Ne tuhaf bir anlayıştır ki kâhinciliğe bakış
Derlerdi ki dincilerden çıkar hep bu anlayış
Onlar dar kafalı, çember sakallı bir bağnaz
Vur abalıya nasıl olsa asla ses çıkartamaz

Yıldız falcılığı, burç hokkabazlığı revaçta
Bırakın yaşayanı, ölen ruhlar çağrılmakta
Gariptir ki bazı insanlar bezle uğraşmakta
Dine saldırmakta, açıktan şirki savunmakta

Derler ki öncelikle bizde lailahe diyoruz işte
Bilselerdi ki bu ne demekti, hiç derler miydi?
Yoktur hiçbir ilah, put yalnızca illallah vardı
O sadece bir olan Allah’tı, münezzeh olandı

O kâinatın hâkimiydi, sistemlerin banisiydi
Yeryüzünü tanzim eden bir Rahmanirrahimdi
Her zerrenin banisi, insanın da tek sahibiydi
Tüm övgüler ona aitti, o yalnız tek yaratandı

Mukallitler garip ki, beyni bıraktı kafaya aktı
Asla yanmazdım her hangi bir şey bulsalardı
Kaygıydı, zandı, korkuyorlardı bir ön yargıydı
Buna rağmen saldırıyor, acımasız karalıyorlardı

Bire gafil ne olur bir düşün, darbeler nedendi
Demokrasi çığırtkanlığı yaparlar, nerelerdeydi
Sıkıyönetim olmasına rağmen hep kan revan
Seyredenler sefa sürenler müstekbir uşaklardı

Sen, hala asabiyetle hamaseti davet ediyorsun
Dünya âlemi güldürüyorsun sen ne yapıyorsun
Yok, mu hiç vicdanın, analık yanın kalan şefkatin
Tefekkür denen yüce mefkûreden birden sıyrıldın