbetten haz
Acý çayý bile günden berraktý.


Onu bekler þimdi semaver demlik
Geliþi kademdir daðýlýr kemlik
Bir cerendir tavrý tasvire sýðmaz
O tavra yakýþmaz asla bohemlik.
Ankara,12.01.2011 Ý.K