• ÝzEdebiyat > Deneme > Ýliþkiler |
701
|
|
|
|
kadýn erkek iliþkisi üzerine deðiþik bir bakýþ
garip ama gerçek |
|
702
|
|
|
|
varlýðýn kendini inkarýdýr erkeðin çaresiz týkanýþlarý... |
|
703
|
|
704
|
|
|
|
Sessizliðe gömülmüþ kalýplara sessiz kalarak, bir de ben sessiz kýlarken onlarý... |
|
705
|
|
|
|
Bizim ruhumuz baþka, bizler Sezen kuþaðýyýz. |
|
706
|
|
|
|
kabullenmek bir aþk da yaþanabilecek en acý þey olmalý. öylesine kabullenmiþ durumdayým ki ben bu ‘yedek’liði… |
|
707
|
|
|
|
Aþktan aldýðýmýz yaralar süsler göðsümüzdeki niþaný, imrenerek bakar, imrenerek yaþarýz hayatýmýzý... |
|
708
|
|
|
|
Pürüzsüz bir tende yara açmak, kanatarak. Kolay deðildir.
Elinizde bir neþterle sizi çok seven birini kanatmak ne kadar kolay olabilir ki.
|
|
709
|
|
|
|
her zaman yaptýðýn gibi ummadýðým bir anda ummadýðým bi yerden seslen bana nasýl olsa ben alýþtým buna.. |
|
710
|
|
|
|
AKIL’A SESLENÝÞ
Yýldýzlarýn sayýsýnca akýl var dostlar akýl.Ben burada 4 grup üzerinden okuyucumla dertleþmek,paylaþmak,analiz edip, insanlar üzerinde çevremizde gözlemlerimizi pekiþtirmek adýna buna sesli bir düþünce diyebilirsiniz.
1. Akýl ÞEYTANÝ.
2. Akýl CÝNNÝ.
3. Akýl HAYVANÝ.
4. Akýl ÝNSANÝ.
|
|
711
|
|
|
|
Boþ yere gam yeme yaþamýný þen götür
Zulüm yolunda, adaletle geçsin ömür
Sonu yokluk olduktan sonra þu dünyanýn
Hiç olmamýþ gibi davran, olasýn özgür |
|
712
|
|
|
|
þarkýlarýn diliyle hissetmek hayatý daha anlamlý kýlýyor |
|
713
|
|
|
|
Ya umduðunu bulamamýþ ya da bulduðunu kaybetmiþ bir yürek vardýr öncesinde. |
|
714
|
|
|
|
Bir yap-bozum olsun, eksiksiz olsun; bir yap-bozum olsun hiç daðýlmasýn! |
|
715
|
|
|
|
Bir kazaným ben. Dünyanýn acýlarýyla yanarken tabanlarým, içimde kaynar durur et parçalarým. Ne yakan benim ne de içimde piþenler benim. Ey dünya bir kazaným. Ýçime doldurduklarýn tarifi imkansýz acýlardýr. Herkes tuzum biberim eksik der, yine de herkes kepçeyle alýrken benden kaþýkla vermez. Ey dünya içimi herkes bilir ve benimle herkes midesiyle konuþur. Ey dünya kimseye anlatamam derdimi ben. Dünyadan alamam bir tat yýllardýr açým ben. Ve dünya ile insanlar benim açlýðýmý bilmelerine raðmen bu konuyu kapatalým der. Üzerime kapaklanýr herkes. Herkes içimi yer bitirir de kimse doymak bilmez. |
|
716
|
|
|
|
Yeniden canlanýr benlikler…
Benzersizlikler arttýrýken özlemi benzerlik ararýz her seferinde geçmiþle. |
|
717
|
|
|
|
Ruhum soyulmadan soyundum ruhumdan. Korkmadým çýrýlçýplak kalmaktan, yanmaktan korkmadým. Yanarken tutuþturdum inceden. Evimin kapýlarý kapanýp da giderken, her gidene beni býraktým, yüklerin en aðýrýndan. |
|
718
|
|
|
|
Zamanýnda karalamaya çalýþtýðým diyaloglardan bir kýssa.. |
|
719
|
|
|
|
Evet
Gidiyorum
Ýçimdeki cam kýrýðý suskunluðunu býrakýp avucuna…
Hoþ kal,
Hoþça kal…
|
|
720
|
|
|
|
Gün gözünü kapayalý epey bir zaman geçmiþ, þehir belki aðlýyordu. Sokak lambalarýnýn ýþýðýnda yarý aydýnlýk bir silüetti sadece... |
|