Kaba saba yazılmış bir düz yazı örneği iken doğası, onu kafiyelendirip şiire çeviren eşine ne vakittir yapmadığı süprizlerden muzdarip halde düşünürken devlet dairesi kılıklı heykel atölyesinde bir anda aklına düştü İntihar Emin ve at arabası. Ne vakittir uzun zamanlardan sonra belediye bir nostaljiye dönüp Çanakkale sokaklarında bu süslü Roman At Arabalarının gezmesine imkan tanımış ve hatta bir grup genç o vakit dijital foroğraf makinalarından sıkılarak filmli makinalara geri dönmüştü. Hatta bir kısım eski film şirketleri tekrar doğurmuşlardı 36 lık poz satışını. Takvimler 2027 ilkbaharında göz açıp kapamakta, şehrin muhtelif yerlerinde beş yıl önce başlayan Afrika ölümcül kuraklıklarından ülkemize iltica etmiş siyahi adam ve kadınlar ki devlet seçici davranıp eğitimi ülke standartlarının on kat üstü olanları seçip almıştı. Bu eğitimli siyahilerden biride İntihar Emin'in yanında atlara bakar, yemek yapar, kahya, uşak yaren kılığında çay boyunda devam ede gelen Roman mahallesinde iki kuru ekmeğe talim eder, kitaplara düşkünlüğü ile çevreyi mest ederdi. Bir anda dedi ki içinden seninki
-Şu Emin'i bir arayayım da akşam saçları Dede Korkut Hikayeleri ihtişamında eşimi kordonda atlı bir sefaya sürükleyip yılların rövanşını alayım. Rövanş dostluk maçı kıvamından seviye ile olsun birde arabanın içine çiçekler dolsun.
Beynine USB girişinden enjekte takılmış çipten sadece aranacak numaraları geçirmesi kafi şekilde iki kere "Emin, Emin!" dedi içinden ve zihnine bağlanmış bu acaip Aselsan menşeyli aygıttan ses zihninde yankılanmaya başladı
-Emin şu an sandalda...Emin şu an sandalda...Operatör sizi yardımcısına bağlıyor, lütfen bekleyiniz...Algı dairesi olarak beklettiğimiz için üzgünüz, lütfen bekleyiniz...
Boğazda canlı balıkları son kez görüşünü ve sonrasında kentin Su Ürünleri Fakültesince tertiplenen sanal balık avı şenliklerini, İntihar Emin'in uydu bağlantılı oltasıyla nano teknolojik robot balıkları "Benim atamda avlıyomuştu beyaaa" deyişini gözlerinin önüne getirdi. Hoş son canlı gördüğü balık birkaç hırpani sardalye idi.
Derken Eminin kahyası siyahi adam yarım yamalak Türkçesi ile ki bu dil ona dijital olarak yüklenmesinden ötürü sorduğunuz sorudan Üç saniye sonra cevap zihinlerde dijitalize olup dönmekteydi
-Buyrun abiii!
-Nabıyonuz?
-Nabalım, Emin aabim sandalda, bende atlara yem veriyom beyaa...
İçinden bir Afrikalının kısa sürede Roman aksanına dilsel dönüşümüne gülüp
-Akşam 8 de araba isteyecektim merkeze yakınız, Güzelyalı'da, bide Emine Teyze'den çiçek alın arabanın içine bolca, ama 30 TL olsun ebadı anladın değil mi?
-Tamam abicim ben allederim sen üzme tatlı canını, atların nalları vurunca sokağında inesiniz aşarıya beyaaa...
-Tamam koçyiğit
dedi ve kesti zihninde bağlantıyı
Bir an "Koçyiğit" lafını nicedir kullanmadığını anlayıp, ehlil tabiatından utanarak düşündü bu sert kıvrımlı kelimeyi niye kullandığını. İşler olan kelimeler bazen höt zöt kostümü ile olmayacak işleri bile oldururdu bu uyuşuk toplumda. Bir plan yapıp akşam için eşini dolaştırıp sonrasında lise zamanlarında sivilceli bir kulüp olan "Hassas Adamlar Kulübü" toplantısına her yıl olduğu gibi katılıp, şaşırma duygusu cepte ilerlemeyi düşünerek son heykeline daldı. Atölyesinde kimi kuruyan ekmekleri balıksızlıktan vahşileşen martılara serpmek üzere...(Devam edecek) Cumhur Ç.
Not: İmla hataları için özür dilerim.