..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
İste, sana verilecektir; Ara, bulacaksındır; Çal ve kapı sana açılacaktır -İncil
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
İzEdebiyat - Yazar Portresi - Ayşe Kaya
Ayşe Kaya - İçimden Dökülenler
Site İçi Arama:


Öykü
  Kırık Mavi (ayşe kaya) 28 Şubat 2010 Toplumcu 

Masmavi bir dünyası vardı. Taptaze hayalleri, gidilecek çok yol, başarılacak çok iş vardı önünde. Kanı deliydi, bu yüzden uçarıydı zaten. Lisenin ikinci sınıfına gelmiş en büyük iki hayalinden hangisini seçeceğine karar verememişti. O’nu kuşatan hayallerinden ilki; inşaat mühendisi olmak diğeri ise; pilot olup göklere adını yazdırmaktı.

  Gıybet (Ayşe Kaya) 15 Ekim 2010 Dinsel 

İşin garibiyse en çok sevmediğimiz kişilerin gıybetini yaparız ve bu sevmediğimiz kişilere fark etmediğimiz bir dille deriz ki: “ben seni sevmiyorum ama kendi ellerimle seni cennete yolluyorum bu yüzden al sevaplarım senin olsun”

  Karla Kaplı Kalpler (Ayşe Kaya) 1 Ocak 2011 Çocuk 

Ali yedi yaşında koyu bir kar aşığıydı. Oda kar gibi biraz mesafeliydi, diğer çocuklarla pek kaynaşamıyordu, iki üç tane arkadaşı vardı ya onlarla oynuyordu ya da tek başına. Ali’nin arkadaş seçiminde özel bir sebebi vardı; onlarda kendisi gibi anne ve babasızdı. Ali’nin babası vardı gerçi ama annesi o daha beş yaşındayken ölmüş, babası da yeniden evlenmişti.

  Pembe Gözlü Kız (Ayşe Kaya) 9 Ağustos 2012 Toplumcu 

Dili sürçtü öğretmeninin, “ne güzel pembe gözlerin var senin”. O gün bugündür adı, “pembe gözlü kız” olarak kaldı.

 

 



Dost
Gönlüm yine kararsız, sevinmeli mi, üzülmeli mi?
Garip bir karmaşa benimkisi aslında, hayatımdaki her şey bakıyorum ki yolunda.
Herşey yolunda evet, bizlere sunulmuş bir sürü nimet.
Elimin altında hayatımı kolaylaştıran herşey. O halde ey kalbim hüznüne sebep ney?
Niye bilmem hep sonbaharı sevdim, dökülen yapraklarda buldum kendimi.
Bir tarafım olabildiğine mutlu dedim, diğer tarafım çözemediğim kadar gizemli.
Beklide son bahar aşkımda bundan, o da benim gibi çözülmesi biraz zor.
Bazen yalnızlıktan, karamsarlıktan bahsediyor, bazen de bakıyorum ki en güzel müjdeleri veriyor.
Anlayacağın şu ki dost; ben bu işi yoramadım sen neye yorarsan yor.
Aslında tüm hüzünlerin sebebi belli, hiçbir şey tutmuyor candan bir dostun yerini.
Hiçbir mutluluk haz vermiyor insana, yanında paylaşacak bir dost olmayınca.
Can dostum, neşe kaynağım. Keşke hep yanımda olsaydın…


  17.09.2009 06:25:49 bahaneci rabbimiz 

Rabbimiz bizleri affetmek ve Cennetine almak için tabiri caizse bahaneler arıyor. o kadar çok örneği var ki bunun. yeter ki biz bunu farkedelim. Rabbimiz bizi seviyor, biz de bizi sevelim.



 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Ayşe Kaya, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.

 

Bu dosyanın son güncelleme tarihi: 24.11.2024 02:15:27