• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
141
|
|
|
|
Yokluðun ne acikii kalbimi yýpratýyor ve adeta benliðim itiraz ediyor...."ben bende deðilim seni yaþýyor bedenim".... |
|
142
|
|
|
|
Topla cümlelerini dudaklarýmdan..Bana vaat edilmemiþ yarýnlarýmý da yanýna al…Bir de benimle yaþadýðýn mutluluklarý. Bir de sana yazdýklarýmý.Kötü bir gününde gözyaþlarýný kurulamak için kuru bir peçete niyetine kullanýrsýn senli satýrlarýmý…Unutmadan bir teþekkür borçluyum sana; kýsa bir süreliðine de olsa yarýmlýðýmý, yalnýzlýðýmý unutturduðun için…Ve de yaþattýðýn tüm mutluluklarýn için….Teþekkürler sevgilim….Giderken sakýn ardýna bakma…Gözlerin piþmanlýklarýnda, günahlarýnda kalmasýn…Sana paylaþtýrýlmýþ her acýna ben yüreðimi kefil gösterdim..Sen yüzünü aydýnlýða çevir sadece..Ýnan bana bensiz hayatta seni hep mutluluklar bekliyor olacak...Çünkü sensiz bir yerde yaþarken bile her nefesimde bin dua saklý olacak sana…
Artýk mutluluða kanatlanma zamanýn geldi sevgili…
Bensiz olsan da;
Her güneþ, gözlerine doðmaya,
Her rüzgar, saçlarýnda dolaþmaya gelecek…
Hadi git….
Varlýðýmda acý çekmektense,
Yokluðumda mutlu ol….
Çünkü; mutluluklar en çok sana yakýþýyor sevgili…
“Topla cümlelerini dudaklarýmdan…
Her þey bitti artýk…
Maviler kadar özgürsün artýk…
Dilediðince uçabilirsin….
Yollarýn hep Cennete çýksýn sevgili….”
Bensiz hayatýnda mutluluklar dilerim…
Hoþcakal hüznüm/ hoþcakal yüreðimi adadýðým ömrüm…..
|
|
143
|
|
|
|
Bir hüznün kýyýsýndan geçiyorum sessizce,tüm ýþýklar kapanmýþ birer birer... |
|
144
|
|
|
|
aþk yaþatansa yaþayanlar neden ölürler |
|
145
|
|
146
|
|
|
|
Yastýðýnda izi olmayacak baþýmýn, dudaklarý dudaklarýma aç çocuk; senin ruhun duymadan yüreðine yaslandým ben. Dikkatle dinlersen duyacaksýn o üç beþ sarý saç telinin þahdamarýna yaptýðý basýncý... Sen dokunamamanýn hýrsýnda boðulurken bu gece, gecenin en ücra yerinde; ben seviþeceðim benimle senin yerine. Ten tene deðmese de bu gece, yürek eriyecek tenin ateþinden daha tutkulu bir alemde. |
|
147
|
|
|
|
Gidiyorum,lakin sen benim zarfýmýn içindeki en deðerli,okumakla bitiremediðim mektubum olarak kalacaksýn. |
|
148
|
|
|
|
Bir ömür boyu hiç býkmadan, coþkuyla, tutkuyla ve saygýyla… |
|
149
|
|
|
|
Hangi cümlenin sonunda kýrýldý düþlerin..Hangi mahrem ellerin zorlamasýyla alýndý içindeki kanamalý çocuk ? Susma diyorum sana susma. Becerebildiðin tek þey, boynunu büküp suskunluðun secdesine baþýný koymak mýdýr ? Unutmak dururken masada, yüreðine recm emrini vermek neyin nesi ? Tükür kil tutmaz topraðýn yüzüne. Kaldýr cesedini ortalýk yerden. Sesinin kýsýldýðý yerden konuþ, duyulmasa da haykýr eksikliðini. Susturulsa da sen fazlalýðýný býrak tabutuna. Söylesene “ sen kime fazlasýn / kime eksik..” |
|
150
|
|
|
|
Söz ne kadar kýsaysa anlam o kadar derindir. |
|
151
|
|
|
|
Hangi þehrin sorularýna cevap aramaktasýn þu saatlerde ? Hangi düþ'ün ortasýna düþtü adýna münhasýr yedi harfin ? Kalk ve doðrul.Kör bir sabahýn buðulu camýna yazýlýp sana sorulan sorunun cevabýný hatýrla. Diril kuyularýndan..Þiirlerine býrak saçlarýný, cevabýna sal sorularý..Azýnlýk düþen kefenini yýrt, at üzerinden. Çalýþtýðýn yerlerden çýkmasa da hayat defterin, sen inandýðýn kadar sevecek ve sevileceksin..Örtme peçeni, yumma gözlerini..Daðýt saçlarýný, ne de toplayaný ben olacaðým..Doðrul þüphelerden, vesvese dehlizlerinden..Sokul imlasýz cümlelerime..Sesinin týnýsý býrak kapýmýn kulak ardýna..Tut ellerimden, sev beni en güzel yerimden. Uðraþma alfabeyle,süslü olmasýn boþver.. En sade haliyle öpüver kirpiklerimi / dirilsin içimdeki yedi harf, bir kelimeden ibaret ismin.. |
|
152
|
|
|
|
Hiç olmadýðýn kadar yoktun hayatýmda ve belki yaþadýðým bir hayat bile yoktu. |
|
153
|
|
154
|
|
|
|
Zamanýn cenderesinde bir anlýk bahar vakti. O an, aþýk olunan an. |
|
155
|
|
|
|
Ey dudaklarýmdan dökülen en büyük dua..
Kuyularda Yusuf’a mý özendin yoksa ? Kahraman mý olmak istersin baþ yapýtlara ? Yoksa ardýndan sayfa sayfa “ yazarýmýzý kaybettik“ yorumlarý mý ? Susmasana ey dudaklarýmdan dökülen en büyük dua. Yetmiyor mu yüreðimdeki yerin ?. Yetmiyor mu sana biçtiðim onca sýfat ? Sen ki hayatsýn bende..Sen ki yüreðimin birinci sayfasýndasýn.. Eþlik ettiðimiz þarkýlar yarým kalmasýn. Beraberce el açtýðýmýz dualar boþ dönmesin. Dön diyorum gittiðin yerden. Çentik atacaðýn baþka duvar kalmadý odanda. Hem bilmez misin benim ellerim umut kokar, gözlerim ise hayat. Morg sessizliðini yaþatma bana. Ýmlasýz býrakma hayatýn bir ucunda. Seninle yeþerttiðim sabýr filizimi neþtere vurdurtma. Dön ey kalbim…Gittiðin yol, uzandýðýn el bana deðil bilesin. Dizme boðazýma gözyaþlarýmýn sessizliðini. Baþ aþaðýya eðdirme ellerinle doðrultuðun bu yüreði. Giydirme beni annenin kendi için aldýðý beyaz kefenlerin içine. Gitme ey kalbim gitme. Uzat ellerini bana. Verme yüreðini ey hayat..Sýðýn gögüs kafesi sýcaklýðýma..Gitme diyorum sana. Gitme…Amin diye biten dualarýmý, tüm haklarým“ helal olsun “ matemine çevirme.. |
|
156
|
|
|
|
Sen..Ben..Bir de biz…Biz ki bu sevdaya baþlamadan sonumuzu çizen iki kahramandýk sýrtlarý hiçbir zaman birbirine dayanmayacak..Biz ki tek umudun peþine takýlýp ölümü birbirimizin dudaklarýndan içen iki kurþunduk girse de yüreðimizin en derine…Kanasa da gövdemiz gözlerimiz hiç acýmayacak...Ýki yoksulduk biz gözlerimizde sevdamýzýn varlýðýyla zenginleþen..Tek bir yolduk avuç içlerimizden düþüp uçurum kenarlarýnda ilerleyen..Rüzgara denk gelen zamanlarý gözyaþlarýmýzda eleyip mavi bir bilyenin peþinde koþan tek bir cümleydik..Yüklemi ben öznesi sen olan…Ve biz birbirimizi hiç sevmedik…Sadece dua dua yaþadýk birbirimizi…Cümle cümle büyüdük birbirimizde..En sonunda ben kadar yürüdük sen kadar yaþadýk ve biz kadar öldük …. |
|
157
|
|
|
|
Eðer gelmeyeceksen sevgili ; býrak tövbeleri yarým kalmýþ günahlarýný ser bedenime. Sevgiyi haketmeyen kalbim bari bir iþe yarayýp küllerimden yalnýzlýk gülleri yeþersin yalnýzlýðýn gölgelerinde. Bir yudum sevginle düþlerime gelmeyeceksen; býrak ta sensizliðin içinde avuç içlerinden kanatlanayým sonsuzluðun satýrlarýna. Bir avuç güneþinle karanlýklarýmý ezmeyeceksen; býrak dilinde ýslanacak son dua, gözbebeklerinde akan son damla olup topraða ben sarýlayým. |
|
158
|
|
|
|
Beni anladýðýný sandýðým bir hayat varmýþ.. Benim onu anlamaktan býkmadýðým bir hayat içinde.. Kendi kendine../Binlerce hayattan sadece bir tane.. Ne kadar uzaklaþýyorum kendimden.. |
|
159
|
|
|
|
“Seviyorum” yazýyordum; yetmiyordu... “Özlüyorum” yazýyordum; dolmuyordu... Tüm imla kýlavuzlarýný çöpe atýp; “bdkjadjýdaDHÞWD” yazýyordum; anlamýyordun... |
|
160
|
|
|
|
Aslýnda seni özgür býraktýðýmda, benim de kanatlarým açýlmalý yeni bir aþka. Açýlabilmeli. Ama öylesine kilitlemiþim ki seninle kendimi, anahtarsýz kaldým apansýz. Çilingiri yok aþkýn. Tek kapý, tek kilit, tek anahtar. Þafaða kadar uzasa arayýþlarým, gün yine de aþka kilitli baþlar, ayýrdýndayým…
|
|