iki gözüm danyal
ki zaman
değil idi öğreten
öğretmen
olay olgu neden

bir yaprak düşmese
düşmesen aslanlı kuyulara
düşmesek...

kelebeğim bugün de uçmadı danyal

zil çaldığında
bahçeden
darma dağın ardına bakar iken
kendinizi derli sanışınız
çirkin derken nimete, sızlamayan vicdanınız
hiç-i ekber iken
kör iken dişleriniz
ananızın gagası olmasa vah ki vah
leş arayışlarınız
ah anadolu'lu saf zavallılığınız
üçüncü sınıf kurnazlığınızı da eklesek
size akîl demek haram
iş bu neden ile
sanmayınız kendinizi muhterem

albatros olmaya ne heves
o tüysüz yavru karga kanatlarınız
düşüyorsunuz
yoktan yere gerçek bir kuzgunun gözünden

düşmek dedim onlara da

kelebeğim bugün de uçmadı danyal

oysa tüm sızıntımızla
ziyadesiyle sıradanız
sıradanlığımızı korusun başlatan

ah danyal
çok sular aktı bedenlerden
başta ben
kimse arı değil
şimdi muafiyetini kaybetmiş itî
göz dikmiş de insan etine
paskalya evveli
alevli bir inkâr peşinde
der ki kemiksiz tini ile
“gözüm değil etinde”

inkâr ettiğiniz ne varsa
zavallı ruhunuzun siyam ikizi
muafiyetinizi yitirdiniz
size sınav yok mirim
helâl de yok haram da

şimdi pazarlanınız lütfen
pazar kurunuz birbirinize etten kemikten
kemiksiz dilden
torba bile değilsiniz ki
korkmayınız
bir alıcınız olacak elbet
bun alem-i hayvanat
ister şiyir ilen
ister başka
boş yere
akıtmıyor etinize dilinin terini

canım yanar danyal
gözüm alsan kulağım var
gerçek dediğin yakar da
yakmasın

kelebeğim bugün de uçmadı danyal