YZ
Kuşkusuz, tüm bu olan bitenler ne Türklerin ne de Ermenilerin yaşamış olduğu kayıp ve acılara göz yummak anlamına gelmez. Türk, Ermeni, Kürt, Arap, Müslüman, Hristiyan, milyonlarcası emperyalistlerin tezgahladığı savaşlarda öldü, yaralandı, göç etmek zorunda kaldı, evlerini, mallarını, mülklerini kaybetti, hayatları yıkıma uğradı.
Baktım sevimli bir tekir kedi de kelebekler ile oynama ve onları yakalama telaşı içinde zevkten dört köşe olmuş. Sıçrıyor, hopluyor, zıplıyor kimisine patileri değiyor kimisine değmiyor ve kedicik mutluluktan dört köşe. Kanatlarına bakıyorum hayranlıkla kimisi sarı beyaz, kimisi mavi beyaz, kimisi lacivert kırmızı adeta bir renk cümbüşü. Onları
"Kimin kanını taşıyorsun sen? Ermenice konuşarak vatandaşlık alamazsın. Vaftiz kâğıdını getir, Ermeni olduğunu ispatla ki sana vatandaşlık vereyim. Ermeni diniyle ayrılmaz bir bütündür. Eğer Ermeni olmak istiyorsan, gelir vaftiz olursun, Ermeni Kilisesi mensubu olursun, ve o zaman dersin ben Ermeniyim diye" Türkiye Ermenileri Patrik Genel Vekili Başepiskopos Aram
Uluslararası hukuk ve Birleşmiş Milletler Soykırım Sözleşmesi kapsamında bir olayın veya eylemin soykırım tanımına girmesi veya soykırım sayılabilmesi için edimsel eylemin (actus reus) yanı sıra, amaçsal ögenin (dolus specialis) de var olması gerekmektedir. Tehcirde böyle bir öge yoktur.
Kurtuluş Savaşı, aklı erenler için dünyada emsali görülmemiş milli bir mücadeledir. Kendimi, hali hazırda aklı erenlerden biri kabul ettiğim için, Kurtuluş Savaşını kesin bir zaferle taçlandıran Başkomutanlık Meydan Muharebesinin değeri ve bunun; 30 Ağustos Zafer Bayramı olarak kutlanması benim nazarımda daha farklı.
şiirlerinde Fuzuli'yi örnek almış sanki. Onun gibi aşk acısı var şiirinde. Acı, ayrılık, gam, keder, ateş gibi sözcüklere sılça yer verilmiş. Aşk ve sevgi şiirlerinin ana teması.
İlahi dinlerin ortak kabülü , insanlığın ilk atası ADEM.. Evrimleşen insanın yolculuğuna dair.
Darwin düşüncede ki evrimden biraz farklı olarak bir bakış açısı benimkisi. Bir varsayım. Yanılgı da sözkonusu olabilir. Düşünmemi sağlayan bir olgu.
Bir edebiyat ansiklopedisine giremeyince üzülen arkadaşını Peyami Safa şöyle teselli etmiş: Bizim gibi ülkelerde bir ansiklopediye girmek, ancak onu hazırlayanın yakını olmakla mümkündür. Yani üstat kimsenin, bileğinin hakkıyla bir yere gelemediğine, dost ahbap ilişkilerinin önemli olduğuna dikkatlerimizi çekmiş bu sözüyle
“Bornage’daki korkunç kış mevsiminde durmadan eskiz çizdim. Eskiz fabrikası gibi çalıştım. Mesela şu süpürgeli kızı tam beş kez, tohum eken adamı üç kez çizdim. Beğenmezsem bir daha çizerim. Gözlerimi eğitmem gerek. Perspektife daha çok çalışmalıyım. Çalışmalıyım. Çizgilerim daha keskin olmalı. Bir çizdiğimi bir defa daha çiziyorum. Bazen aynı
Ey Selim, sözüne sadık ol, vaat ettiğin camiyi buraya yaptıracaksın
“Halktan Biri”. Dünyanın bütün başkanlarına ve türevlerine karşı tek başına direnen modern zamanlar Don Kişot’u, sıradan vatandaş, Travis Pine’ın garip hikayesi. İlk defa sahnelendiği, daha doğrusu dünya prömiyerinin yapıldığı geceyi anımsadım. O gece, oyunun kazandığı büyük başarı ve coşku karşısında içimizde umutlar yeşermişti. Orada inandık. Travis Pine’lar kazanacak.
