Babasýzlýk tarif edilemez yorgunluk
Sarýlýn Kýz çocuklarýnýza sarýlýn
Öpün koklayýn kýz çocuklarýnýzý

SEN GÝDÝNCE HÝS KONDU YAKAMA
BABAM BU SATIRLAR SANA

Sanki senin deðil de; benim üzerime örtüldü toprak

Gülüþlerimde filiz yeþerse de
Babasýzlýðým vurunca kalbime

Cos diye yanýyor yüreðim
Senin yerine kime koþacaðýmý

Senin yerine kime sarýlacaðýmý bilmiyorum

Su yerine kor taþýyor anýlar
Uçmak istesem de kanatlarým kýrýk

Sonra basýyorum fotoðrafýný baðrýma
Huzur koþuyor evlerden uzak yangýnýma

Baba böyle sevdirir
Babalar böyle sevilir

Hep yorgunum
Hep hüzünlü

Kederin elleri yakamda
Düþ desem de yakamdan

Yalandan bir adým geri çekiliyor gibi
Ya da bir adým yana kaykýlýyor

Sen hayattayken
Kederi þarkýlarda dinledim

Yaþattýðý hissi bilmezdim
Sen gidince his kondu yakama

Silkelenemedim yalnýzlýktan
Sensizlikle yalnýzlýk arasýna sýkýþmaktý bahtsýzlýðým

Tut ellerimden Babam
Kabir de olsan da
Tut yüreðimden

Deliliðe veriyorum kendimi
Adýna ya þa mak diyorum bir de

Babasýz kýzlar ne kadar yaþarsa
O kadar yaþýyorum

Dað devrildi arkamdan
Dokuz virgül’ünde depremler
Tusunamiler yokladý yokluðun da

Yeþil gözlerine kurban olduðum
Bakýmlý saçlarýna hayran olduðum

Ýki yanaðýna öpücükler kondurduðum
Gülen gözlerine fotoðraflarýna tutunduðum

Gücüm
Tek sevdam
BABAM

Bir Kadýnýn Þansý Babasýdýr
Sarýlýn;
Kýz çocuklarýnýza, sarýlýn.