|
Anasayfa |
Son
Eklenenler |
Forumlar |
Üyelik |
Yazar
Katýlýmý |
Yazar Kütüphaneleri |
|
|
Murat, Mevlüt, Muzaffer ve Ýsa
Ýsa Kantarcý
Roman > Korku Romaný
Murat, Mevlüt, Muzaffer ve Ýsa
“Ýsa, senin arkandayýz, Murat, Muzaffer ve ben, sen kafaný yorma.”
Balkonda sigara içiyordum öðleden sonra, güneþ var ama serindi hava, yaz bir türlü gelmedi, yaðmur, sel, her þey can sýkýcý. Kadýnlar, kýzlar can sýkýcý, çocuklar þeytan. Güzel, iþe yarar bir þey yok gibi. “Neden geldim hayata, bu ne iþ?” Bir yaþamak derdidir gidiyor. Ne istersem, en elde etmek istersem diþimle týrnaðýmda bir mücadele vermem
[DEVAMI]
|
|
|
• ÝzEdebiyat > Deneme > Ýliþkiler |
281
|
|
|
|
Son aylarda bize bir haller oldu. Çekmeyenlerin nazarý mý deðdi? Tü tü tü... Elem tere fiþ, kem gözlere þiþ. Gidip nefesi kuvvetli birine mi okutsak? Türbelere horozlar mý adasak. En iyisi lokma döktürmek... Bir de üstüne Çerkez Ayþe'ye kurþun döktürdük mü tamam. Muska falan yaptýrmýþ olmasalar bari. Sen divanlarýn altýný, kýyýyý köþeyi ara. Ben de bizim evi iyice bir gözden geçireyim. Bulamazsak Çolak Hoca'ya gideriz. O yazýlmýþ bütün mustakalarý bozar.
|
|
282
|
|
|
|
Giden önce duvarlarýný taþýr bir evin, sonra þehrini ve en son adýný alýr kalmýþlardan, sanki kalan onu andýkça kirletirmiþ gibi… |
|
283
|
|
|
|
Lamartine, 'Göl' þiirinde ne güzel anlatmýþ içindeki fýrtýnayý! Cansýzlardan - daðdan, taþtan, dereden, esen rüzgardan- mý hatýrlamalarýný umacaðýz yaþanan aþklarý? |
|
284
|
|
|
|
Daha ne duruyorsun sen böyle ölgün bir yorgunlukta geçen demlere aðlarken
Dereler menderesler yararak ýrmaklara koþmakta
Bir kýsrak kulunlar ovada salkýmsöðüdün altýnda
Seviþir eþkin bir rüzgar çýrýlçýplak meyve gebesi dallarla
Daha ne duruyorsun gücenik bir yüzle kendi karanlýðýnda aðlayan baykuþlar gibi
Bilirim kendini gerçekleþtirememiþ her yüz güceniktir
Ve zordur toparlamak deli sularýn daðlardan getirip ovaya serptiði kozalaklarý
Ve kurumuþ yapraklarý toplamak zordur
Onu rüzgara býrakmalý bence
Çünkü imkansýzdýr onu temizlemek en iyisi
Kalsýn öylece zaten yeniden çiçeðe durur bu aðaçlar
|
|
285
|
|
|
|
Kimisi Camdaki Sinek Pisliklerini Görür,
Bir Baþkasý Camdaki Aksini,
Öteki Penceredeki Saksýyý,
Bir Diðeri Pencereye Dokunan Daldaki Çiçeði,
Kimisi Karþýdaki Daðlarý,
Kimisi Daha Da Ötesini;
Kendinden Dýþarý Bakarken...
|
|
286
|
|
|
|
Bir bulut olsam da yaðsam üstüne....
Akan her damlamda kansam sevgine...
Daralan yüreðim salsam üstüne
Sever misin ey yar, aç yüreðini.… |
|
287
|
|
|
|
Bir yürek bu kadar eþit bölünebilir miydi, dolunay bir daha hiç görünmemecesine tutulabilir miydi, seninle onun arasýna giren gece beni daha ne kadar düþündürebilirdi. Kendi içimde, kendime kalan son kara parçasýnýn üzerinde düþünüyorum þimdi olan biten |
|
288
|
|
|
|
Akþam olmuþ. Tinleri ve bedenleri, birbirini istemiþ. Dolamýþlar kuyruklarýný birbirlerine. Diþi, uzun bir borucuða benzeyen üreme organýný, erkeðin kesesine deðdirmiþ, akýtmýþ yumurtalarýný. |
|
289
|
|
|
|
Araya ötekiler girdiyse, yalanlarla grileþtiyse mavi, üþümeye baþlayan ruhlarýn ne ilacý vardýr,ne de hekimi... Buz gibi olduysa yürek yararý yoktur geri dönüþün... Bir þans daha denirse de sonuç titreme nöbetleri..
|
|
290
|
|
|
|
Babalar,çocuklar ve ayrý dünyalar.. |
|
291
|
|
|
|
Yýldýzlarý hiç farklý düþündünüz mü?Acaba hiç farkettiniz mi aþýklarýnýzý? |
|
292
|
|
|
|
hayat, umutlar acýlar ve dostlarla ayakta duran bir beden sevda ile nefes alan br yürek... |
|
293
|
|
|
|
Birine ait ve ya sahip olmak cümlesinin çok çirkin olduðunda karar kýlýyorum. ama sahipmiþim gibi yaþýyorum, aitmiþim gibi tapýyorum. |
|
294
|
|
|
|
Zaman geçiyor. Büyüdükçe büyüyor suskunluðu gecelerin. Cümleler tükendikçe tükeniyor adýna aþk dediðimiz o yanýlsama, susuyoruz kelimeler kayboluyor, susuyoruz, suskunluk kocaman duvarlar örüyor aramýza... |
|
295
|
|
|
|
Bakarsýnýz duygularýnýz halen sýmsýcacýk, hüzünler ise daha bir dibine çöker, acýlar demlenir, lime lime olur yaþanmýþlýklarda tüm beden, pýhtý pýhtý koyulaþýr sevdalar; karýþýr kana, dolaþýr ayaða, kocaman bir sarmaþýk misali gövdeyi sarar usul usul.
|
|
296
|
|
|
|
Kendi ihtiyaçlarý olduðunda seni kibarca içeri alanlar, sen aradýðýnda seni tek tuþla meþgule alýrlar. Tek "tuþ olan" nedense hep sen olursun. |
|
297
|
|
|
|
Kapýyý kapattýðýmda yoksun. Perdeleri örttüðümde varlýðýn da bana dýþta kalýr. Yüzümü sana döndüðümde karþýmdasýn, yüzümü çevirdiðimde yoksun. Sýrtýmý dönüp gidersem, arkamda bir gölge, kendimi sana döndüðümde önümdesin. Bir hareketimle seni yok sayarým. |
|
298
|
|
|
|
Bu yüzden gidemem ben; ne kimseye, ne kimseden! |
|
299
|
|
300
|
|
|
|
Karaciðerimi delip geçip, ayrýlýksý raký sofralarýmýn sessiz sedasýz misafiri oldun bu gece. Seni ben mi çaðýrmýþtým, yoksa sen kendiliðinden mi gelmiþtin, bilmiyorum ama, sisli dünyama bu saatte geliþin beni çocuk sevindirmiþti. Ya yarýn? Ya özlem? Bilmi |
|
|
|