Zindanı yaşamak vardı, onunla solumak
Nefessiz kalmak, hayattan öyle çekilmek
Bırakmak, unutulmak, yalnızlık yaşamak
Voltalarla tefekkürün zindeliğini yaşamak

Öyle bir haldi, olmuş ve olacak serencamı
Her an izleyen gölgeyi, kaderde bilmeceyi
Çekeceğim çileyle ayazda hep gecelemeyi
Gam etmiyordum, gönlümdeki kalan izleri

Ben ve yalnızlığım, tespih tanelerinde anım
Günlerce adımladığım, haksızlığadır figanım
Zulmet karşısında yine yalnızım, sevdasızım
Aşksız bir hayatın girdabında boğulmaktayım

Kuşlarla avunanım, kanatlarında hülyalarım
Ben yine hazanın en acımasızını yaşayanım
Taş duvarların nemini koklayan mahkûmum
Aşk kelepçesi takılan bir divanedir bu halim

Ey yar sen hürsün, aşk adına özgür gülsün
Semalarda süzülen gölgesin, bir serinliksin
Hasretle gözlenen bir ümitsin, sen sevgisin
Aşkı bilensin, vicdana gelensin bir rahmetsin