I. Dönem

Sandım ki
Güneşten süzülüyor
Oysa
Ağzından damlıyormuş kan akbabanın
Öyle kırmızı
Öyle canlı ki
Sanki çığlık veya gözyaşı..
Acaba bu
Hangi masumun kanı?

II. Dönem


Masum bir ceset gördüm
Gerisinde kaldı yolumun
Masumluğu gizliyemiyordu
Soğukluğunu kanının
Larvalarını bırakmıştı sinekler üzerine
Öfkenin izleri vardı sanki
Delik deşik olmuş bedeninde..
Yine iş başındaydı akbaba
Yine boğulanlarındı çöl
Kendi yanlızlıklarında..

III. Dönem


Şimdi,
Kavurur ayaklarımı
Yakar parça parça tabanlarımı
Yüreğimin toprakları.
Artık,
Farklı bir rahim aramak nafile
Vücut bulduğumdan beri dünyanın rahminde
Bu cenderede
Ne yer kabul eder
Ne de soğuk gökyüzü
Yaşanması gereken günü...


IV. Dönem

Kanın pıhtılaşmasıyla
Yapıştı kılıç elime
Anlamadım,
Kılıcın da, düşmanın da
Ne zaman peydah olduğunu
Önemli miydi kimin masum olduğu
Giyotini olmuştum karşımdakinin

Göğüs kafesimde hakim
Sanık da, davacı da benim..
Şimdi,
Uçan kelle de benim
Kelleyi uçuran da bendim.


V. Dönem


Ne kadar arzuluyor güneş
Ayırmayı etimi kemiğimden
Benziyor mu acaba benim arzularıma?

Yükleniyor
Izdırap elimdeki kılıca..
Daire çizen akbaba tepemde
Yetmedi
Hediye ettiğim masum.

Unutmayın ki!!
Savunamadıysam o masumu
Daha caniyim ben sizden.

Kırgınlık, kızgınlık
Üzüntü, kin
İhtiras, hırs
Gurur, kibir
İkiz kardeşler şimdi
Sıcak gündüz, soğuk gece gibi.


VI. Dönem


Sıyırıp geçti dudağımı
Fırlattığı ok
Gözlerinin feri sönmüş
Pencereden sarkmakta olanların.
Caddeleri boş, kaldırımları cansız
Kaçmış ruhu bedenine kafa tutup
Kaçmış bu şehirden.
Soyundum çıplaklığımdan
Alıştım artık çıplak halime...


VII. Dönem


Dolaşmazmış
Burada hep akbaba
Bir serap gördüm az önce
Afrodizyak etkisi yaptı bedenimde
Gölet ve palmiye.
Takıldı gözüm
İleride ki vaha mı, serap mı?
Yoksa burada bulunmak bile
Bir sanrı mı..?


VIII. Dönem

Yürüyorum, yürüyorum, yürüyorum
Yürüdükçe buharlaşıyor adımlarım
Sonunu arıyorum çölün...
Düşünüyorum,
İstiyor muyum çıkmayı bu çölden
Yoksa alışıyor muyum bu çöle bilmeden?


IX. Dönem

Bilir misiniz
Çölde ne soğuktur gece
Kavrulur bedeniniz gündüz
Gece kemiklerinizi kırar
Vicdanınız.
Kesilir aşk damarınız
Yaşlar bile kurur gözlerinizde
Öğretiyor, yaşamak çölde
Yaşamayı iyiliğinizle kötülüğünüzü birlikte



X. Dönem

Sayamıyorum,
Günler, haftalar, aylar, yıllar
Hatırıma gelmiyor hiçbiri
Hatırımda
Bir tek o bal gözlü kadının hayali
Ah kadınlar ahhh
Unutmazlar ki hiçbir zaman,
Bu tanıştığımız gün,
Şu gün sevgililer günü
Şaşmıyor akıllarındaki takvim hiç...
Ne yani bilmiyor muyum ben?
Biliyorum elbette
29 şubat sevgililer gününü...



XI. Dönem


Hiç yaşlı kadın görmedi gözlerim
Hepsi hep gençti, hep güzeldi.
Nedendir bilmiyorum ama
Renklendiriveriyorlardı geldikleri yeri
Geçmiş zaman
Bir nine vardı
Elinde baston, iki büklüm
Ağır ağır adımlardı kaldırımı
O da genç gitti.



XII. Dönem


Gördüm sonunu çölün
Yaklaştıkça gerçek gibi şimdiden
Burasıysa madem çölün sonu
Daire çizerek tepemde
Niye uçuyor akbaba?
Gökyüzüne bakınca
Buradan görüyorum parlayan gözünü.