Uysal pembeleri öldürdüm tenimde.
Dokunmayýn bana.
Etrafýndakilere bak,
Nasýl geldiysem öyle gideceðim kýyýndan bu gece.
Gümüþ aynalar ve lacivert taþlar...
Orman soðudu…
Býçak bendeydi.
Uçacaðým bu gece,
Hiç kimselerin girmeye korktuðu þehirleri geçerek
Kendinden vazgeçmiþ bir aðacýn en tepesine konup acýyla baðýracaðým.
Gittiðinde anlayacaksýn.
Aslýnda hiçbir gidiþ olmadýðýný, yada sonun.
Bir perinin ellerine doðmaya
Gökyüzüne ulandýðým bu gecede.
En çok korktuðum þeyi býrakarak, seni.
Kanatlarýndan çoðalan sular saçlarýný ýslattý o gece...
Önce titremeye baþladý sýðýndýðýn odalarýn…
Sonra bir bir açtýn kapýlarýný,
O gece bilinmeyen ýþýða doðru gidiyordun…
Hangi kapýyý açtýðýndan habersiz usulca kurtlarýn sarmaladýðý aðacý gördün
Belki de her þeye raðmen açtýn kapýyý, açmak kolaydý…
Karþýnda yýldýzýný gömüþ o hiç kadýn...
Hiç...kadýn…

Bir orman yapraðýnýn kaldýrýmlarla dansý kadar saçma olsun bana yaslanýþýn
Kimseye anlatamayacaðým büyülü sözlerini fýsýlda
Sadece ikimizin bildiði tapýnaklar inþa edelim
Kaçmak için...Vazgeçmek için...
Kim bilir belki de sonunda ölmek için..
Bir ýrmaðýn kendini terk edip denize gitmesi kadar saçma olsun her þey
Yaslan bana…
Boynuna çakan þimþeklerin altýnda dokunacaðým tenine...
Karanlýðýn içindeki fýrtýna kopacak,
Yengeç sürüleri ve kutsal sureler terk edecekler kýyýlarý..
Senin olmanýn anlamý bu çünkü.
Bir gece yine bulunduðumuz bu yerde karþýlaþmak için hepsi hepsi
Rotasýz gemilerin iplere düþkünlüðü gibi.
Yanaklarýma kendini çizip gideceksin.
Þakaklarým hep zonklayacak
Siyah iklimlerle gececek hayatým.
Ne fark ederdi ki diyecek kadýn
Hiçtim..hiç..kadýn..
Þimdi yanaklarýmda biri var...
Geldiðim gibi gitmiyorum yalandý.
Ama bir gidiþ...



onur orkun kara...