• ÝzEdebiyat > Deneme > Ýliþkiler |
861
|
|
|
|
|
Gülümseyerek düþündü içinden ; ‘’ Ne gerek var þimdi bu hayallere gibisinden’’ Dakikalar sonunda yanýnda olacak güzelden baþka , hiç bir borcu kalmamýþtý geri verecek aþka |
|
862
|
|
|
|
|
Bundandýr ki beklenmedik ayrýlýklar düþünüldüðünden daha büyük yaralar açar, yine zamandýr yaralarý saran terk edilen alýþkanlýðýn yerine yenisi için çalýþan.
|
|
863
|
|
|
|
|
Bir piç hiç þüphesiz karþýsýndakine ibne diye hitap eder. Aslýnda bilmez ki o neyse kendisi de aynýdýr. Sadece kelimeler arasýnda nüans farký vardýr. Ne garip deðil mi? Ýnsanlar az bir farktan dolayý, büyük ayrýcalýklar yaratmak istemekteler kendilerine. Orospuya orospu deyip, onunla seviþenler genelevden adam gibi çýkmaktalar. Kocasýnýn yataðýnda, sevgilisiyle seviþenler, bilmezler mi yüreðin erkeði, diþisi olmaz; bir mert olaný vardýr yüreðin, bir de namert olaný... Namert yürekle sadece öpüþmeyi ve seviþmeyi sevenler, bedenleri doyunca baþka bedenlere elin karýsýna da ondan sonra orospu derler. |
|
864
|
|
|
|
|
Etme be gülüm...de bana...de ki bileyim bu yolun çýkýþý nerde...ne seninle oluyor ne sensiz.yokluðun mu daha az acý verecek bana, varlýðýn mý...bunun cevabýnda gizli olsa çözüm...cevabý bulurum belki..ama yok..yok caným..ayný gözlüðü takamadýk, takamazdýk da...deðiþmeden bir de olamadýk..yani biz olamadýk..
|
|
865
|
|
|
|
|
Eskiliðinle,
eksikliðinle, sevdim ben seni..
Esrikliðinle,
geceler boyu beni yenile
canýmýn gizli cevheri....
|
|
866
|
|
|
|
|
Geniþ bir zamandan geçercesine..yarým kalan þarkýlarý topladý yaðmurlar../Boþuna deðil miþ rüzgarlarýn suskunluðu../.. |
|
867
|
|
|
|
|
Çýkar üstündeki benlik elbisesini, ruhun denen çýplaklýðýnla kal... |
|
868
|
|
|
|
|
Aramanýn sonucu var gibi gözükür. Ama bazen, yalnýzca bulduðunu sanýrsýn. Ýçinde bulunduðun duygu ve düþünce tanýmaz deðiþim, “iþte doðru bu” diye bulduðun sonuçlarý bir buldozer gibi ezip geçiyor. |
|
869
|
|
|
|
|
....olaya Fransýz kalýþýmýz sanýrým kelimenin kökeninin Fransýzca oluþundan kaynaklanýr ki asla doðru zaman ve doðru yerde buluþulamaz… |
|
870
|
|
|
|
|
Benim bu göz kapaklarýmýn fütursuzca birleþme isteðine kulak asmayýp, kelimeleri cümleler içinde az sonra doðacak þafaða kurban ediþim aslýnda, sýrtýnýn sývanma, baþýnýn, saçlarýnýn okþanma isteðidir, kerrat cetvelini 9' lara kadar ezberlemiþim gibi. Karþ |
|
871
|
|
|
|
|
seni kaybettiðim sokaklar þimdi düþman bana ... |
|
872
|
|
|
|
|
Seneler önce izlediðim bir televizyon proðramýnda sunucunun; “Güzellik mi, akýl mý?” sorusuna þu cevabý vermiþti yaþlý konuk; |
|
873
|
|
|
|
|
Sustu.
Sanki bütün bunlarý yapan o deðilmiþ gibi arsýz sessizliklere terk etti beni. Zaman da bir o kadar arsýz olmuþtu o an. Akla zarar sorulara karþý siper ettim sonra zihnimi. Kocaman bir soru iþaretinin altýnda ezilen yüreðimi, az hasarla çýkarmaya çalýþtým var gücümle. Ama baþardým. Arta kalan gururumun kývancýyla mutlandým...
|
|
874
|
|
|
|
|
Önce insanýz, sonra kadýn- erkek, evlat- ata, aðabey- kardeþ, karý- koca, arkadaþ- dost, yada can ve cânan. Hepimiz birer nefis taþýyoruz ve kimse unutulmayý istemez þüphesiz. |
|
875
|
|
876
|
|
|
|
|
zaman geçerherkes geçer yollardan geriye izler kalýr,ir kuru yapraktýr sonbahar hatýrlamak için
|
|
877
|
|
|
|
|
Sevgiye olan açlýðýmýz ortaya çýktýkça her bir ayrýlýk hüzünlü elveda. |
|
878
|
|
|
|
|
Bir kanat takýp omzuna uçtun sen anneanne!Þimdi eþyalarda izin,sen yeni yerinde,ben uykusuz..Seni yataðýna bakýp özlemek de varmýþ! |
|
879
|
|
|
|
|
Benim küçük þiirimdiler. Týpký küçük bir kasabayý andýran. Herkesin birbirini tanýdýðý, insanlarýn birbirine bir dað gibi yaslandýðý bir kasaba gibiydiler. Orada insanlar o kadar daðlaþýrdý ki kendini gökyüzüne yakýn hissederdin. Ýþte orada yakýnlýk böyle kurulurdu. Ýnsanlar birbirlerine, dað, ova, deniz, göl, baðýþlardý sanki. Kendini bazen bir martý, bazen serin sularda yüzen alabalýk gibi hissederdin. Böyle bir kasaba haritalarda olmazdý tabi. |
|
880
|
|
|
|
|
Biri yüreðinizi ve ruhunuzu okumuþtur da; size okuduklarýný anlatýyor gibi hissedersiniz.
|
|
Anasayfa
