İNAN TETİĞİ ÇEKMEZDİM...

İstanbul geceye bürünmüştür
Broadway’de bir striptiz barı
Garson kız seni gülümsüyor
Üç dolar bahşiş bırakıp çıkıyorum
NewYork bir başka alemde

Aruba’da karnaval sevinci
Petrol işçisi tipler fahişe barında
17’lik Columbia’lı kızlar dolara gülümsüyor
Sen caddenin karşı tarafındasın
Ben iki kadeh daha içiyorum.

Santa Fe trenini müzede gördüm
Kızılderililer kaldırımda uyukluyordu
Kemerimdeki buffalo portresi
Parmağımdaki koca taşlı yüzük
Sen caddenin öbür tarafında
Bir Navajo türküsü söylüyordun...

Niagara şelalesinden düşmezdim
Sen nehrin diğer tarafında olmasaydın
Umutlar kar gibi köpürmezdi
Bileti Paris’e kestirseydim
Başımıza bunlar gelmezdi...

Vietnam’da acının gülümsediğini gördüm
Hong Hong’da da insanlar mutluydu
Sen denizin ortasında dans ediyordun
Çin birasının buruk tadıyla avunurken
Venedik’te insanlar gondol sefasında...

Filistin’de yine bir bebek bombalandı
İsrail’li askerler katledilmiş
Taliban Buda’ya bilet kesmiş
İnan bunları düşünmezdim
Sen karşı caddede olmasaydın...

Aşkla siyaset karışmış
Sevgiyle açlık bütünleşmiş
Kore’de savaşan amcamı hatırladım
Kunuri’de beş bin asker bıraktık
Bir Kore’liye bunu anlatmak zorundaydım
Keşke karşı caddede olmasaydın...

Chicago’da bir zenci beyaza el açıyordu
Tutup cebimi boşalttım
Wall Street’te bir borsacı intihar ediyordu
Sen 17 Ağustos depremini yaşamıştın
Kahrolmak hiçbir şeydi
Yine karşı caddedeydin

Umutlarımı sorguluyordum
Radyoda ‘kahverengi gözlerin’
İnan tetiği çekmezdim
Yanımda olmasaydın

Chicago 8 Mayıs 2001