Mahkûm eden hisler, mahzunlaşan nefesler!







Sen nedense
Özleyememdiyordun


Kâbusların korkutan
Eşiğinde o an sabahlarken


Her halinde
Kalbi değişikliği yaşarken


Hislerime asla
Müdahale edemiyordun


Bazen nedense
Unuttuğunu düşünüyordum


Martıları seyrederken
Geceleri düşünceelerimi yazarken


Sukutun girdabına
Mahkûm hayallerim bırakmıyordu


Gecenin o karanlık
Göğsünde hüzünle sinembesleniyordu


Dağlara yaslanırken
Seyrettiğim sessizce nazar edenbulutlar


Seni anlatıyordu
Hülyalar yaşatıyor, içim içime sığmıyordu


Hoyrat ellerin pençesinde
Makûs melalim, gönül ve mevsimlerim



Senin sevdanı

Anlatıyor ve muhabbetinle yaşatıyordu


Kör kuyuların da
Kuruyan umut bekleyişi, elem zerkediyordu


İklimleri değiştiren
Hercümerç hayallerim boyun bükerek ağlıyordu


Toprağın şefkatini
Ararken yağan yağmurlar o an neler söylüyordu


Senden şarkılar
Söylüyordu nağmeleriyle, hissiyatın yakarışlarında




Mustafa CİLASUN