Kardanaþk
(Çaðrý Küçükyýldýz) 15 Þubat 2002 |
Aþk ve Romantizm |
| |
Kar yaðýyordu o gece. Ýki küçük kalbin içinde paylaþýlan ,soðuktan korkmayan ,ama titrek bir alev.
|
|
Üç Yunus
(Çaðrý Küçükyýldýz) 8 Mart 2002 |
Aþk ve Romantizm |
| |
Evet kabul etmemek imkansýz. Deðiþiyorum... Sabah perdelerimi açarak güneþe günaydýn dediðimi hiç hatýrlamýyorum. |
|
Küçük Pencere
(Çaðrý Küçükyýldýz) 30 Ekim 2002 |
Deneysel |
| |
Bu öyküyü okuduktan sonra bir sinemaya gittiðinizde bilet alacaðýnýz insana dikkat edeceksiniz. Sizi camdan evinde kurduðu hayallerinin boþluklarýna yerleþtirmiþ olabilir... |
|
Korkak
(Çaðrý Küçükyýldýz) 19 Nisan 2005 |
Deneysel |
| |
Geceye masalýný okumuþ, uyuduðuna emin olduktan sonra da yorganýný üzerine kapatmýþ ve son olarak odanýn ýþýðýný söndürmüþtü. Ay ise makyaj tazelemek için yüzünü dönmüþtü. Artýk emin olabilirdi kafasýndan geçenleri kimsenin göremediðine ve duyamadýðýna. |
|
Yolculuk
(Çaðrý Küçükyýldýz) 30 Nisan 2005 |
Deneysel |
| |
Sana bu hikayemle veda ediyorum Mehlika. Bir gün cennetteki evinde seni ziyaret edip sana okuyabilmek için iyi bir insan olmak için çabalýyorum... |
|
Pýhtýlaþma
(Çaðrý Küçükyýldýz) 6 Mayýs 2005 |
Deneysel |
| |
“ Evladým, kalbime istediðinizi yapýn; ama Mehlika’mýn oturduðu odaya asla girmeyin!” dedi. Cerrahlar birbirlerine baktýlar; omuzlar ve kaþlar yukarý kalktý ve indi. Ýþlerine koyuldular ardýndan. |
|
Tansiyoncu
(Çaðrý Küçükyýldýz) 31 Mart 2006 |
Kent |
| |
Bir gün farkýna vardý: Ýnsan en çok ihtiyaç duyduðu sürprizin ne olduðunu en iyi kendisi bilirdi. Ýþte o günden sonra karar verdi kendi hediyesini yapýp bir köþeye saklamaya ve sonra onu bulmaya. |
|
Büyük Adam
(Çaðrý Küçükyýldýz) 16 Þubat 2006 |
Aný |
| |
Size okumayý öðreten insan yýllar sonra son dersini vermek için sizi çaðýrýrsa?.. |
|
Yatmadan Önceki Dua
(Çaðrý Küçükyýldýz) 11 Mart 2006 |
Bireysel |
| |
Ýnsanýn en kýrmýzý yeridir dudaklar; kanýnda dolaþan aþklarýn süzüldüðü ve depolandýðý yer. Bu yüzdendir insan öldüðünde dudaklarýnýn morarmasý. |
|
Takunyalar
(Çaðrý Küçükyýldýz) 11 Mart 2006 |
Aný |
| |
Kaptana kalýrsa aradan geçen yýllar sonra þu deniz öyle dar gelmeye baþlamýþtý ki… Gemiyi terk etmek gerekse deðmezdi buna. Bütün personeli bindirirdi de filikaya, kendisi binmezdi. Mavi gözleriyle hep güneþi arýyordu; evine hala dönmemiþti.Oysa deniz güneþin eviydi: sabah ön kapýdan çýkar, akþam arka kapýdan girerdi. |
|
Ýlk ve Son
(Çaðrý Küçükyýldýz) 22 Nisan 2007 |
Aný |
| |
Ýnsan daima ilk aþkýný kaybettiði yerde yaþar... |
|
|
Güneþin nedimesidir küçükyýldýz.
Balayýna uðurlanýrken her akþam üzeri,
Takýlýverir peþine;
Siyah gelinliðine tutunmuþ yürür.
BÝr yanan bir sönen þirin bir yýldýz görürsünüz...
Limanýn ucundaki fener gibi,
Size birþeyler anlatmak ister.
Ýþte küçükyýldýzdýr o.
|
|