"Yazmak, aslında hayatın kendisidir; sadece daha az terleriz." — Dorothy Parker (kurgusal)"
"Yazmak, aslında hayatın kendisidir; sadece daha az terleriz." — Dorothy Parker (kurgusal)"
Ne çok şey gizleriz içimizde ve bunca gizlenmiş sırlarla birlikte yaşamak ağır gelivermiştir günün birinde. Sımsıkı kapattığınız kapılarınız sert bir rüzgârla ardına kadar açılıverir. Nasıl açılmış olursa olsun, bir süre açık kalmalıdır. Ve ışık dolmalıdır ruhumuza. Bahar havasını çekmeliyiz içimize, ağırlıklardan kurtulmalıyız.
Bir arkadaşımın yazısının bende uyandırdığı yansımaları, kendisine yazdığım not ile birlikte sizlerle paylaşmak istedim. Okuyan herkese teşekkür ederim. Arkadaşımın farklı yazılarını http://sakalliperi.blogspot.com sitesinde görebilirsiniz.
SarmasikSakal
Ahmet Elgin;
Şöyle güzelce dur da seni resmedeyim
Sakallı Peri;
Bir ağacı budamak onu kökünden etkiler mi? Bir derenin önüne taş koymak suyu engeller mi?
Hayatımızda birçok sorun yaşamaktayız. Bu sorunları geçici çözümlerle önleyebiliriz belki ama bir gün o sorunların yeniden yeşerdiğini ya da yeni bir kaynaktan önümüze çıktığını görürüz. Öyleyse yapılması gerek şey sorunun köküne
Sil Baştan! derken yeniden başlamakla sınırlı kalmayacak hiçbir şey, yeniden yaşamaya başlamak olacak öğrenilmişlerin unutulduğu gölgede.
Hayat bu kadar basit ve güzelken ben ne yaptım? Bir serçeye imrenen ben gerçekten ne yaptım?
Hayat üzerine kısa bir yazı daha da yazmak istedim ama aklıma geleni şimdilik bu kadar.
Yazımı okumadan önce Ali Yerli Beyin İki Darbe Bir Kitap adlı yazısını okumanızı öneririm. Yazım, bu yazının içindeki bir kısım hakkında olduğu ve kendimi sorgulamamla oluştuğu için.
-Hayda! Yine gözlerim yaşlı ne oluyor bana, özgürlük ve soru sorma hakkında etkili, anlamlı ve güzel bir yazı okudum.
Bazen kendimize bile gerçekleri söyleyemeyiz .her olup biteni görmemize rağmen inanmak istemeyiz, çünkü gerçekler her zaman acı olanı haykırır yüzümüze ve her zaman da doğru olanı bilir.işte canımızı acıtan nokta da budur...
Eğer herşeyi düşünebiliyorsan
Sağlıklısındır,
Sadece güzel şeyleri düşünüyorsan
Mutlusundur,
Eğer hiçbişey düşünmüyorsan
Kendimizi seçemiyoruz. Hatta sevdiğimiz insanı da. Onlar birden geliyor birden gidiyorlar. Tutamıyoruz.
Bu yüzden kalbime ihtiyacım olmadığına karar verdim. Ellerimi kulaklarımdan çekip kalbime bastırdım.
Beni terk edemezsin sandım.
Yaptım.
Öylesine, belki biraz da Kayıp Gülün etkisiyle
Sorularımdan2
Beni bir tek siz merak ettiniz. Ne de olsa kayıp gitmelerime alışık değilsiniz. Ben kendimi merak etmekten geçeli yıllar oldu. Hayır aslında yıllar önce değil, tüm olanlar; bir anın içinde oldu.
Donar bakışlarım benliğim
Bayram günleri gerginliğimi çözemedim ya, her günümü bayram eden yüreğimi buldum. Gerginlik hayata kaldı, çocukluğum ise Yüreğime.
Bahçemizde ağaçlar vardı . Elma ağacından kiraza salıncak kurmuştu babam . Her sallanışta patır patır dökülürdü çürük elmalar. Öğrenmiştik sağlamlık ve direnç arasındaki ilişkiyi... Sallanırdık ve rüzgarla uçuşurdu sarı buklelerim. Gökyüzünü seyre dalardım. Daha çok küçüktüm bulutların aslında birer hava boşluğu olduğunu öğrenmem ve evet bu benim ilk
Hayat satranç oyununa benzer. Kimin hayatı kaç kare kaç metrekare bilinmez. Ama bir kare öne geçmek veya hayatın içinde daha fazla metrekare yer kaplamak için oynamak zorunda olduğumuz oyunlar vardır. Bunların arasında en zoru satrançtır. Doğru hamle mutluluk sonucunu doğurandır. Doğru hamlelerde bulunmanızı dilerim.
