|
Anasayfa |
Son
Eklenenler |
Forumlar |
Üyelik |
Yazar
Katýlýmý |
Yazar Kütüphaneleri |
|
|
Murat, Mevlüt, Muzaffer ve Ýsa
Ýsa Kantarcý
Roman > Korku Romaný
Murat, Mevlüt, Muzaffer ve Ýsa
“Ýsa, senin arkandayýz, Murat, Muzaffer ve ben, sen kafaný yorma.”
Balkonda sigara içiyordum öðleden sonra, güneþ var ama serindi hava, yaz bir türlü gelmedi, yaðmur, sel, her þey can sýkýcý. Kadýnlar, kýzlar can sýkýcý, çocuklar þeytan. Güzel, iþe yarar bir þey yok gibi. “Neden geldim hayata, bu ne iþ?” Bir yaþamak derdidir gidiyor. Ne istersem, en elde etmek istersem diþimle týrnaðýmda bir mücadele vermem
[DEVAMI]
|
|
|
• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
801
|
|
|
|
Küçük zaman dilimlerine yakýþtýramadým senin büyük kalýbýný. |
|
802
|
|
|
|
Yazarým adýný sabah, yazarým hüznünü akþam, bir yakamoz dansý mýdýr buluþmamýz, denizin kokusu mudur kokun, kalýn mýdýr sesin, kaþlarýn gür mü? |
|
803
|
|
|
|
Sen hangi mevsimlerden,hangi topraklardan kopup geldin ve ben seni neden bunca zaman sonra sevdim… |
|
804
|
|
|
|
Bir çingene masalý bu...Kýpkýrmýzý..Kan gibi...Ölüm gibi...Gonca bir gül gibi... |
|
805
|
|
|
|
" bu saatten sonra ne bir adým atarým ona, ne de adýmý anarým onunla..." |
|
806
|
|
|
|
En derin naðmeyle çal bu gece…korkmadan vur o yüregimdeki periþan köz’e…vur hey gece…vur da canlansýn ölüler surette...ölen canlar degildir ,sadece bir sayfa…bir yaprak, varlýk defterinden bir köþe…yalnýz býrak kussun içimdeki hece….ne kadar gücü var görsün,düþsün o en tepeden bu zirve.....
|
|
807
|
|
|
|
Bir ömre hapsedilecek alýþkanlýklar, ayný sabahlarda uyanmalar, kavgalar gürültüler deðildi aþk. |
|
808
|
|
|
|
Aþkýný gönlüme býrakýp gittiðinde, gözbebeðindeki siyah esir almýþtý beni. Bu yüzdendir kendimi, deniz gözlerinin dalgalarýnda kaybetmem. Bu yüzdendir körlüðüm. Bu yüzdendir lâl oluþum. Yüreðimden akýp gidenler bir kalemin ucundan süzülüyor þimdi. Sayfalar dertlerimi baðrýna çeken, sabýr yarenliði sýfatýnda gönlüme bir bir düþmekte. Sensiz denizler geçiyorum. Mavi, titrek, alev geceler… Mum gemilerinde.
|
|
809
|
|
|
|
Kendimde deðil; sendeyim artýk... |
|
810
|
|
|
|
...anlamýþtý ayný þehirde yaþayýp ayný havayý teneffüs ederken elini tutup, gözlerinin içine bakamamanýn ne kadar aðýr olduðunu aþk ateþiyle yanarken kalbi…
|
|
811
|
|
|
|
Kadýn ve yaralý kalbi yavaþ yavaþ, ve tadýný çýkarak yürüyordu Ýstiklal
caddesini. Yanýndaki adamýn türlü düþünceler geçiyordu kafasýndan. Adam deli
gibi aþýktý kadýna. |
|
812
|
|
|
|
Her geliþin mutluluktu. Seni aðýrlarken, yüreðimin sözünü geçiremiyordum. Yalnýzlýðýmla penceremden bakarken seni düþünüyordum. Ýyi ki geldin diyordum. Oysa her geliþin, alaysý gizlerinle doluydu. Aldatýþlarýn saklýydý ruhunda. Bakýyordum ve gülümsüyordum her seferinde. Mantýðýmýn yüreðime dur dediði gecede, yüreðim sildi seni. Ýstem dýþý gerçekleþti zannettiðim zamanlardý. Oysa bir kandýrýþtý, bedenindeki kadýn tenlerinin kokusu. Þimdi, bedenimden seni uðurlarken, son noktayý koymuþ olduðumu anlýyorum. Son olmalýydý. Evet, bu bir sondu. Son gidiþin, dönüþü olmayan bir bekleyiþiydi þimdi. |
|
813
|
|
|
|
Sana kavuþma ihtimalini çoktan geçtim ben… Þimdi sana kavuþamamayý düþlüyorum. Seni gözümün önünde tutup da, ellerini tutamamayý… Ne de olsa seni uzaktan sevmeyi seçtim ben. Yokluðunda var olmaktý kaderim; Kabullendim, direnmedim. |
|
814
|
|
|
|
bakýþýn umudum, savaþ açýþým tekliðe. bakýþýn hiç bitmeyen sevdamýn bastonu, deðneði hayatýmýn...
|
|
815
|
|
|
|
Bulduysanýz eðer kötürüm etmeyin gerçek aþký. Harcadýðýnýz emeði kaprislerle küle döndürmeyin. Bulduysanýz eðer yazýldýðý gibi yaþayýn onu. Fazlasýný istemeyin... |
|
816
|
|
817
|
|
|
|
En güzel gündüzlere uyanýrken... |
|
818
|
|
|
|
Dedi ki kadýn; " ...Ben bize ait ne varsa yakýp yýktým da... |
|
819
|
|
|
|
Gerek karþýlýklý ve gerekse karþýlýksýz aþklar sonuçlarý itibarýyla trafik kazalarý gibidir.Karþýlýklý aþklarda kazanýn taraflarý için fazla bir sorun olmamasýna karþýn karþýlýksýz aþklarda durum çok vahimdir ve çarpýlan kazazede için içinden çýkýlmaz bir labirente girme tehlikesi sözkonusudur! |
|
820
|
|
|
|
Kurulamaz cümlelerin imlasýz sokaðý… Yalanlardan korkmuþ bir kalbin son duraðý… Korkulu düþüncelerin kabus olup yaðdýðý bir gece karanlýðý… Dinmek bilmez yaðmurlarýn korkusuz, mahrem ýslaklýðý… |
|
|
|