Belgrad ormanlarýndaki aðaçlarýn gövdesinden yukarýya doðru çekilen kanýn, sessiz ve yavaþtan ilerleyiþini duyabiliyorum. Þu ölmeye yüz tutmuþ kuru yaprakta benim gibi yalnýz ve üzgün olmalý… Týpký masallar, boþ ve yalnýz evler, bomboþ yollar gibi…
Motosikletle gezilecek gidilecek farklý yollarý rahatlýkla bulabiliyorum ama yürünecek bir yolu olur insanýn diye düþünüyorum. Týpký çýkmaz sokaklarýn bir çýkýþý olduðu gibi… Ýþte sonbahar da bana gö