Şayet

Söyleye bilseydim

Sana derdimi şiir yazmak niyeydi



Anlata

Bilseydim meramımı

Yazıların halden sudur eden rengiyle



Sitem

Kime, nedamet

Ki artık kimin derdinde



Sevdanın

Açılan sis perdelerinde

Tahayyülün muazzam enginliğinde



Sevsen de

Bizarım velev ki

Sen hiç sevmesen de



Hicranım,

Benim kendi kendimle

Sen bir zerre miskali üzülme



Merakın

Esrarında büzülme,

Kendi melalinde hiç kederlenme



Derdim

Sadece kendimle

Sevmiyorsun ki sen şimdi ne çare



Bırakmışım

Melalimi dalgaların

Kuşatan efkâr salan serinliğine



Sensizliğin

Derinliğinde hicranım

Sızının kadrinde yapayalnızım



Sen

Ne bileceksin derdi

Ve hatta gamı kederi kal kendinle



Sen

Hiç nazar etme,

Kelamını her vakit nazarımdan esirge



Biliyorum

Artık gül-i nisalar,

Hissiz rıhtımımda dalgalar misali



Gelen

Vursun giden vursun

Gönül zaten yaralı ne çıkar sanki



Şimdi

Öyle viraneyim ki,

Martılar uçarak kanat çırpsa bana ne ki



Kokmayan

Bir gül bahçesinde,

Sessiz dolaşan dili hazanın efkârı gibi





Mustafa CİLASUN