LEYLA(K)LAR






Sen, erguvan gönüllerden,
Ben, leyla(k) dillerden şikayetçiyim,
Ne zaman sonbahar gelse,
Leylakların açma mevsimi,
Leyla gelirdi bahçemize.

Leylak yine ol leylak, pür çiçek,
Akşam olurken tam güneşe karşı,
Yakut bir şarap oluyor içecek,
İkindi zamanı leylak daha bir canlı,
Biliyor, Leyla gelecek.

Tüm hızıyla yeni bir sonbahar,
Leylak, yine açtı şen hevesiyle,
Leylekler geçiyor, zamanıdır !
Göç başladı diye mi bu gidiş !
Leyla, esirgiyor adımını bizden .