• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1181
|
|
|
|
bir cevap için bir aylýk bir bekleme süresi |
|
1182
|
|
|
|
Adýný buradan yazmam.Ona saygý ile baðlýyým.Ýþime de öyle. |
|
1183
|
|
|
|
Nasýl da tiryakin olurdu tenim tutuklu olmasam! Yitirilmiþ hafýzamda, hissi yaþayarak ölürdüm. Mahsun bakýþlarla çizerdim hüznün atýþlarýný. Zaman akamaz, sinir olurdu bize. |
|
1184
|
|
1185
|
|
|
|
Sadece aþk vardý,hiç bir þey yoktu... |
|
1186
|
|
|
|
-sanki tüm olanlar bir rüyaydý.
artýk uyandým veya uyandýrýldým.
son telefondan sonra kendimi alýþtýrmaya dair- |
|
1187
|
|
|
|
Siz Öldüðüzde kendiniz için aðlýyor musunuz yoksa? |
|
1188
|
|
|
|
Masalýmýza cümleler kurmak direniþimdi, kocaman tanklarýna karþý, avuç kadar taþlarýmla...
|
|
1189
|
|
|
|
iþte sen.. sen bir masalsýn aslýnda. hayat deðil, gerçek deðil yani; sadece masal. sonunu bildiðim.. |
|
1190
|
|
|
|
-Kýzdým o yare dedim ki, "sattým gitti bu aþký" meðer ben kalbimi satmýþým çoktan ona ve satýlan kalp geri alýnmýyormuþ" kalbim onda, aþk bende kaldý...- |
|
1191
|
|
|
|
Beklemediði , ummadýðý
Yinede geldiyse diyerek
Nefesini tutarak koþtuðu kapýnýn yanýna... |
|
1192
|
|
|
|
Ben giderken biliyordum seni.. Sen beni öðrenirken silgimle silmeye gidiyordum bedenini. Gözlerin kaldý silemediðim, bir de yüreðin... Giderken onlarý sakladým defterimin arasýna. Ve arasýna gül yapraklarý koydum beyazdan, kýrmýzýdan ve sarýdan.. |
|
1193
|
|
|
|
"Karanlýklarýma bir avuç güneþin yetiyordu meðerse herþeyin yalanmýþ. Bir Kasým günü ait olduðun kollara geri döndün. Bir nefes sanmýþtým seni lakin býçaðýn en keskin yerinde kanattýðýn yüreðimi farkededim. Bilseydim gözlerinin yalan olduðunu, bilseydim gözyaþlarýnnda baharlarýmýn solduðunu. Þimdi yüreðimin tozlu raflarýnda " yalnýzlýða " gömdüm seni. Gittin demiyorum sana çünkü sen bana hiç gelmemiþtin ki ."
|
|
1194
|
|
|
|
Bu yazý uzun bir hiyakenin bir parçasý olmakla birlikte aþkýn nasýl bir boyuta geldiðini gözler önüne serecek sizler o cümleleri okurken... |
|
1195
|
|
|
|
Gurbet…
Bir mektuptur,ucu yanýk.
Bir sevda türküsü,þarkýsýdýr mahzun söylenen.
Yazýlan þiirlerdir gidenin ardý sýra.
|
|
1196
|
|
|
|
Önemsiz gelen öyle çok deðerleri yitirdik ki,bazý tatlarý unuttuk bile. Takvim yapraklarýnda kalan duygularýmýz gibi... |
|
1197
|
|
|
|
Boþ salonda, denize dönük bir sandalye çekti. O’ndan mümkün olduðunca uzakta... Kokusunu duyamayacaðý bir yeri seçti... Hepsi geçecekti... Son sözcükler, son bakýþlar. Sonra hepsi bitecekti. |
|
1198
|
|
|
|
''ilahi el avf'' terennüm eden bir allah dostunun tavafýndan bana düþen kýrýntýlar |
|
1199
|
|
|
|
Bu renksiz, kokusuz, umutsuz mektup hangi postacýnýn ellerine sýðabilir? |
|
1200
|
|