• ÝzEdebiyat > Deneme > Din |
221
|
|
|
|
|
Yüce Allah adeta Tekliðini vurgular gibi, her þeyi çift yaratmýþtýr. Bu, üzerinde derin düþünmemiz gereken bir özelliktir . Tüm bu çiftlerin/zýtlýklarýn yaratýlýþ hikmeti ise aralarýnda kýyas yapabilmemiz, þükretmemiz ve güzel ahlaka yönelmemiz için birer vesiledir. |
|
222
|
|
|
|
|
Velhasýl-ý kelam, elimizdekiler bunlar Efendim ve Selamün aleyküm ben ahirzaman genci!
Ha bir de ben varým iþte. Seni çok sevip ''canan '' olamasam , dünyanýn oyuncaðý haline gelip
''zahid'' olamasam da Sen'in Haticen olabilsem olur mu ey sevgili?Haticen olmak istiyorum çünkü biliyorum
ki sen en çok onu seviyorsun.
''ne haddine ? '' mi diyorsun .
Tamam kabul ediyorum namazýmý aksattým . Ama her seferinde içim yandý ve namazdayken dünyasý duran
ömer'in geldi aklýma .Harama da baktým kabul , ama her bakýþýmda ''ey dünyalý' sen böyle güzelsen
, kainatýn gülü nasýl güzeldir '' deyip seni merak ettim |
|
223
|
|
|
|
|
Kuran'da hükmü kalkan tek bir ayet yoktur. Kuran bir süreç içinde vahyolunsa dahi tek seferde inmiþ bir Kitaptýr. Allah zamanýn ve mekanýn dýþýndadýr. Ve gelmiþ geçmiþ tüm olaylara ayný anda hakimdir. |
|
224
|
|
|
|
|
Ramazan bir arýnma ve iç muhasebe ayý… O, baþý rahmet, ortasý maðfiret, sonu da cehennemden kurtuluþ olan kutlu bir aydýr. Onun geliþiyle birlikte içimiz kýpýr kýpýr olur. Bayramdan evvel bayram ederiz sanki. Fakat orucu içselleþtiremeyenler, ramazanýn geliþiyle beraber huzursuz olurlar. Hafakanlar basar karanlýk ruhlarýný. Ne yapacaklarýný þaþýrýrlar. |
|
225
|
|
|
|
|
Bizim söylediklerimiz gönlümüz gibidir.
Güvenelim hislerimize, bitmeyen umutlarla bakalým geleceðe...
Bitmeyen bir öðreniþtir vâr oluþlarýmýz, fani hayatta ve cennette. |
|
226
|
|
|
|
|
Samimi insan ruhunu besleyip derinleþtirdikçe, Allah’ýn sonsuz kudretini ve kendi aczini kavrar. Boyun büker, Rabb’ine teslim olur, O’na kul olur. |
|
227
|
|
|
|
|
Boyun eðip itaat etmek için bir baþka nedene ihtiyacýmýz yoktur, Allah için itaat etmeliyiz. Çünkü itaati isteyen, tek büyük güç ve makam sahibi olan Yüce Yaratýcýdýr.
|
|
228
|
|
|
|
|
Eðitimden geçtikten sonra cennete kavuþtuðunda insan, her þeyden zevk alýr. Çünkü acýyý, çileyi, zorluðu tatmýþtýr; zorluk yaþamayan insan gerçek mutluluðu bulamaz.
|
|
229
|
|
|
|
|
Torun dedesine sorar: “dede insan ömrü ne kadar?” dede cevap verir. “bir ezanla bir namaz arasý.” Torun bir anlam veremez dedesinin cevabýna “nasýl yani?” der. Dede açýklar: “bak yavrum, insan doðunca ilk iþ kulaðýna ezan okunur, ölünce de son iþ olarak ona namaz kýlýnýr, iþte insanýn ömrü bu ezan ve namaz arasýdýr.”
|
|
230
|
|
|
|
|
Bize üç aylarýn ilk ikisi olan Recep ve Þaban aylarýndan sonra Ramazaný da görmeyi nasip eden yüce Allah’a had ü senalar olsun. O’nun ilmi her þeyi ihata etmiþtir. Rahmeti gazabýna galebe çalmýþtýr. O’nun mübarek varlýðýnýn baþlangýcý ve sonu yoktur. O hep vardý ve bundan sonra da hep var olacaktýr. O’nun saltanatý iki cihanda da bakidir, varlýðý ve hükmü zaman ve mekân ötesidir. O ki isterse yaþatýr, isterse öldürür. Her þeyin fani olduðu bu dünya gurbetinde sadece O bakidir. Bütün güzellikler onun cemalinin eþyaya yansýmýþ hâlidir. Rabbimizin azametini tasvir etmek müþkildir. Son söz ve mülk O’nundur. Onun içindir ki biz sadece O’na el açarýz; yalnýz O’ndan isteriz. Bütün güzelliklerin O’ndan geldiðine inanýrýz.
|
|
231
|
|
|
|
|
Tanrý ve din adýna hareket ettiðini iddia edenlerin yaptýðý ilk iþ, insanlarý, imanlý - imansýz veya dindar-dinsiz olarak iki gruba ayýrmak ve bu gruplardan ilkini kayýrmak dolayýsýyla bunlarý eþit haklardan yoksun býrakmaktýr. Oysa, bu adalet olmadýðý gibi bir toplumda benimsenmiþ veya kabul edilmiþ gibi görünen inançlar da her zaman üstün bir gerçeðin kanýtý deðildirler. |
|
232
|
|
|
|
|
Aþka aþýk oldum, aþký öðrendikten sonra. Týpký aþkýn kimyasý gibi. Kimya Hatun gibi. Bana aþký öðretti Kimya. Onunla birlikte bende yaþadým o aþký. Ancak o Aþka ulaþtýrana yani Þemsine kavuþmuþtu. |
|
233
|
|
|
|
|
Baþarýsýzlýðýn ve tatmin edilmemiþ arzularýn toplamýndan oluþan koca bir hiç gibiydim. Tüm geleceðimi üzerine kurduðum hayallerim elimden alýnmýþtý. Ben geleceksiz kalmýþtým. |
|
234
|
|
|
|
|
Günümüzde insanlarýn birçoðu, Kuran ayetlerinin bir kýsmýný yerine getirirken bir kýsmýný da gözardý ederler. Bazen de yerine getirdikleri ibadetleri Allah rýzasý için deðil toplumun deðer yargýlarýna uymak için yaparlar.
|
|
235
|
|
|
|
|
Zamanýn çok çabuk geçtiðinden hep þikâyet eder dururuz. Bu konuda haksýz da sayýlmayýz. Gerçekten de zaman su gibi akýp geçiyor. Fakat zamanýn geçiþ hýzý, onun içini doldurmayla alakalý bir mevzudur. Siz zamaný dolu dolu yaþarsanýz, zaman sanýldýðý kadar çabuk geçmez. Zamaný boþ meþgalelerle geçirirseniz ondan hiçbir þey anlayamazsýnýz. |
|
236
|
|
|
|
|
En büyük mürebbidir Ramazan…
Gün dolanýr, aylar geçer, vakitlerden ramazan düþer payýmýza. Ýçimizdeki buzlarý söker ramazan güneþi. Rumuzun karanlýklarý ýþýðýn gücü karþýsýnda silinir gider. Ruhumuzu okþar ramazan esintileri. Gönlümüzün kýyýlarýna vurur esrik düþünceler. Hayatta her þeyin yeniden baþlamasýna, ömür defterinden tertemiz bir sayfa açýlmasýna zemin hazýrlar bu zaman dilimi. Yemeden içmeden kesildiðimiz bu mübarek günlerde ruhumuz týka basa doyar manevî lezzetlerle. On bir ay boyunca uykuda olanlar bile bir aylýk uyanýklýk devresine girerler. Ramazanýn bitiþiyle yine gaflet uykusuna dalarlar. Bu kýymetli misafiri kusursuz karþýlamak için aylar öncesinden hazýrlýklara giriþiriz. Herkes kendince hazýrlanýr ramazana. Bu sayýlý günlerin kadrini bilmek ve bu zaman dilimini dolu dolu yaþamak için iç dünyamýza çekidüzen veririz. On bir ayýn baþýboþluðu oruç günlerinde yerini düzene býrakýr. |
|
237
|
|
|
|
|
“Kim için ibadet yapýyoruz?” Sorusuna kuþkusuz, “Elbette Allah için” deriz. Ama gerçekten öyle mi? Ýþin özünü kaçýrýyoruz bazen. Sohbetler, hizmetler, virt ve namazlarýn kim için olduðu unutularak, bir süre sonra sadece kabuklarý kalýyor.
|
|
238
|
|
|
|
|
Sevgiliyle buluþurcasýna heyecanla ve bir titreyiþle alným secdeye konmadan önce dünyaya sevda vardý içimde. oysa þimdi ben Ali gibi aþýk, Fatýma gibi sadýk sana. |
|
239
|
|
|
|
|
Aslýnda, gerçek anlamda tanrýtanýmaz veya dinsiz olanlar, insanlarý koyun sürüsü gibi gütmek, madden ve manen sömürmek ve savaþlardan savaþlara sürükleyebilmek için kendi kiþisel inançlarýný, hýrslarýný, nefretlerini, hezeyanlarýný hatta sapýklýklarýný hiç çekinmeden ve korkmadan Tanrý’ya yükleyenler, sürü sepet hurafeyi sanki dinsel buyruklarmýþ gibi insanlara kabul ettirenlerdir. |
|
240
|
|
|
|
|
Geçmiþe özlem hep vardý, bundan sonra da hep olacaktýr. Çünkü geleceðe yürüdükçe geçmiþte bir þeylerimizi býrakýyoruz. O býraktýklarýmýz, özellikle doyumsuz hatýralarýmýz, bizleri bir mýknatýs misali maziye çekiyor. Anlata anlata bitiremediðimiz çocukluðumuzdaki ramazanlar hayallerimizi süslüyor. Peki, o ramazanlarda bugünkülerden farklý olarak ne vardý? Bizleri derinden etkileyen, zihinlerimize kazýnan bu ramazanlarýn týlsýmý neydi? |
|
Anasayfa
