Hüseyin - Yezid Meseli
M.NİHAT MALKOÇ
Şiir > Taşlama (Kinaye)
Ayağımız çıplak, yollarımız kor
Bu ne garip dünya, anlamak çok zor!
Bu rezil rüyayı gel de hayra yor!
Ar damarlarından pislik akıyor
Hüseyin sandığım Yezid çıkıyor
Şehirde ararsın, görünür dağda
Derinde yüzenler boğulur sığda
Her yer Kerbelâ'dır bu köhne çağda
Karanfil bahçesi barut kokuyor
Hüseyin sandığım Yezid çıkıyor
Ömür uzun bir yol, bir ân değildir
Her gördüğün insan, yârân değildir
Gönül bahçeleri viran değildir
Hak'tan
[DEVAMI]
|