Ben yazardým, o bakardý. gecenin bir yarýsý ne yazdýðýmý sorardý. "Hiç" derdim. Meraklanýr gelirdi yanýma, sonra okurdu, birden esnemesi tutar; ben yatýyorum der giderdi.
Ben yazardým, geceler uzardý. Önce ezan sesi, sonra sabahýn ilk ýþýklarý girerdi odaya, yeter derdim yanýna yatardým. Sarýlýrdý, sonra kaygý dolu düþünceler saatlerce uyuyamazdým.
Ben yazardým, o konuþurdu, Kulaklarým onun, parmaklarým ve gözlerim benim olurdu. Dinler ara sýra cevap verir, sonra dýþarý çýkardýk. Aklýmdan geçerdi isimsiz onlarca düþüncede kalan þiir, deftere dökemediðim.
Ben yazardým, okusana derdi. Okurdum þiirleri, kalýn sesime etkileyici bir ton katmaya çalýþarak. Baþarýrdým galiba. Sarýlýr boynuma öperdi. Seni seviyorum derdi.
Ben yazardým, o olmazdý. Arada gözüm yataða kayardý. Yokluðu kâbusumdu. Gömerdim kafamý satýrlara, kâbuslarým düþerdi kelimelere. Kedinden yazýlýrdý baþlýklar "Anladým"
Ben yazardým, ansýzýn gelirdi. Yirmi üç nisan çocuðu olurdu yüreðim. Baþýný dizime koyardý, okþardým saçlarýný ve koklardým, kaldýrsam baþýmý, nefes alamayacaðým sanýrdým.
Ben yazardým, o sorardý. Nasýl yazýyorsun diye. Bildik bir kaç kelime ederdim. " ben hayatta yazamam böyle derdi". Yazarsýn derdim. Ýnanmazdý. Belki de umursamazdý.
Ben yazardým, sigara yakardý. Yeter çok içme derdim. Yazýk ediyorsun kendine. Sonra önümdeki küllüðü gösterirdi. " Sen etmiyor musun derdi.". Þiirler bitmez, sigaram tükenir, küllük taþardý.
Ben yazardým, bir gün aðladý. "Gidince nasýl olacak" dedi. "Görüþemeyecek miyiz bir daha, ben senden ayrýlmayý istemiyorum" dedi. “Hasret zordur dedim, dayanabilecek misin?”
Ben yazardým, "söz ver" dedi ansýzýn. Ayrýlmayalým ve aldatmayalým birbirimizi uzakken."ben seni hep bekleyeceðim" dedi. Tamam, yazdým yüreðinin orta yerine.
Ben yazardým, hasret aðýrdý. Telefon çalardý. "Nasýlsýn" derdi, "çok þükür" derdim. Biraz dertleþir, özlediðini söyler kapardý.
Ben yazardým, ayrýlýk kapýyý çaldý. "Sen bilirsin" dedim. Kapýyý açtý içeri ayrýlýk girdi o çýktý. Ben ve ayrýlýk kaldýk içerde o ise dýþarýda yalnýz baþýna.
Ben yazardým, telefon çalardý, gece yarýlarý öfkeme, gurur bulaþýrdý. Bakmazdým. Bilirdim oydu ve ben açmadýkça o aðlardý.
Ben yazardým, ayrýlýk zorlardý. Her gece yüreðim, yalnýzlýðýn tecavüzüne uðrardý. Telefona bakardým, arayan olmazdý. Yanardým, alevlerim buzdan soðuk.
Ben yazardým, mesajlar gelirdi. "Tamam" yazdýðým yerini gönderdi bir gün yüreðinin. Tamam dedim. Kapýyý açtý, ayrýlýk çýktý o girdi.
Ben yazardým, zaman geçerdi. Büyüdük sonra belki biraz. Hasrete alýþýldý. Özgürlükler tanýndý sonra. O beklemeye, ben bekletmeye devam ettim.
Ben yazardým, o da yazdý. Beni de þair ettin sonunda dedi. Sevindim. Hislerini daha iyi anlamaya baþladým. Hasreti yenmeye baþladýk.

Ben yazýyorum, o da yazýyor, tek merak acep alýn yazýmýzda ne yazýyor.


(yazmak ve çizmek iþte bütün meselem bu)


...Sabýr...