Her yağmurlu günün sonunda, belirir farklı ve gri boyalı gemi. Farklı olsa da aynıdır, söylenen sözlerin benzeri. Bu karmaşık olmayan ve dünyanın ayrı rotalarındaki iki buz dağının parçalanmasına eşdeğerdir. Görünen ve görünmeyen, yollarda iz süren ve baharda tazelenen.. Ellerinde ıslatan bir kaç damla, rüyalara kapılan bir yürek bir de bilinenlere sarılma.. Hayatın bambaşka bir yönü onun gizli hallerinde ise, kabul mü bilmem, yeni cesaretse! Kim olabilir ki benzeyen, andıkları yalan yüzler! Yağmurun yağışı, uzun bir yoldan döner gibi! Sanki bir büyü, baharı saklayan! Aslında kolay da, varsa içinde bağlayan!