Toplun reaksiyonu


Toplumları oluşturan aileler, günümüzde içler acısı zorluklarla karşılaşmaktadırlar.
Fert bazında sonuç daha karamsar, seçenekler zorunlu tercih hakkı yok, verilenle yetinmek zorundasın, reddetmek seni çözüme kavuşturmuyor.
Demokratik rejimlerin, en fazla değeri, hak ve hukuku fertlere verdiği bilinmesine rağmen, bunu uygulamak pek mümkün olmuyor!
Bu bakımdan rejimleri ihdas edenler maalesef, sürekli başkaları tarafından yönetilmişler ve bağımlı hale getirilmişlerdir.
Dolayısıyla en fazla hak sahibinden bu hakları zorla alınarak, rejimi koruma adına:
Kimliksiz, kişiliksiz, şekilci, tutucu, entrikanın, desisenin ve cürümlerin mümessili olan azınlıklara, verildiği görülmektedir.
Toplumu parçalara bölmek adına; sürekli tahribat yaparak, tehdit etmek ve ahlaki yozlaşmaları hızlandırarak, çözülmeleri kaçınılmaz kılmayı başarmışlardır.
Asli görevlerinin ne olduğunun bilincindedirler!
Böyle ortamlarda fert mücadele alanını bulsa bile, kuvvet dengesini oluşturamamaktadır.
Bu nedenle sinesine çekilip tefekkür etmekten başka bir eylem, yapamamanın acısını iliklerine kadar yaşamak zorunda kalacaktır.
Ekonomik baskı altında bulunan fertlere:
Silahın veya silahtan çıkan merminin, hiçbir anlam ifade etmediğini söyleyebilmek, kâhin olmayı gerektirmez.
Ama öyle bir fert düşününki, kendini tanımlayabilen, en ulvi duyguların hakkını veren.
Neyi, niçin düşündüğünün farkında olan, seven ve sevginin ne olduğunu bilerek mücadele eden.
Şecaat ve tevazuu dengelemiş, dirayet, siyaset iklimini teneffüs etmiş bulunanlar.
Dünyayı da içine alan bir âlem hedefine kitlenerek, hareket ve kuvvetin kaynağını keşfetmiş olanlar.
Ölüm ve rızk endişesini sinesinden silerek, kalbini sahibine adamış bir âdemoğlu!
İşte tekebbür sahipleri, böyle fertlerin çoğalmaması için her türlü gayret ve eylemlerden ne pahasına olursa olsun kaçınmamaktadırlar.
İnsanlar bire bir bunun farkında olsalar, yemezler, içmezler böylesi insanları yetiştirmek için her türlü fedakârlığa katlanırlar.
Bu hedefte olmadığımız müddetçe, kaybetmeye mahkûmuz, tercih hakkımız yok, verilenle yetinmek zorundayız.

Mustafa CİLASUN