|
Somuncu Baba Dergisi"nin 100. Þeref Sayýsý
(M.Nihat MALKOÇ) 5 Þubat 2009 |
Yazarlar ve Yapýtlar |
| |
 “Dergi hür tefekkürün kalesidir” demiþti Cemil Meriç “Bu Ülke” adlý kitabýnda… Gazeteler günün haberlerine deðinir ve bunlarý deðiþik açýlardan yorumlar; bu yüzden bir günlük ömrü vardýr gazetelerin. Ya dergiler; dergiler öyle midir? Gazetenin aksine dergiler daha kalýcýdýr. En azýndan yayýnlandýðý dönem içerisinde hayatiyetini sürdürürler. Birçok aydýnýn duygu ve düþüncelerini iki kapak arasýna alan dergiler fikriyatýmýza ýþýk tutarlar.
|
|
|
Beyaz Perdedeki "Vali"
(M.Nihat MALKOÇ) 17 Ocak 2009 |
7nci Sanat (Sinema) |
| |
 Farklý kiþiliðiyle, cesaretli çýkýþlarýyla, halktan yana tavýr ve davranýþlarýyla sýra dýþý bir valinin hayatý beyaz perdede… Fakat bu senaryo bir masa baþýnda yazýlmadý. Bu senaryo gerçek hayattan alýndý, bizzat yaþandý. Aksiyon-dram türündeki sinema filmi “Vali”yi Çaðatay Tosun adlý genç bir yönetmen yönetmiþ. Ayný yönetmen filmin senaryosunu da Batur Emin Akyel’le birlikte yazmýþ. “Vali” filminde geniþ ve daha çok, genç bir oyuncu kadrosu görev almýþ…Uður Polat, Erdal Beþikçioðlu, Ýsmail Hacýoðlu, Hakan Boyav, Þebnem Dönmez, Ayþegül Ünsal, Þemsi Ýnkaya, Gökhan Soylu, Özgür Çevik, Türkü Hazer isimlerini görüyoruz “Vali” filminin afiþinde. Filmin yapýmcýlýðýný da Ata Türkoðlu üstlenmiþ.
|
|
|
"Özgürlük Þiirleri" Ýki Kapak Arasýnda
(M.Nihat MALKOÇ) 16 Ocak 2009 |
Yazarlar ve Yapýtlar |
| |
| Ne türküler yakýlmýþtýr, ne þiirler yazýlmýþtýr özgürlük üstüne. Bazýlarý özgürlüðü insanlýkla, aþkla, umutla ve hayata tutunmakla özdeþleþtirmiþtir. Güvercin ve zeytin dalý barýþ ve özgürlüðün sembolü olmuþtur kültürümüzde. Bütçelerinin yarýsýný silahlanmaya ayýranlar da barýþ ve özgürlük lafýný aðýzlarýnda sakýz etmekten geri durmamýþlardýr yine de.
|
|
|
Ali Püsküllüoðlu ve Sözlük Çalýþmalarý
(M.Nihat MALKOÇ) 9 Temmuz 2008 |
Yazarlar ve Yapýtlar |
| |
| Daima söylerim: “Her ölüm erkendir aslýnda.” Hayat bütün zorluklara ve sýkýntýlara raðmen yaþanmaya deðerdir. Ölümü kimse sevdiklerine yakýþtýrmak ve yaklaþtýrmak istemez. Her ölüm arkasýnda bir enkaz býraksa da þair ve yazarlarýn ölümü ayrý bir yýkýmdýr. Çünkü onlarýn hayran kitleleri vardýr. Böyle ölümler sadece yakýn akrabalarý deðil, ölen kiþinin sahip olduðu okur kitlesini de derinden etkiler. Ölüm, bu sefer de pek çok sözlük hazýrlayarak ve özgün eser vererek Türk diline hizmet eden Ali Püsküllüoðlu’nu aramýzdan ayýrdý. Püsküllüoðlu, bugüne kadar yirmiden fazla Türkçe sözlük yayýmlamýþtý.
|
|
|
Doðumunun 800. Yýlýnda Nasreddin Hoca
(M.Nihat MALKOÇ) 8 Temmuz 2008 |
Türkiye |
| |
 Türk mizahýnýn tartýþmasýz en büyük ismi olarak kabul edilen Nasreddin Hoca, insanlarý gülmekten kýrýp geçiren fýkralarýyla özdeþleþmiþtir. Onunla kýyaslanabilecek baþka bir mizah ustasý ne Türkiye’de ne de dünyada vardýr. Hoca güldürürken çok kere de düþündürür insanlarý. Bu açýdan bakýnca ona nüktedanlýðýnýn yanýnda filozof da diyebiliriz.
|
|
|
Þimdi Besteler Suskun… Göç Etti Avni Anýl…
(M.Nihat MALKOÇ) 8 Temmuz 2008 |
Sanat ve Sanatçýlar |
| |
 Ölüm meleði Azrail, kýymetli kýymetsiz ayrýmý yapmadan “Her canlý ölümü tadacaktýr” ayeti gereðince canlarý ötelere taþýyarak ölümsüzleþtiriyor. Gün geçmiyor ki sala sesleriyle uyanmayalým. Gerçi son yýllarda þehirlerde sala seslerini pek duymuyoruz. Zira ölümü çaðrýþtýran bu sesler, insanlarýn moralini bozuyor diye artýk þehirlerde yankýlanmýyor. Oysa gerçeklerin üstünü örterek onlarý bertaraf edemeyiz. Ölüm de hayatýn vazgeçilmez bir gerçeðidir. O hepimizin tadacaðý, bazý kiþilere göre acý, bazý kiþilere göre tatlý olabilecek bir duygudur. Bu, kiþinin sürdüðü ömrün içeriðine göre deðiþiyor. Kiþi cenneti de, cehennemi de dünyadan götürüyor. Kimseyi suçlamaya, boþu boþuna yakýnmaya hakkýmýz yoktur.
|
|
|
Camilerin Görevi ve Ahmet Yüter Örneði
(M.Nihat MALKOÇ) 8 Temmuz 2008 |
Toplum ve Birey |
| |
 Arapça bir kelime olan caminin sözlük anlamý “toplayan”dýr. Müslümanlarýn ibadet mekâný olan camiler kulluk görevlerimizi ifa ettiðimiz yerlerdir. Camiler Müslümanlýðýn þiarýdýr. Camiler Müslümanlarýn toplu halde veya tek baþýna namaz kýlýp, ibadet ettikleri umuma açýk mübarek mekânlardýr. Türkiye’de 80 bin civarýnda cami bulunmaktadýr. Bu camilerin tamamýna yakýný halkýn hayýrlarýyla yapýlmýþtýr. Devlet bu camilerin çoðuna imam atýyor ama camilerin elektrik, su, bakým ve onarým giderleri hayýrseverler tarafýndan karþýlanýyor. Türkiye’de camiler bir türlü dolmuyor, insanlarý camilere bir türlü çekemiyoruz.
|
|
|
Sürmene"m!… Sürmene"m!… Âh Sürmene"m!..
(M.Nihat MALKOÇ) 8 Temmuz 2008 |
Yerler |
| |
 Sürmene’m!… Sürmene’m!… Âh Sürmene’m!...
Her gece yarýsý girersin rüyalarýma… Tam orta yerinden ikiye bölersin uykularýmý. Aydýnlatýrsýn gecenin zifiri karanlýðýný. Umutlarýmýn çýkýnýnda en muteber azýk olursun. Hasretin aklýmý çevirir yangýn yerine. Annemsin, babamsýn, kavgam ve de sevdamsýn. Þimdi senin o berrak hatýralarýnýn aydýnlýðýnda gecelere tafra satarým. Çay toplayan kýnalý eller çaya deðil, sanki umuda uzanýr. “Fýndýk dalda tekleme/Kýz saçlarýn ekleme/ Ayrýldýk Sürmene’den/Gelir diye bekleme” türküsü kulaklarýma deðince hasretin közü yakar yüreðimi.
|
|
|
Sürmene Anlatýlmaz, Yaþanýr!..
(M.Nihat MALKOÇ) 8 Temmuz 2008 |
Yerler |
| |
| Sürmene’m!… Sürmene’m!… Âh Sürmene’m!...
Gençliðimizin fýrtýnalarýný sende býraktýk. Deli dolu yanlarýmýzý topraðýna gömdük. Sen ki içimize altýn harflerle yazdýðýmýz bir sevdasýn. Baba ocaðýmsýn, ana kucaðýmsýn sen… Yaðmurlarýnda ýslandýðým günlerin hatýrasý suluyor ruhumun goncalarýný. O masum gençlik aþklarýnýn üzeri henüz küllenmiþtir. Daðlara, taþlara ve aðaçlara çizdiðimiz kalpler ancak silinmiþtir. Fakat hiçbiri gönüllerden silinmemiþtir. Seneler geçse de nabýzlarýmýz ‘Sürmene’ diye atar. Sürmene’nin taþý, topraðý þairlerimizin ilham kaynaðý olmaya devam ediyor. Bu þehir dünüyle, bugünüyle ve yarýnýyla içimizde yaþýyor. Sazýmýz sözümüz sýladan izler taþýyor. Türkülerimizin naðmeleri bizi bu topraklara baðlýyor. Yeþille mavinin kucaklaþtýðý Sürmene’m dosta güven, düþmana korku salmaya devam ediyor.
|
|
|
Doðumunun 63. Yýlýnda Ahmet Hilmi Ýmamoðlu
(M.Nihat MALKOÇ) 8 Temmuz 2008 |
Toplum ve Birey |
| |
| Köprübaþý’mýzýn deðerli simalarýndan biri olan Ahmet Hilmi Ýmamoðlu’nu 31 Mayýs günü kaybetmiþtik. Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Öðretim Üyelerinden olan ve uzun yýllardan beri eðitim camiasýna hizmet eden Ýmamoðlu’nun çok geniþ bir dost çevresi vardý. Buna cenazesinde bizzat þahit olmuþtuk. Þiddetli bir yaðmurda ebedî istirahatgâhýna gönderdiðimiz Ahmet Hilmi Hocamýzý binlerce insan son yolculuðuna uðurlamýþtý. Bu insanlarýn çoðu onun öðrencisiydi. Duyan herkes son vazifeye koþmuþtu.
|
|
|
BEN
Leylâ’yý ararken Mevlâ’yý buldum
Muhabbet yükünün kervanýyým ben
Hicran ateþiyle sararýp soldum
Hakikat yolunun rehvânýyým ben
Sevda çöllerinde kum tanesiyim
Yürek daðlarýnýn virânesiyim
Hayat iksirinin peymânesiyim
Sevgi tekkesinin ihvânýyým ben
Kan aðlýyor içim, yüzüm gülmez ki
Gözyaþým sel olur kimse silmez ki
Ateþte yanmayan közü bilmez ki
Bu yalan dünyanýn mihmânýyým ben
Gönlümde oturur, kira vermezsin
Bahçemdeki güller kurur, dermezsin
Aðyara dalar da beni görmezsin
Umarsýz aþklarýn harmanýyým ben
Ayrýlýk ateþi kavurur beni
Eser deli rüzgâr savurur beni
Nefretin silkeler, aþk vurur beni
Sevda ülkesinin fermanýyým ben
Yürek kaleleri bir bir düþüyor
Hayalim almýyor, aklým þaþýyor
Gam yükünü garip gönlüm taþýyor
Çekilmez dertlerin dermanýyým ben
15 Temmuz 2005/TRABZON
M.NÝHAT MALKOÇ
|
|
