"“Edebiyat, insanın ruhunu açığa çıkaran tek yol değildir; ama en azından ruhun kütüphane kartını verir.” – Umberto Eco"
"“Edebiyat, insanın ruhunu açığa çıkaran tek yol değildir; ama en azından ruhun kütüphane kartını verir.” – Umberto Eco"
Bugün 8 Mart Dünya Kadınlar Günü... Yine bir çok yerde bir çok konuşmacı, günün anlam ve önemine binaen övgü dolu sözlerle kadınları, kadınlarımızı yüceltmeye çalışacaklar... Toplumda başarı kazanmış bir kaç kadına ödüller verecekler... Bir sonra ki gün, 9 Mart günü ve sonraki günlerde gazetelere bir bakacaksınız bir kadın
“soğukoluk yosması” isimli kitabında ismail varol, iskenderun sokaklarını, mekanlarını adım adım dolaşır tanıtır. olaylar daha sokaklarda geçer. bu roman 1976'da istanbul'da yayınlanmış. yazarı hakkında hiç bir bilgiye ulaşamadık...
Bir kibrit te ben çakmak istiyorum.
. Onları mutsuz eden ve ‘tesadüfen’ kendilerine gelip çattığını düşündükleri herşey, aslında Allah’ın onlar için yarattığı imtihanlardır. Yaşadıkları zorlukları, Rabbimiz’in bir hikmet üzerine kendilerine verdiğinin şuurunda olmadıkları için, hoşlarına gitmeyen olaylar onları üzüp, mutsuzlaştırır
Ve hepimiz bahçe kısmına alındık. Bu bahçede zamanında çocuklar oyun oynarmış. Bizden de kendi aramızda gruplara ayrılıp hazırlayacağımız oyunları oynamamız istendi. Gülmeye başladık. Şaka mı ediliyordu? Şimdi buraya çocuklar gibi oyun oynamaya mı gelmiştik? Önce küçük bir tereddüt yaşadık. Veya ben öyle hissettim. Ama bu tereddüt kısa bir
Trabzonlu şair M.Nihat Malkoç, Çekmeköy Belediyesi'nin düzenlediği, jüri başkanlığını ünlü şair Sunay Akın'ın yaptığı “Sevgini En İyi Sen Anlat” konulu Şiir Yarışmasında 1089 şiir arasında Türkiye Birincisi olarak 2000 TL'lik ödülün sahibi oldu. 12 Şubat 2012 tarihinde İstanbul Çekmeköy'de düzenlenen ödül törenine Sunay Akın, Süheyl Uygur ve Cengiz
İran İslam Cumhuriyeti, İslami değerlerlerle donatılmış dünyada halkları; din, dil, ırk ve mezhep gözetmeksizin, mustazaf Müslümanların adil ve bağımsız bir devletidir.
Hangisi Babası” çok renkli ve hareketli bir komedi. Baştan sona büyük bir tempo içinde geçiyor. Özellikle final kısmı çok komik. Seyirci adeta gülmekten komaya giriyor.
Şarkılarını yoksul halkı için söyledi Victor Jara... Gitarının tınılarını, halkına ve ülkesine adadı. Açlığa, yoksulluğa, emperyalist sömürüye, barışa adadı kendini... Müziğin yanısıra, tiyatroyla, folklarla ilgilendi, üllesinin kültürüyle yoğruldu, sesiyle, sözüyle, gitarıyla evrenselleşti Jara.
Acı var içlerde bir yerde
Belki uzak belki çok yakında
Yangın yeri bu içli içli yanan
Körmüşüz
Sağırmışız
Baktım sevimli bir tekir kedi de kelebekler ile oynama ve onları yakalama telaşı içinde zevkten dört köşe olmuş. Sıçrıyor, hopluyor, zıplıyor kimisine patileri değiyor kimisine değmiyor ve kedicik mutluluktan dört köşe. Kanatlarına bakıyorum hayranlıkla kimisi sarı beyaz, kimisi mavi beyaz, kimisi lacivert kırmızı adeta bir renk cümbüşü. Onları
