Elim kaleme deðdi deðeli
Nefes alýþýmýn sebebidir þiir
Gülüþlerimin
Usulca aðlayýþlarýmýn kapýsý þiire açýlýr
O, öyle bir kapý ki
Kilitli odalara buyur etti
Baþýnýn üstünde tuttu her daim yüreðimi

Þiir diye dokunuyorum aðaçlara
Hissetmek için þiiri, sýrtýmý veriyorum rüzgara
Sebepsiz olmaz yalnýzlýk
Yalnýzlýðýmýn adý þiirle baþladý, þiirle varýr sana

Uykusuzluðu, uykuya deðiþtim satýr diye, kýta diye
Þiir diye…
Gençliðim varsýn kalsýn geride
Anlarý inci gibi iþliyorum dizeye

Þiir yazmak için yüzüyor
Dokunuyorum maviye
Tango’da þiire mayalýyorum ruhumda ki týnýyý
Þiir demek nefes almak demekti

Yaþamýn manasý
Hayatýn anahtarý þiir
Anlamýn, anlamý ilmek ilmek
Duygu duygu þiir

Azrail (A.S) geldiðinde
Zemzem damlarken dudaðýma
Bir kaç satýr þiir okuyacaðým, izni olursa
Ýki seçenek var kitabýnda, azap daðlara taþlara
Þiiri duyunca güller koklatýr kanýmca

Son nefese deðin
Terle, acýyla, tebessümle þiir dolacak gözlerim

Cansýz elim ayrýlýrken dünyadan
Düþerken kalemim yere
Þiirle soðuyacak tenim
Sen diye baþlayan þiir
Damla damla, ýþýldayacak topraða