Dilinde Aþk Vardý Yüreðinde Ýhanet Bölüm - 6

ALTINCI BÖLÜM



Çöken sisin içine girerken kendimi tüm günahlarýmdan arýnmýþ olduðumu hissettim. Kuþ gibi hafiflemiþtim.Baþýmý yukarýya kaldýrýp gökyüzüne baktým. Güneþin parlak ýþýklarý, aðaç dallarýnýn arasýndan süzülüp, ormanýn üzerine çökmüþ olan sis bulutunu delmeye çalýþýyordu.
Bu bölgeyi iyi tanýmamýþ olsa idim ormanlýk içinde kaybolmak iþten bile deðildi. Aklým hala geride býraktýklarýmda kalmýþtý. Ýnþallah ziyaret içinde olsa bir gün geri dönerim. Hýzýmý hiç yavaþlatmadan yarým saat kadar daha yürüdüm. Þoseyi görünce,derin bir nefes aldým. Bu siste doðru yolu bulmak, gerçekten zordu. Yola çýktým ve aðýr, aðýr yürümeye baþladým.
Öðle vakti yol kenarýnda, bir köy kahvesinde mola verdim. Kahvenin yanýndaki bakkaldan yiyecek bir þeyler alýp, öðle yemeðimi yedim. Biraz dinlenerek tekrar yola koyuldum. Akþam olduðunda kendimi, küçük bir otelin tek kiþilik odasýnda buldum. Soyunup dökünmeye bile gerek görmeden kendimi öylece yataðýn üzerine attým. Sabaha kadar hiç kýpýrdamadan uyumuþum. Uyandýðýmda, saat sabahýn dokuzuydu, kendime çeki düzen verip, otelin yemekhanesine indim. Önce sýcak bir çorba ve arkasýndan demli iki bardak çay içip üçüncüsünü de yudumlarken, otelin sahibiyle ahbap oldum. Laflamaya baþladýk. Adý Salim imiþ. Ama lakabý ile anýlýyormuþ. Fötr Salim. Çok meraklý adam. Hemen kendince beni sorguya çekmeye baþladý:
.... Söyle bakalým arkadaþ nereden gelip nereye gidiyorsun.
Hasan Cevat
.... Çimenlik kasabasýndan geliyorum, gidebildiðim kadar gideceðim.
Fötr Salim
... Orasý buraya bir günlük yoldadýr, ve çok sapadýr nasýl geldin. Ýlçeden Çimenliðe otobüs sabah gider akþam döner.
Hasan Cevat
... Aynen dediðin gibi, biraz yürüdüm biraz otostop yaptým.
Fötr Salim
... Bak Hasan Cevat kardeþ, sana bir teklifim var. Bu akþam burada kal benim misafirim ol, hem banyo yapar kirlerini atarsýn. Hem de iyice dinlenip yarýn dip diri olarak yola çýkarsýn. Ama beni dinlersen, yarýn buradan öðleye doðru, Dere bükü kasabasýna mal götürecek bir kamyon kalkacak. Bir kuruþ ödemeden oraya kadar gidersin, teklifimi beðendin mi.
Hasan Cevat
... Ben de zamandan bol bir þey yok. Tamam arkadaþým öyleyse önce güzel bir banyo yapayým.
Fötr Salim
... Ben de bizim çocuða söyleyeyim hamamý yaksýn.
Yola çýkmadan evvel Deniz’e mektup yazma fýrsatý buldum. Fötr Salim’le ayrýlmamýz zor oldu. Defalarca birbirimize sarýldýk. Kamyon hareket edip, köyün içinden geçip, ana yola çýkarken arkamýzdan beni unutma arkadaþým diyen sesini hala duyuyorduk./ Seni de unutulmayacaklar listesine dahil ettim be fötr Salim.
Kamyon tepeleme mal yüklü olduðu için çok aðýr gidiyordu. Gece yarýsý bir benzin istasyonunda mola verdik. Karnýmýzý doyurup biraz dinlendikten sonra tekrar yola koyulduk. Ben þoför için bulunmaz bir nimet imiþim, zira yalnýz yolculuk yapmaktan hoþlanmýyormuþ. Bir ara dalmýþým. Sabah dokuza doðru, Dere bükü kasabasýnýn, tek caddesine girdik. Kamyoncular kooperatifinin, bulunduðu binanýn önünde durduk. Arabadan indim.
Þoför Ali
... Hasan aðabey benden bu kadar. Akþam geriye döneceðim.
Hasan Cevat
... Hepinizden Allah razý olsun. Buralar hoþuma gitti, kalacak bulursam buraya yerleþirim.
Þoför Ali
... Aðabey ben, haftada bir gün buraya geliyorum.
Hasan Cevat
... Bak bu iyi iþte, demek ki Fötr Salim’le sýk, sýk haberleþeceðiz. Hadi saðlýcakla kal ben ileriye doðru yürüyorum.Yol boyu iki üç dakika yürüdüm, köþeyi dönünce, bakkala benzer bir yer görüp içeri girdim ve selam verdim.
Bakkal
... Aleyküm selam, hemþehrim birini mi arýyorsun.
Hasan Cevat
... Önce bir Maltepe sigarasý verirseniz memnun olurum. Sonrada izin verirseniz soluklanayým. Daha sonra meramýmý anlatýrým.
Bakkal
... Çayý yeni demledim. Birer bardakta çay içelim.
Yaþlý adamdan hoþlanmýþtým. Çaylarýmýzý içerken birbirimizi tartýyorduk. Birde sigara yaktým. Bir bardak derken, ikinci bardak çayý da bitirdik.
Bakkal
... Evet azizim. Benim adým Ýhsan. Bu kasabada iþim adýmdan önce gelir. Bakkal Ýhsan efendi. Ya sen.
Hasan Cevat
... Bende Hasan Cevat.


Ýhsan efendi
... Tanýþtýðýmýza memnun oldum Hasan Cevat. Senden hoþlandým. Yolun bu taraflara nasýl düþtü. Sen buralarýn insaný deðilsin.
Hasan Cevat
... Doðru söylersin Ýhsan efendi. Ýzmir doðumluyum Uzun yýllar Ýstanbul’da yaþadým. Bir süredir Çimenlik kasabasýnda yaþýyordum, bu taraflara geldim. Þimdilik baþýboþ bir gezginim. Sizin bu yöre hoþuma gitti. Kalacak bir yer bulabilirsem buraya yerleþebilirim.
Ýhsan efendi
... Dur bakalým bir düþünelim. Hah iyi aklýma geldi. Yolun sonuna doðru Himmet dayýnýn, bahçe içinde büyük bir evi var. Bir kýsmý boþ duruyor. Biraz kendisi ters bir adamdýr ama, hadi kalk gidelim bakalým, belki kandýrabiliriz.
Bakkal Ýhsan efendi ile etrafý da dolaþarak Himmet dayýnýn, bahçesinin önüne geldik Ýhsan Efendi kapýyý açtý, bahçeye girdik evinin kapýsýna kadar yürüdük. Ýhsan Efendi yüksek sesle baðýrarak seslendi. Biraz sonra sevimli bir ihtiyar dýþarý çýktý.
Ýhsan efendi
... Himmet dayý misafir kabul eder misin?
Himmet dayý
... Ýhsan efendi gelin, gelin. Bu saatte hayýrdýr.
Ýhsan efendi
... Himmet dayý hayýrlý bir iþ için geldik. Yanýmda gördüðün arkadaþýn adý Hasan Cevat. Tanrý misafiri bizim kasabaya yerleþmek istiyor. Biraz konuþtum kendisiyle, hali tavrý hoþuma gitti. Sen aklýma geldin. Biraz aksidir dedim ama yinede geldik.
Himmet dayý
... Hasan cevat kardeþim inþallah hýrlý hýrsýz falan deðilsindir. Görünüþüne aldanýrsak çok üzülürüz. Bu kasabanýn insanlarý bir birine çok baðlýdýr. Yarýn öbür gün herkesi tanýyacaksýn, kimsenin üzülmesini istemeyiz. Ben buraya kiracý deðil alýrsam can yoldaþý alýrým.
Hasan cevat
... Evvel Allah, ben eðer buraya yerleþirsem, birbirimizi daha iyi tanýrýz ve yoldaþ oluruz. Yalnýz gelirim pek fazla deðildir. Size aylýk ne ödeyeceðim.?
Himmet dayý
... Kira önemli deðil. Anlaþýrýz, evin eþyasý da var. Yine de istediðin gibi deðiþtirebilirsin. Sana uygun bir iþte buluruz. Olur biter. Ýhsan efendi sen cennetliksin mirim Yine birisine elinden gelen yardýmý esirgemedin.
Ýhsan efendi
... Benden bu kadar. Hasan cevat sana teslim.
Bakkal Ýhsan efendi beni Himmet dayýyla baþ baþa býrakýp gitti. Himmet dayýyla biraz daha lafladýk, bir ara içeri gidip, elinde evin anahtarýyla geldi, elindeki anahtarý bana uzattý.
... Hayýrlý olsun Hasan Cevat güle, güle otur.
Hasan Cevat
... Sað ol Himmet dayý güvenini boþa çýkarmayacaðým.
Himmet dayý kendi evinin kapýsýný açarken, bende: anahtarý, bundan sonraki yaþamýmý sürdüreceðim evin kapý kilidine sokup çevirdim, itince kapý açýldý içeri girdim. Tertemiz, içinde eþyasý da olan, bir evdi. Ýki odasý, mutfaðý, banyo ve tuvaleti iç içe olan bir ev. Benim için beklenmedik bir piyangoydu. Minnettarlýkla Himmet dayýyý düþündüm. Bana güvenmemiþ olsaydý hala bir otel odasýnda olacaktým. Akþama kadar evi rahat edeceðim þekilde hazýrladým. Yemeði beraber yedik. Ýhsan efendi dükkaný kapatýnca yanýmýza geldi.
Himmet dayý bizim için çay demledi. Gece yýldýzlarý seyrederken üçümüzde baþka yerlerde, baþka gönüllerdeydik; ama mutluyduk. Kendimi uykunun kollarýna býrakýrken, sanki Veda’nýn dudaklarýný dudaklarýma deðdirerek iyi geceler öpücüðü verdiðini hissettim. Ýyi geceler hayatým. Ýyi geceler.

Yalnýzlýðýn tam ortasýndayým, sensizlik kadar.
Sevda çiçeðim, bir tanem, yazýn ortasýndayýz, yakýnda sonbahar... Yine hüzün yine kasvet. Anadolu’nun bir köþesinde, senden çok uzaklardayým. Zor olmayan bir iþ, iki odalý bir ev, resmin masamýn üstünde bana bakýyor. Burasý ikinci mabedim olacak. Odanýn birini seninle düþündüðümüz gibi þark odasý yapacaðým. Hiç kimsenin girmeyeceði, benden baþka kimsenin görmeyeceði bir oda olacak.
En güzeli ne biliyor musun? Sevda çiçeðim, karnýmý doyuracak kadar kazanýyorum. Ruhumu doyuracak kadar düþünecek zaman buluyorum. Zaman, zamanda kendimi sorguluyorum. Ben niçin buradayým? Geçmi-þimden kaçmakla meseleler çözülecek ve ben kurtulacaðým. Ama gerçek hiçte öyle deðilmiþ. Geçmiþim çoktan geleceðimi yüreðimde mahkum etmiþ. Anahtarýný da ulaþamayacaðým birinin eline vermiþ. Gördüm ki nereye varsam ben seni deðil, sen beni karþýlýyorsun.
Bir tanem Ayþenaz’a bir mektup yazdým. Ýnþallah eline geçmiþtir, ben kaderimden kaçýyorum, o kaderine koþuyor. Hem de dolu dizgin bilmez ki yollar ne tuzaklarla dolu. Sigarayý iki, üç taneden beþ, on taneye çýkardým artýk paket taþýyorum. Senin anlayacaðýn yolum yol deðil. Günlük tutmaya baþladým.Ýlk sayfasýný tek bir kelime, iki heceli adýnla doldurdum. Tarih milattan önce, milattan sonra der. Benim tarihim ise Veda’dan önce, Veda’dan sonra diye baþlýyor.Ahmet Selçuk’un dediði gibi. Bugün günlerden Veda, saat Veda’yý beþ geçiyor gazetelerden Veda’yý okuyorum. Veda, Veda
Yeni, yeni insanlarla tanýþýyorum. Eczacý murat bayraktar Nurettin Amca, kahveci Kamil. Bunlarýn arasýna Himmet dayý ile bakkal Ýhsan efendi, otelci dostum Fötr Salim’i daha ilave etmedim. Kýsa zaman içinde epey dostlarým oldu. Ama gece olup ta karanlýk kasabanýn üzerine çökünce, herkes evine çekildiði zaman yine yalnýz, yine senin resminle baþ baþa kalýyorum. Ýþte o zaman anlýyorum, Mecnun’un niye Mecnun olduðunu, Ferhat’ýn neden daðlarý delmeye kalktýðýný. Ben ne Mecnun’um nede Ferhat’ým. Elimden gelen sadece kaçmak. Kaçtýðým kiþi beni hatýrlamasa dahi.
Sevda çiçeðim, tek korkum bundan sonra karþýlaþamamak. Yoksa hiçbir zaman seninle yüzleþme imkaný bulamayacaðým. Eðer bir daha seninle karþýlaþamaz-sak, dalýnda açmadan solan gülden farkým olmayacak. Ben isterdim ki, bedenim yok olunca geri kalan parçam beni unutturmasýn. Bayaðý geç olmuþ sevda çiçeðim. Yýldýzlar gökyüzünde teker, teker yerlerini almýþlar. Ayný senin sevecen bakýþlarýn gibi ýþýl, ýþýl.
Caným benim
Hasan Cevat

Bu gece de görevini yapmanýn, huzuru içinde mektubumu katlayýp diðerlerinin yanýna koydum. Kasaba derin bir uykunun içine dalarken, dýþarý çýkýp yol boyunca dolaþmaya baþladým. Uzaklardan geçen bir arabanýn sesi kulaklarýma kadar geldi. Kim bilir? Ýçinde ne kadar deðiþik yaþam hikayeleri olan insanlarý taþýyordur. Hoþça kal sevgilim inþallah, baþýný yastýða koyduðun zaman uyku melekleri göz kapaklarýný hemen kapatýr

Tuðrul Ahmet PEKEL / Devamý var