Ben bu şehri hiç sevemedim sensiz
Ellerim üşüdü gönlüm üşüdü
Gittiğinden beri her şey düzensiz
Hayalin ardınca beni sürüdü…

Gün oldu yutkundum çay içemedim
Dolaştığın yerler hüzün yumağı
Geçtiğin sokaktan hiç geçemedim
Gel de çöz elinle ördüğün ağı…

Adını işittim içim cız etti
Şehir senin hasretinle bî mecal
Gitmeden hasretin canıma yetti
Gel de ellerinle şu canımı al.

Ankara karardı ardın sıra can
Bağrım üflediğin neye benzedi
Her çay içişinde ben yetimi an
Benim iflah olmaz dertler namzedi.

Dönersen bu şehir sana amade
Gölgeni ararım sokaklarında
Dudakların çay buğusunda bade
Çiy damlası ararım yanaklarında.

Sevmedim bu şehri gittin gideli
Yokluğunda hayalinle söyleştim
Görenler dediler galiba deli
Açtığın yarayı gamla üleştim.
Ankara,15.02.2011 İ.K