Kendime doðru yolculuða çýkmýþým yýllar yýllar öncesinden sevgili günlüðüm✍🏻gecemiz mübarek olsun ve merhaba…

Bedenimi ruhuma giydiren Rabbimize þükürler olsun.
Hep memnun oldum ruh ve beden iliþkimden…

Yalnýz ellisinde ruh onsekiz yaþýnda gibi davranýp, beden ay ýh deyince biraz sorunlar yaþanýyor arada kalan ise hep ben oluyorum…
Hangisini dinleyeyim bilmiyorum. Ruhumada mavi boncuk veriyorum, bedenimede..
Bazen eþitliði saðlayamýyor kendime yalancý çýkýyorum. Ruhuma tamam diyorum, bedenime zor geliyor üþengeçlikte eþikte içeri girdim gireyim diyor burnunu bir uzatýp, bir geri çekiyor… Dudak büküyor sen bilirsin diyorum. Sen bilirsin deyince kavga çýkmazmýþ derler nerdeee külliyen yalan söz.

Bak þimdi sevgili günlüðüm✍🏻 ruhum diyorki kalk erkenden ormana gidelim koþalým, coþalým þarkýlar söyleyelim þiirler yazalým ormana.
Yedi cüceleri çaðýralým, sen prenses ol… Yok diyorum yok; yok o elmayý yemem onca zamanda cam tabutta uyuyup prensim gelip alnýmdan öpüp uyandýrsýn diye bekleyemem,ya yapýþýrsa Allah muhafaza dudaklarýma!

Ýþim gücüm var benim aylak mýyým ki de get diyorum, þýmarýk iþte þýmarýk bilirsin sende…
Yakýþýyor ama her türlü þýmarýklýðý bana yapýyor sonuçta çocuk ruhumu seveyim, ruhuma aþýk mýyým neyim ?

Saati kuruyorum akþamdan gidecek gibi; alarm çalýnca bedenim yaz günü pikeyi baþýma geçiriyor, ruhum kalk diye dürtüyor!
Bedenim gözlerimi aralýyor ayyy karanlýk yat yatak sýcacýk söylememe gerek yok sanýrým kazanan bedenim olsada; ruhum huzur vermiyor uykuda…
Son kozunu oynuyor dedim ya çocuk açýyor perde…
Ormana götürüyor yaþ ve kuru aðaçlar arasýnda kollarýmý bir o yana bir bu yana açýyor.
Bir elim yaþ aðaca, diðeri kuruya kucak açýyor.
Hayat ile ölümü ne de güzel anlatýyor.
Hüzünlü bir sevinç kaplýyorken bedenim, masal baþlýyor.
Sarmaþýklar geliyor masala, çiçekler el çýrpmaya kokularýný tenime býrakmaya.. Arýlar bir yandan, ayýlar diðer yandan bal ve korku arasý e gözlerim kapalý masalýn kanunu bu!
Toprakta bir hareketlilik içimde ürpertiler ses veriyor kökler, daðlar taþ yuvarlýyor zirveden ayaðýmýn dibine gelene kadar kum tanesi kadarcýk kalýyor koca koca göz kamaþtýran zirve taþlar..

Sonra sað tarafa doðru uzatýyorum yüzümü kulaðýmýn öncülüðünde bir nehir sesi gibi þelâlede olabilir gözlerim kapalý nerden bilebilirim, hangisi olduðunu zihnimin izniyle yüreðim bilir..

Saða ve sola dönerken koca yatakta uyutmuyor ruhum beni masalla gerçek arasýnda. Gitsemiydim neydim demekten ise zaten kendimi alamýyorum ama ama ama ya ayý çýkarsa karþýma? Onunda bir yolu var dedi yüreðim gözlerini kapat zerrelerinle dinle!
Dinle kainatýn anlatýmýný!
Ayý’nýnda anlatacaðý þeyler olmalý, insandan daha zararlý olmadý diðer canlýlar diye masala dipnotta düþülmüþ.

Sevgili günlüðüm yoksa ve acaba ben düþ’müyüm?
Geceleri sevmemi hele hele çoðunluk uykudayken biri bunu bana izah edebilir mi?

Ýnsan kalemi eline alýpta yazýnca sevgili günlüðüm✍🏻
yani bende böyle oldu bu durum.. Gözlerim fal taþý gibi açýlacaðýna sakinliðini koruyor ve ellerimi kavuþturuyorum birbirine, pencereden gökyüzünü seyrederken.
Ne çok ve ne uzun zamandýr dünyadayým demekten kendimi alamýyorum.
Onca aný ki yýllardýr yazýyorum sanki hiç bir þey yazmamýþýmda kalemi elime yeni alýyormuþum gibi daha yazacak onca þey varken tüm bunlarý yaþayanda benim, elinde kalemi tutup yazacak çok þeyi olanda benim ve hani diyorum ister istemez yazdýðým yazýlar dünyanýn çokta kýsa bir yer olmadýðýný gösteriyor!
Hani iki günlüktü dünya?
Sanýrým kalem tutmayan birileri söylemiþ olmalý bu cümleyi. Bence dünya çok çok uzun hayat yolu.

Þükürler olsun Allahým verdiklerine, açtýðýn yollara, düþ’lere, sayýsýz nimetlerine…Vermediklerine dahada çok þükürler olsun...
Seni anmak Allahým gecenin yaprak kýmýldamayan saatlerinde Sana dahada yakýn kýlýyor zerrelerimi.
Gökteki yýldýzlar neyi anlatýyor?
Ay bir yanda Güneþ beri yanda bize neyi fýsýldýyor?
Bir güneþ’e, bir yerde ki karýncaya bakýnca insan bir þeyler anlamalý, sanki anlýyorda…

Zerrelerim dile geliyor. Benim ve herkesin gördüðü bedenimin dýþýnda derin bir dünya lütfetmiþsin ve Sen yalnýzca Sen biliyorsun derinliðini Rabbim.

Kendimi hayat yolunun baþýnda görebiliyorum, yarým asrý geride býraksamda içler acýsý bir durum!
Neden kendine geç kalýr ki hep insan?
Geç mi kalmýþ oluyorum bu durumda ben?

Derinlerden mi çýkamadým?
Zamanamý ayak uyduramadým desem yok uydurdum gibi ama hep bir þeyler eksik ve yüreðimde koca bir boþluk içinde derinlere çekiliyorum..

Bu gece ne sessiz bir gece Allahým yalnýzca Seni anmak istiyor tüm benliðim.
Gözlerimden þimdi þu anda inen yaþlar Seni ne kadar çok özlediðimi anlatýyor bana..
Sana olan özlemi hangi þiir, hangi kýta, hangi yazý, hangi hangi hangi anlatabilir?
Meðer ne çok oyalanmýþým yalan dünyayla, gece bu yüzüme yüzüme oluyor ayna, gerçek göz pýnarlarýmda dururken; niçin dokunmadým onlara, olmamýþ renklerimi gözlerimi çeldi dünyanýn ve þimdi Sana nasýlda koþmak istiyorum Allahým

Bu nasýl bir derinlik?
Ýndikçe inesim geliyor, dokundukça duygularýma yazasým çaðlayasým geliyor tüm bu satýrlarý yazmama izin verende Sen. Sana kavuþmayý istetende Sen
Bu demek oluyor ki benden yüz çevirmedin Allahým dünyanýn lüzumsuz renklerini ellerimle görmek istememe raðmen benden Hülya kulundan yüz çevirmemiþsin.

Allahým bu gece bizim olsun. Sana hasret dolu duygularým sözcüklerle buluþsun kapýna yükselsin, kapýna yüz sürsün
Ruhumun bedenime sýðmayýþýna ne çok kereler þahit oldum. Ýþte o anlarda gözlerimden inen yaþlarý denizdeki inciler, mercanlar, elmaslar, zümrütler görseler kýskanýr bilirdim.
Ya bu gece inen yaþlarýn geceyi aydýnlatan parýltýsýný hangi yana koyayým.

Duygulu gözyaþlarýmýn parýltýsý aralarken gök kubbenin perdesini kapýna yüz sürdürdü yaþadýðým, yaþattýðýn duygulara hamdolsun, ölümü içine sindirmiþ kulunun sesini bilen Sensin Rabbimiz.

Seni bulmak, Seni bilmenin insana verdiði eþsiz duygular deðilmidir ki ruhuma iç huzuru yaþatan, zerrelerimi özgür býrakan ?

Seni bulan ayrýcalýklý kullarýndan eylediðin için denizlerin köpükleri adedince þükrümü dergâhý izzetinde kabul buyur Allahým.

Günler geçtikçe Sana bir nefes daha yaklaþýyoruz her ne kadar gündüzün ardýnda gece yokmuþçasýna sarhoþ olsakta, dünyanýn ölümününde varlýðýný biliyoruz ve biliyoruz ki huzuruna geleceðiz açýlacak bir bir kapýlar iki elimizde iki defter aðýzlarýmýz kilitli defter dile gelecek ama ne olur korkutma bizi Allahým.

Ancak Senin lütfunla olan þeyler yaþadýðým tüm bu duygularý.
Seni hakkýyla anan kullarýndan oldum mu bilemiyorum.
Tut ellerimizden býrakma ne gecenin karanlýðýna ne gündüzün aydýnlýðýna býrakma bizleri Allahým.

Efendim?
Efendim sevgili günlüðüm ✍🏻?
Masalýn devamýmý? Düþlerin yok mu senin?
Rüyalarýn?
Hülyalarýn?