• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1721
|
|
|
|
Acýnýn yüreðe siniþiydi sevgilerimiz. Ýçimizde yaðmalanmýþ sevdalarýn,dostluklarýn izdüþümü,yüreðimizde eskidiðini sandýkça yenilenen bir acý taþýyorduk. Ýþte bu yüzden kýsacýk bir zaman diliminde sana dost demek ,seni tanýmak hiç zor olmadý. Sende kaçýþl |
|
1722
|
|
|
|
Birini, birþeyleri feda etmeden sevmekten daha büyük mutluluk ne olabilir ki .Acýyorum sevmeden ölmek zorunda kalanlara. ag |
|
1723
|
|
|
|
Suçsuz; ama sonuçsuzuz... |
|
1724
|
|
|
|
“Büyük aþklardan geri kalanlar” diye bir þey olmaz! |
|
1725
|
|
|
|
… bir yitik kentte yeniden baþlar zaman ve senin kentin o içinde yaþadýðýn… unuttuðun bir ara sarhoþluðundan…
… çamur kaptý sýný yeniden fark edersin kýrlangýçlarýn… |
|
1726
|
|
|
|
Uçuruma giden yolda yavaþ yavaþ korkak adýmlarla ilerliyordum
Bir ses,bir nefes yeterdi beni geri döndürmeye
Saðýma baktým,soluma baktým kýmse yok
Gökyüzü gri.. etrafta boynunu bükmüþ aðaçlar birer birer düþen yapraklarýyla vedalaþýyordu
|
|
1727
|
|
1728
|
|
|
|
Senden habersiz akþamlarýn ortasýnda
Aþký ellerimle boðduðum o zamanlar |
|
1729
|
|
|
|
sevmem ne eylül'ü ne iki de birini ne de bir'in ikisini |
|
1730
|
|
|
|
Kaçýncý yýkýntýlarýn arasýnda can bulduk söylesene.Kaç kere kalkýp yola devam etmek için uðraþtýk ve her seferinde tökezledik…Kaç kere? |
|
1731
|
|
|
|
Dudaklarýndan süzülen sigara dumanýn arasýnda ben gökyüzünün en güzel bulutlarý seyrettim. Gülüþlerinde hep " sevgi Cennetinin " gökyüzüne kanatlanan kelebeklerini gördüm, gözyaþlarýnda ise kendimi ve ezikliðimi gördüm. Yetimliðimi senin yüreðinde unuttum..Lakin artýk susuyorum. Kelimeleri yüreðimde ezip son kez susuyorum. Dilime senli anýlarýmý yüreðime gömüp varlýðýnýn huzuruna gidiyorum.. Bu aþkýn sevaplarýný sana býrakýp günahlarýný sýrtýma giydirip seni " sensiz " yaþamaya gidiyorum.
|
|
1732
|
|
|
|
Yalansýz bir dünyada gözlerim seni gördü. Ve seni yaþadý, içimdeki ýssýzlýðýnda. Düþlerden, gece uyandý, sabahýnda sevgine. |
|
1733
|
|
1734
|
|
|
|
kocaman bir çýnar aðacýnýn dibinde yapraklarýn yeþilliðinde hülyalara dalmýþken yazdýðým bir denemedir.. |
|
1735
|
|
|
|
Yüreðimden kumlar dökülür Leyla'nýn yoluna. Leyla yine de anlamaz beni. Bir çöl sýcaklýðý altýnda yaksýn beni, tenim pul pul olsun ve aþkýn rüzgarýyla savursun beni isterim. Oysa Leyla bensizdir de ayak tabanlarýna batan bir taþ kadar bile deðilim onun yolunda. Ufak bir acý bile yaþatamam ona. Ne geldiðiyimdir ne gittiðiyimdir. Leylanýn düþüncesinde yokum, yüreðinde ise hiç yokum. Onun varlýðý þiire susamýþ bir þairin kalemi gibidir bana. Onun varlýðý içimdeki boþluða dolan serin sular gibidir. Ah Leyla senin için çöle düþmeye razýyým. |
|
1736
|
|
|
|
Seninle baþladým yaþamaya, seninle veda edeceðim. |
|
1737
|
|
|
|
"aþk,kelebeklerin tül kanatlarý gibi incinmeye hazýrdýr" |
|
1738
|
|
|
|
Sevgi bahçesinde gezmek ister misiniz? Sevgi her yazarýn üzerinde kafa yorduðu bir meseledir. Sevgi anlatýlmakla bitirilecek bir konuda da deðildir. Üzerinde ne kadar konuþulursa konuþulsun tam anlamýyla ifade edilemez. |
|
1739
|
|
|
|
ben agora jiyan'ýn helin'inde dediði gibi sensizlik dünde kaldý bugünümde yarýnýmdasýn'ý yaþýyorum.... |
|
1740
|
|
|
|
Söz yazýlýr kelam olur.
Gönül özler dil lal olur. |
|