Günce’den..(42)../Sarılmak gelir içinden../sevildiğini bildikçe../daha çok.

Ne düşünüyorsun../şu saatte..’Arasam duyabilir miyim sesini..’/Arıyorsun sürekli.. ulaşamıyorsun.. /ve gecenin ardında birbaşına kalıyorsun../ Bilmez misin nasıl parçalanıyor içim../geçici de olsa yalnızlığın..nasıl da yakıyor düşlerini.. Uyusam belki de unuturum diyorsun../Unutamazsın.. Gözlerin şimdi../O yorgun gözlerin, kelimelere daha da yaklaşıyor.. Burada olsa, yanımda kalsa da, bir sarılsam diye geçiriyorsun içinden../Anlıyorsun bir yerde yüzüne dokunan yalnızlığın büyüttüğü zamanı..Teslim olmadan asla..ve unutmadan seni sevdiğini daha çok../Çünkü bütün acıları, sende yaşadın en az onun kadar..Sende tüm acılarını yüreğine gömdün./Yaşamamak üzere..Aynı düşleri paylaşıyor şimdi seninle, elini tuttuğun..

Günce’den..(43)../Herşeyin olduğunu bilerek../onsuz olamadığında..

Geçmişi unutuyorsun bir anda../Sonrası başlıyor duygularında../Nasılda sarıyor kelimelerin ardındaki yürek seni../Biliyorsun..Başka bir kentin sokaklarına düşüyor içindeki özlemler../Kendine engel olamadığın bir bekleyiş sarıyor uykularını.. /Yolda, vapurda, arabada../hep kendini onun yerine koyuyorsun../Onun, senin herşeyin olduğunu bilerek daha fazla../Hiç bu kadar yaşamadığın, aşk’ın o en ince ayrıntısına dek../İçinde biriken acılarla, kapanması mümkün olmayan yaralarının, ne kadar hızlı bir şekilde iyileştiğini hissediyorsun.. Zamanı aradan kaldırıyorsun../ Yarın için.. Tütsülenmiş bir yalnızlık bırakıyorsun../İçinden, gözü kapalı geçip gittiğin gecenin avuçlarına..

Günce’den..(44)../Kendisi olmak hayatın../sevda adına../herşeyden..

Yaşadığın kent seni bıktırıyor bir yerde../Bütün eşyalarını, hatıralarını bırakıp.. bütün yaşanmışlıklarını terkederek..yüreğinle kaçmak istiyorsun onun yanına../ Görebildiğin tüm yüzlerin çok ötesine../Göremediğin bir yüz için../Korkuların oluyor arasıra../Geçmişinden kalan..yeniden yaşıyorsun zamanla../unutmak adına yeniden paylaşıyorsun herşeyi..Beraber uyumak..beraber uyanmak istiyorsun bütün uykulardan../hatta hiç uyumamak..sürekli konuşmak, bakmak..dalıp gitmek gözlerinin rengine..Hiçbir mutluluğa benzemediğini anlamaya çalışıyorsun.. en azından çabalıyorsun bunca zorluğa katlanarak..Pencerenden görebildiğin en uzak noktaya bırakıyorsun yüreğindeki yağmurları..sevda adına../Herşeyden vazgeçebileceğin bir bir sonra için../Sonrasızlık çekmek istemediğinden.. Değerini biliyorsun birçok paylaşımın../Öncekiler adına..Sonuçta, kendi kendine öğreniyor insan../Kendisi için bir başkasını yaşamayı../Bir başkasında kendisi olmayı../.. Elvis costello..accidents will happen..

Günce’den..(45)../Orada bekliyor seni../sen biliyorsun../bildiğini..

Günün her saatinde özlüyorsun onu../Kahvaltıda, yolda, ofiste..canın sıkıldığında.. hiç ummadığın anda, aradığında../duyuyorsun sesini..yanında olmasını istiyorsun.. /Buluyorsun..Ne çok şey var konuşulacak..anlatılacak..kelimelere sığmaksızın../ Ciddiye alıyorsun hergünü artık../Onun orada beklediğini biliyorsun../Birden fazla düşünce içinde..orada..birbaşına../Fotoğraflarına bakıp, tebessüm ediyorsun arada bir../su yüzünde ayışığı gibi../durmuyor zaman../bekletmeyen her sabahta../..

Günce’den..(46)../Terkedilmiş bir kasabada../hayallerinin peşisıra../sen..

Bir hayalet gibi beliriyor gece../Nasıl da yağıyor yağmur..Sesine kulak veriyorsun caddenin..Kimsesizce..Işıkları sayıyorsun..kapatıp açıyorsun evlerin perdelerini../ kapılarını kilitliyorsun../bütün geçmişini bir sır gibi dosyalıyorsun..ve ulaşılmaz olan en tenha yere bırakıyorsun../Bağlanmanın hesapları geçiyor aklından../ Terkedilmiş bir kasabada..sahile her zamankinden daha yakın.. bir yalnızlığın kenarına oturuyorsun kaybetmediğin düşlerinle../ durgun bakışların, maviliği şimdi gökyüzünün..Hiçbir şey gidermiyor özlemlerini.. Gördüğün hiçbir yüz, hiçbir ifade.. daha çok savaşıyorsun olasılıklarla../onu her anda, yaşadıkça kazanıyorsun oysa.. kaybetmeyi düşünmeden.. /Artık hayaller böylesine korkutmuyor seni../..

Günce’den..(47)../Dokunmasa da../Öptüğü kadar hayallerinden../Seni..

Nedenlerini düşünüyorsun../Neden bu kadar uzak../neden bu kadar sessizlik..ve yalnızlığı zamanın..herşeyin bir nedeni var elbet seni beklemekten../Belki hiç yaşamadığın birşey../belki bir çoğunun sana veremediği kadar fazladan../Kendini saklamıyorsun artık..inandığın yüzün sıcaklığından.. /hiçbirşeyin hayal olmadığına dair sorgulanıyorsun kendince../Birdenbire sona ereceğini düşünmüyorsun artık../ Daha çok, hergün nasıl başlanılacağını../Sevda uzak olsa da ne farkeder../ düşündükçe herkesten daha çok seni..dokunamasa da sana.../öptüğü kadar hayallerinden../ kimsenin anlamayacağı kadar..

Günce’den..(48)../Herşey onun yüzünden çizilir yüzüne../anlarsın..

Birçok şeyin muhasebesini yaparsın.. kendince.. /merak ettiğinden yola çıkarak, /daha çok onunla olmak../onunla yaşamak..belki bir dağ tepesinde../belki kıyı kasabasında../onunla paylaşmak birçok şeyi..Birçok kelimeyi..birçok şiiri onun gözünden okumak../Acılarını perdelemek ve unutmak../Yaralarını sarmak daha çok onun yüzünden../nefesinden hayat olmak..Bir hayat olduğuna kendini inandırmak istersin daha çok../Duygularını engelleyemezsin../Bunca yüzün içinde/nasıl onu bulduğunu.. nasıl ona ulaştığını../nasıl denizlerinde fırtınalara yakalandığını../yağmurlarında ıslandığını..Ondan hiçbir an, ayrılmak istemeyişini saklayamadığın gibi içinde../Saklayamazsın aşkını onun gözlerinde../Baktıkça suskun..Seni anladığını bilirsin../seni ne çok sevdiğini..seni ne çok paylaştığını düşünerek.../senden hoşlanır..seni sever inandığın müddetçe../Herşey onun yüzünden çizilir kendi yüzüne../anlarsın..

Günce’den..(49)../Kim çıksa karşına../hergünün o olduğunu bilerek..

Sevdiğin bir şarkıyı okumasını istersin..dudaklarından../Bir şarkıyı dinlerken anlam ararsın gözlerinde../Yorgun kalmadıkça aşktan../Her yazılanda, onu anlatan bütün kelimeleri kendine çekersin..Hiçbirşeyin önemli olmadığı zamanlarda../düşledikçe.. /Yanında olduğunu bilirsin../Şiirler yazarsın../Şiirlerinde kendini ararsın../Kimse anlamasa da..sen anlarsın../Kim çıksa karşına, gülüp geçersin artık hayata.. /Hergünün onunla kaldığını anımsadıkça../Yüreğinde..

Günce’den..(50)../Eskiyen bu kente../Yağmurla doğar her uyanış..

En çok yaşayan bilir sanırım../Yüzüstü bırakılmış bir yalnızlığın, gecelerini bir aşk yüzünden nasıl terkettiğini../Oysa yalnızlığı da sever insan../Hiç sevmesede yaşadıkça..Şimdi her yer suskun../Sabah yağmurundan sonra..çıkan güneşin yüzünde çoğalıyor insanlar../Yağmur’la yeniden doğuyormuş demek, her kent kendi kimsesizliğine../Caddelerinde, rüzgardan kalan uğultusu dolaşıyor her uyanışın../Herkes birbirine çok başka../ Herkes birbirine çok yabancı../Yalnız biri.. bildiğin gibi..daha yakın sana../Gördüğü tüm yüzlerden../birkez bile geçmeden..