Kimi zaman düþünmeden bilinçsizce söyleniyor da olsa dine tamamen aykýrý olan onlarca söz yerleþmiþ toplumda. Duyduðunuzda bir anda irkilmenize yol açan, Kur’an’a ve dine karþý saygýsýz üslup içeren sözleri söyleyen kiþiyi kesinlikle uyarmak gerekir. Neden yanlýþ olduðu açýklanmalý ve kiþi Kur’an’la uyarýlmalýdýr.

Ýnsanlarýn en fazla düþtükleri hata, yaþamýn en ciddi konusu olduðu halde dinin hafife alýnmasý. Din ve dini kavramlar konusunda espri yapmak, fýkra anlatmak ve bu konudaki espri, fýkra ve karikatürlere gülmek çok normal davranýþlar gibi görülür. Ýnternette cennet, cehennem, þeytan kelimelerini arattýðýnýzda karþýnýza sayfalarca karikatür ve fýkra çýkar. Dahasý muhafazakar olarak bilinen websitelerinde bile dini ögeler üzerine karikatür ve fýkralar görebilirsiniz. Allah, dini eðlence edinenleri azapla müjdelediði halde, bu tehlikeyi birçok insanýn rahatlýkla göz ardý edebiliyor olmasý hayret vericidir.

Ýnsanlar arasýnda aðýz alýþkanlýðý haline gelmiþ sözlerden bir kýsmýný aþaðýdaki satýrlarda bulacaksýnýz. Tümü için Rabb’imi tenzih eder, yüceltirim.

Bazý kiþilerden, "Kur’an bugüne cevap vermiyor, geçmiþte kaldý" -haþa- sözlerini duyarýz. “Kur’an’ý çaða uydurma” isteði, gerçekte insanlarýn, Kur’an’ý kendi cahiliye sistemlerine uydurma çabasýdýr. Kur’an bugünle içiçedir; anlatýlan her olay karþýlaþýlacak bir olaydýr. O dönemde yaþanmýþ bitmiþ demek Kur’an’ýn ruhuna aykýrýdýr.

"Din ve bilim ayrýdýr" demek ise tam bir cehalettir. Bilim, üstün güç sahibi Allah’ýn yarattýklarýný incelemek için vardýr. Kur’an, insanlarý bilimsel araþtýrmalar yapmalarý yönünde teþvik eder, pek çok ayetle gökler, yer ve yarattýðý her þey üzerinde derin düþünmeye, ‘alim’ olmaya yönlendirir. Allah’ýn yarattýðý her þey, Allah’ýn yüceliðinin ve büyüklüðünün kanýtýdýr.

Yukarýdaki çarpýk görüþün bir sonraki aþamasý bilim ve dinin çatýþtýðý düþüncesidir. Bilim, evreni ve içindeki varlýklarý incelemenin ve Allah’ýn yaratýþýndaki üstünlüðü keþfederek insanlýða açýklamanýn yoludur. Dolayýsýyla sýklýkla gündeme getirilen bu gibi iddialarýn anlamsýzlýðý da çok açýktýr. Dinin, Allah’ýn yaratmasýndaki detaylara ulaþma yolu olarak benimsediði bilimle çeliþebileceði düþüncesi yanýlgýdýr.

“Ýslam yüzünden ülkeler bu kadar geri kaldýlar" inanýþý da son derece cahilcedir. Asr-ý Saadetten bu güne geçen 14 yüzyýlýn ilk 12’sinde, Müslüman devletler, dünyanýn en büyük güçleri arasýnda yer almýþtýr. Müslümanlarýn siyasi, askeri, bilimsel, kültürel anlamda geri kalmasý, geçtiðimiz iki yüzyýla has, "olaðandýþý" bir durumdur. Ýslam dünyasý bilim, teknoloji, kültür, sanat, düþünce gibi alanlarda, çok uzun süre dünyanýn öncüsü olmasýna raðmen diðer medeniyetlerden geri duruma düþmüþtür. Öte yandan diðer medeniyetlerde üretilen birtakým yanlýþ felsefe ve ideolojiler de, 19. yüzyýldan itibaren bazý Müslümanlarý etkisi altýna almýþtýr. Ýslam’ý temsil etme iddiasýyla ortaya çýkan, ama gerçekte Ýslam ahlakýna tamamen aykýrý vahþetler uygulayanlar ise Ýslam dýþý radikallerdir.

Toplum genelinde, "din belli bir yere kadar yaþanýr, aþýrýya kaçmamak gerekir" gibi Kur’an dýþý bir mantýk yerleþiktir. Allah, “Þu halde boþ kaldýðýn zaman, durmaksýzýn (dua ve ibadetle) yorulmaya-devam et.” (Ýnþirah Suresi, 7) buyururken, "aþýrý"dan kastedilen ne kadarýdýr ve bunun kýstasýný insan mý koyacaktýr? Kur’an’da tarif edilen mümin modeli, Allah’ýn hoþnutluðunu ve sevgisini bütün kiþisel çýkarlarýn üzerinde tutan, ahiretine yönelik ciddi bir çaba içinde olan samimi ve dürüst insan karakteridir.

"Din baþka, dünya iþleri baþka" diyerek günün 23 saatini Allah’tan uzak yaþayan kimi insan, 1 saatten az bir vaktini namaz kýlmaya ayýrýr ve bununla kendini yeterli görür. Oysa insanýn ibadetleri, hayatý ve ölümü, tümü Allah içindir.

" Bu yaþta din yaþanýr mý? Yaþlanýnca nasýlsa köþene çekilir, ibadetini yaparsýn, hacca gidersin" gibi sözler de Kur’an’a terstir. Kur’an yalnýzca yaþlýlarý deðil, iyi ve kötüyü ayýrt edebildiði, aklý olgunlaþtýðý ve þuuru açýldýðý yaþtan itibaren her insaný muhatap alýr. Ve her insan ölene kadar Kur’an’dan sorumludur. Dahasý yaþýlýkta acz vardýr. Ýbadete yönelme vakti gençliktir.

"Allah neden kötü ve zarar veren þeyler yaratýyor?" diye sorar birçok insan. Kuþkusuz en önemli sebeplerden biri, insanýn dünya hayatýnda zorluk ve sýkýntýyla eðitilmesidir. Allah merhamet edenlerin en merhametlisidir ve dünya hayatýndaki eksiklikleri göstererek, insanlarý ahiretteki sonsuz azaba karþý uyarýp korkutur. Ýnsan böylece aczini ve Allah’ýn yardýmýna ne denli muhtaç olduðunu daha iyi kavrar, verilen nimetlerin önemini daha iyi takdir eder. Ýmtihan anýnda ise iman eden ve etmeyen insanlar birbirinden ayrýlýr. Zorluk yaþayan kiþi samimi iman sahibiyse sýkýntý duymaz, sabreder, tevekkül eder. Sýkýntýsýný giderecek olan Allah’týr; O’ndan yardým diler. Bu, iman sahibinin eðitim sürecidir.

Dini tam olarak yaþamayan birçok aile çocuklarýna Allah’ý -haþa- “Allah Baba” olarak tanýtýr. Adeta Hristiyanlýktaki teslis (üçleme) inancýna benzeyen bu ifade, Kur’an ve Ýslam dýþýdýr; dine uygun olmayan bir üsluptur. Çocuk bu þekilde yanlýþ olarak yönlendirilmiþ olur.

"Her þeyi Allah yarattý, peki -haþa- Allah’ý kim yarattý" gibi çarpýk mantýk ürünü sorularla ise bir yere varýlamayacaðý açýktýr. Çünkü bu sorularýn sonu gelmez. Allah yaratýr, yaratýlmaz.

Allah’tan çok uzak yaþadýðý halde kimi insan "Allah nasýlsa baðýþlar" diyerek hata ve günahlarýna devam eder. "Allah, yarattýðý kuluna azap etmez" düþüncesindeki bu kimse, "Kýyamet-saatinin kopacaðýný da sanmýyorum. Buna raðmen Rabbime döndürülecek olursam, þüphesiz bundan daha hayýrlý bir sonuç bulacaðým." (Kehf Suresi, 36) ayetinde söz edilen kiþi gibi ahirette iyi bir yerde yaþayacaðýný zanneder.

Bir soruya verilen "ÝnþaAllah" cevabý genellikle olumsuz anlamda anlaþýlýr. Karþýlýðýnda "ÝnþaAllahý, maþaAllahý yok" der kimi insan. Oysa inþaAllah, Allah dilerse anlamýndadýr ve Rabb’imiz bir iþ yapýlmadan önce bu kelimenin söylenmesini emreder.

Birçok insan da, "cehennemde biraz yanýp cennete girerim" diyerek cehennemi hafife alýr, günah iþlemeyi kendine meþru görür. Oysa, "... kim bir kötülük iþler de günahý kendisini kuþatýrsa, (artýk) onlar, ateþin halkýdýrlar, orada süresiz kalacaklardýr . (Bakara Suresi, 81) Parmaðýnýn ucu yandýðýnda bile acý duyarken, insanýn, cehennem konusunda bu denli çirkin cesaret sergilemesinin asýl nedeni ahirete kesin bilgiyle iman etmiyor olmasýdýr.

"Bu kadar günah iþleyen insan var, cehennemde bana yer kalmaz" diyerek kendini rahatlatan kiþilerin ise bilmedikleri bir þey vardýr: "O gün cehenneme diyeceðiz: "doldun mu?" O da: "Daha fazlasý var mý?" diyecek. (Kaf Suresi, 30) Ýlginç olan, kendince dar bir mekan olduðu için cehenneme girmeyeceði tahmininde bulunan kiþinin, ayný þeyi cennet konusunda düþünmemesidir.

Devam Edecek…

Fuat Türker