Ýnsanlar bazen tesadüflere inanýyor ama hayatýn tamamý ya tesadüf öyleyse ya da hiçbir þey tesadüf deðil aksine. Düþünsenize bir eskimo ya da Ýngiliz, Japon veya Türk... Hepimizin fizyolojisi ayný. Metabolizma hýzý farklý olsa da görevler ayný. Hepimiz kusursuz fabrika gibiyiz. Kendi içimizde sürekli çalýþan hücrelerimiz, kalbimiz, bilgi akýþýný saðlayan nöronlarýmýz var. Bu kadar benzerlik olmasaydý bilim herkese ayrý davranmak zorunda kalacaktý ve bu da iþimizi çok güçleþtirirdi.
Bunlar yanýnda farklý özelliklerimiz de var parmak izi gibi ya da kar tanelerine bakýlýrsa demek istediðim çýkar ortaya ama yine de benzerliklerimiz çok var. Peki bu sýnýrlarý neden koyuyoruz. Yani beynimizin içindeki sýnýrlar... Fazlasýyla konulmuþ sýnýrlar mesela. Hayatýmýzýn özü bu sýnýrlardan meydana geliyor, bizim tabularýmýz. Yýkmamaýz gereken tabular. Mesela dil yapýsý, kültür. Aslýnda bu olaylara girersek çýkamayabiliriz. Muhtemel ilk toplumsal ayrým taþ devrinden gelse gerek. Belki de aile kavramýyla çýktý bu yapý. Aile kavramýyla kültürler ve diller oluþtu. Biz çok benzeriz, bizi ayýran düþünceler, seçimler. Özde hepimiz topraktan geldik ama çeþitlilik söz konusu. Derinden düþününce iþin içinden çýkamayabiliyor insan. Peki bu yapýyý göz önüne alýrsak sizce tesadüfler gerçekleri ne kadar oluþturur? Siz tesadüfen iþleyen bir fabrika gördünüz mü? Damarlarýmýzý uç uca eklersek dünyayý dolaþabilen yapýdan bahsediyorum, herþeyin bu durumda bir nedeni yok mu? Gün aralarýnda meydana gelen küçük olaylar bile ne kadar tesadüf olabilir ki? Bilimden bahsedersek artýk bunlarý da aslýnda kuantum fiziðiyle ispatlayamaz mýyýz? Sýnýrlarý da bence kuantum fiziði bakýþýyla kafamýzdan kaldýrmalýyýz. Öyleyse herþey olabilir ama hiçbir þey tesadüf deðildir.