Kadın olmak… Diyorsunuz,
Bir ömrü bir erkeğe adamak…
Niye öyle...
Sevmiyorsan niye adamak...
Seviyorsan ne demek adamak...
Bir erkek değil mi?
Nihayetinde o da bir insan...
Aynı kadınlar gibi...
Bazen sevilmeyi...
Bazen de sevmeyi beklerler...
Niye kadınlar gül ile anılırlar...
Erkekler hurdalıkla niye...
Kalp sorunu mu var...
İnsan olmaları sebebiyle
Sorumluluk açısından eşittirler...
Birbirlerine emanettirler...
Hani diyorsunuz ya...
Göz kamaştıran nesneyi...
Her ikisi içinde geçerli...
Aşağılanmanın en şedit olanı...
Bir kadın tarafından hakir görülmektir...
Ahde vefaya kim sadık kalmadıysa...
Bu ikisinin de ceremesidir...
Kadın...
Kâinatın öznesi olmaktır...
Kadın...
Neslin en zarif toprağıdır...
İffet onun vazgeçilmez aynasıdır...
Erkek gülünün kıymetinden bihaberse...
Gülün ne gibi bir suçu bulunabilir...
Bir yağmur gibidir...
Bir başağın en zarif ölçüsüdür.
Her yiğide, yiğitliği yakıştıran
En yüce cengâverdir...
Kadın olmak işte böyledir...
Kızmadınız bana değil mi?
Ey güzel insan, sevgili hocam...