Ölüm.





Aynasında su topla zamanın/
Zamanın aynası kırıldı taşların.
Gümüş sularla sordum
Sorgulandım bir gece aynasında gecenin
Gümüş yaralarla/ kanadım...
Adındı ele verdim /
Maktulümsün ölümünden habersiz…
Ellerimle verdim/ kırık kanatlı meleğin kolyesi.
Boğazını zorlayacaktı
Boğazından sızarken sözler.
Onu sev…
Onu sev…

Silinmişti ardım sıra bıraktığım izler.
Ekmek parçalarım kuşların gagasında.
(hayır kargalar henüz yok bu bahiste daha sonra)
Kayboldum demeye yakınım henüz
Oldum demeye değil…
Öldüm demenin içindeyim çünkü…
Öl/
Sularda
Dü/
Aynaları kırılır.

Islak saçlarda kokular durulur.
Bu zamana tarif.
Tekmil bir aşiretin
Son
Semazeni.
Dönerim
Bitirmediğim hiçbir yolculuktan
Dönerim
Gitmediğim hiç sokaktan
Dönerim
Sevmediğim hiç kadından
Dönerim/
Huuuuu-uuuu lara…
Yar aşkına suslaraaaa

Tarife gerek/
Ziyan…
Ziyan olmuşa gerek nefs
Say
Aynasında zaman
Zaman ayna
Say
Kum/ çöle/ çöl/ aynaya/ ayna/ suya/ su/ sayıkla.
Akmak için değilse de boğulmak için zamandaaaa



SayıklamA






S armaşığı…
A yıklamak için sapa sağlam gecelerden/
Y akmak için otlarını/
I lık bir rüzgar bıraktım
K albinde değilse de saçlarında yankısı
L aleler ve sonradan görme aşklar/ sarı…
A ğzındaki birkaç sözden geri dönmedi martılar/hatırla
M esss üstüne bir Nev-i sözz
A ldım, kırıktı dalları…/





Kural ihlali bir dil/ değirmeni…
Kul ihlali bir “sev” yemini/
Tövbesi “” işaretinde saklı.
Saklı sularda kaynayan toprakla adı/ çamurdan buyur nefsini/
Benim kemiklerimde rüzgarlarrr/ değirmenindeki sözlerde/ kaburga kemiğim…. Üfleeeee surrrrrr ayaklarımda/ soluk solukğa bütün zamanlar.
Sular kanımdaaa/ akla bütün sorularındaki cevabımı/ köprün kıldan ince… Köpürdüm, gözlerimde yankın…
Kapadım/ kapağını gözümün.
Kapadım.
Üfle!
Tozların saçlarım kadar/
Bir kere dile.

Ve…
Hiçbir dilde değil dedi…
“Hiçbir dilde değil, sayıkladıklarımdan fazlası/ hangi sözde buyurdu ayeti/ söz hangi ayeti kemirdi… Hiçbir dilde değil sesi… Ben duymadım/ bendeki sesi…”




…Erkek sureleri
Üç ayet…

İlk günah/…           1.bahis…


Ormanın kıyısında bir kayıp/
Kayıp şehirlerden sürgün bir seferi
Gölgesinde tedirgin bir kuş/
Aklı kadar sapanlarda ürkekliği/
Taş/ söz!
Bir kaçış serüveni
Kendisinden habersizce kendisine bir yol sesi.
Ada/m olmayacak bir günah hecesi.
Kadın/
Bir cümle
/ten hevesi/
Ormanın kıyısındaki kayıpta
Irmağın suları/
Ağzında, boğazında, sesinde, saçlarında ve sakalında
Irmağın sularının üstünde bir kadın sesi
/kal orda/
Yankısında bir yılan hecesi/
Elma/
İlk diş izinde arz sesi ve dahi sel hevesi.
Kıyametin tendeki en yakın bahsi/
-gel üstüme-
Dağılsın gölgeler mumdan bir kalp
Erisin
Dokun/ dol içime
Çekilsin inimdeki hayaletler…
Gör/
Ensemdeki nefesin!
Üfleeeeeeee
Yak, ser yok/ sır yok/ ses yok/
Üfleeeeeeee
Arz-ı ademim!

“Sözümdeki yasa dokunmadın/
Uçuşuyordu yüzündeki kuşlar….
Sormadın/ durulmadın…”





2.bahis…




Arz-ı âdemin suali…


Kanatlarımdan arındım/ kırdım,
Kusursuz bir yoktum/
Oldum ve öldüm.
Kanatlarımdan arındım
Bende var oldum/
Kemiklerim ve kabuğum
Dokunuşundaki suret
Bir sesle hecelenecek
Kelebek/
Bir sesle örecek kozasını
Zaman/
Odaların içinde
Zaman çölün yüzünde
Yüzümden arındım…
Bir sözle doğruldum.

Oku/
O
Seni/
Bir
Kan
Pıhtısından
(yalnız)
Yarattı

Bir sözle doğdum/
Yanıldım bir sözle/
Yandım/
Ruhum etime bekçi
Duruldum/
Bir nefeslik gücüm vardı/
Sordum:


“ışığında yanmak, bir kelebeğin kanat acısıysa/ karanlığında uslanmak/
hangi dokunuşla…hangi dokunuşla yeniden olmak”






3.bahis…

Tövbe…

Yenik ordular ve hiç açmamış ağaçlar gördüm
Gölgeme sinmiş/ sülfürü
Tenindeki/ iyodu
Dünyanın içinde/
İçimde ki dünyada
İçlerindeki dünyalarda
Gördüm/
Ve gömdüm en çoklarımı
Toprağını yüzüne atıklarımdan arttım yarına/
Eksildim yüzündeki yağmuru sildiklerimden
Ak/
Üç renk ilizyonu/
Ak/
Erken sabahlar/
Ayaz.
Çatlayan dudaklar/
Ak…
Yataklarım parmak uçlarımın kıyımı
Yak/

Bir yağmura yakalandı, birkaç kuş hevesi, bir yağmurda uçmak gibi bir bahsi
Yokladı birkaç kanat telaşı, bir omuzda bir güneş battı
Gölgeler yeni yeni uyuyordu bir gece bir kentte
Dokundu bir ten/ bir ten dondu bir gece
Bir masal edası var bütün suskularda
Kuşkularda bir kadın sesi var hep/
İhanetin tarihi yazılmıyor…
Ve tarihin üstün ırkı insanlık serin sularda yıkanmıyordu artık/
Günahına değmeyen damlalar/
Göçmesine değdi bir sabah bütün merhabaların/
Bütün merhabaların yanağına değdi/

Ve buyurdu/ cevap…

“ benim parmak uçlarıma yazdırma ölümlü hiçbir suyu/ benim ağzımdan geri dönmüş bütün sözler için yazdırma hiçbir ölümlü kuşu/
Hiçbir soruya bulaştırma/ hiçbir tutulmamış dilekle baktırma gökyüzüne
Tutma beni/ bir uçurum rüzgârı değerken saçlarıma/
Dokunma…
Tutma
Durma”



Üç Durak.







Çöl/ vaha/ rüya…

Yola bıraktığın işaretlerden bulamadılar
Bulamadılar işaretleirnden yolu
Bir öykü kenti vardı heybende
Sen anlattıkça yeniden kuruldu duvarlar/
Köprüler yeniden/ su yeniden / ateşle.
Ateş yeniden/ toprakla…
Bir öykü kentinin haritası vardı avuçlarında
Dokundukça kanardı mor/
Kanardı dudaklarından gebe kalmış sözler.
Bir pansuman gecesinde/
Gördüm dizlerini…
Sabırla, sırnaşık ışıklar ve aynaları gördüm.
Göçün/
Gücünü yitirmiş bir yankıda
-gittttttt-
Senden gümüş öyküler dinlerken
Tutuştu buruşturup attığımız yaz/ boz lar…
Bozgunlar ve yazlar/
Ter ve iyod
Döndüm/
Bütün gelişler küs
Bütün gelişler kör
Bütün gelişler…
Bütün gelişlerin bittiği yerde.

Senden gümüş öyküler dinlerken
Dilime bulaştı civa.
Susuşlarımı tanımlamaya yetmedi
Yetişemediğim hiçbir sağnak
Islak…
Bütün gelişler ıslak/

Ağırdı anlatmak, dilimdeki civa ve ağır kış…
Ağırdı öykülerindeki sesler kadar.
Gümüş öyküler ve ipekten ten…
Dinledim dokundum
Bütün sesler ve ışıklar içinde…





Dedi: gidiyorsun aynalar ve sular gidiyor…
Dedim: bitiyorum, sular yatağına/ ayna çölüne gidiyor…


Çöl…
Serüvenler çağı bitti zamanda/
Geriye kalan ne varsa şimdi.
Şimdinin dişlileri arasında
Başladığı yere dönecek yazgı.
O bilindik kader.
Bir bedevi çadırında
Yeniden öğretilecek “sözler”
Henüz parşömen yok/
Ezbere tüm yenilgiler.
Tüm yenilgiler elden ele
Dilden dile
Unutmamak üzere yeniden öğretilecek.
Bu/
Nuhun öncesi miladın sonrası/
Herşeyin ne zıttı ne eşi
Kum/
Surete dökülecek ve şekil verecek
Bedene.
Gör/
Ayna sadece karşılığın hayatta!
Kum ve çöl yani sabrın/
Dökül
Dur/
Öldürdüm seni o gece…
Bir öykü kentinin haritası vardı avuçlarında
Öptüm/ iki hece
Öp-tüm…
Öldürdüm
Kanındaki izi takip ettim
Dağlar ve ovalar/
Irmaklar ve kentler
Kanındaki izi takip ettim
Peşine düştükçe/
Çekildi kuyulardaki sular.
Peşine düştükçe
Kesildi sesi herşeyin yavaş yavaş.
Gölgelere atılan hiçbir taşdan
Gelmedi hiçbir ses
Peşine düştükçe
Kanıma bulaştı kanın…



Bir öykü kenti vardı avuçlarında, öptüm ve öldürdüm o gece seni
Bulmak için çölde söylenmiş sözleri, kanındaki izde kayboldu önce/
Sonra bulaştı kanıma/ Oğlumsun dedim…
Öldüremiyorsam/ oğlumsun…





Vaha…


Kırılmış bir ay vakti/
Kayıpsın dedi sular…
Doğumun tanık olduğum bedenlerdi
Yüzümdeki gölgeleri silen
Bir kırık ay vaktiydi
Yaslandım gölgeme…
Deli şarkılar fısıldıyordu ağaç yaprakları
Bir öykü kenti deidm usulca..
Senden bulaşmış bir yok yer.
Hiç olmadığını/
Ve hiç ölmediğini
Sanarak yaşamak için
Bir ateş yaktım
Daha o zaman anlamalıydım
Uyku, hiçbir ateşle tutuşmaz
Düşleirnde yaktığın kitaplar
Bir tek sende okunmaz.
Büyük bir imla hatası gibi geçip
Gittim çölden
Issız gecelerden
Ve mutlak güneşli günleirnden
Söz diye
Közü öğrendim yanıklarımdan
Söz diye
Közü öğrendim yndıklarımdan
Bir dilek ağacı
Kendimi astığım dallarından
Kendimi dilediğim yollarına
Bir dilek ağacı buldum.
Kayıp ve mahçuptum
Yırtıklarımdan bağlayamadım dileğimi

Kendime bağladım!



Sen, çöldeki söze düşerken/ gölgendi uzak ormanlarda asılan.
Ve bir gece öğrendiğin tüm öyküleri sayıkalrken
Ruhundu uçup giden/ kuş sadakatiyle kanat çırpan




Rüya…

Tüm yollarımı görüyorum,
İçtiğim tüm sularımı/
Dokunduğumdu tüm bedenler
Görüyorum
Dokunuyorum
Bir bildiğim vardı
Söylüyorum kurtuluyorum
Alışıyorum
Yaşıyorum
Yeniden
Diyor/ saçındaki yılanla oynaşırken parmk uçları
-Yeniden-
Bir sözüm vardı hiç tutmuyorum
Vermiyorum aldığım hiçbir şeyi geri
Ödemiyorum hiçbir han borcumu
Başka başka renklerdeyim
Al/
Mor/
Yaz/
Kış/
Hep aynı aynadayım/
Bir taşla sapanı arasındaki o garip boşlukda
O gergin sabırda/
Boşalacak parmaklarım/
İlk çığlık/ kanatların değil bu sefer.
Ayakların/
Seni
Gelmediğin/ Görmediğin
Yerlerden kovuyorum.
Ceplerimde kül vardı, köz vardı, söz vardı
Almıyorum geri
Vermiyorum
Hiçbir uçuruma savurmuyorum
Hiçbir rüzgarla savrulmuyorum
Olduğum yerde.
Oluyorum yeniden
Kayıp bir öykü kenti avuçların/ yeniden.
Her avuçda yeni bir öykü
Kent ışıkları içinde
Olduğum yerdeyim işte…
Öldüğüm yerde/
Kapuyor beni bağladığım limanlardaki halatlarım
Kopuyor/
Koptu
Bir dilek ağacına astığım bedenim