- Lan gelsene iþte seni bekliyorum, dedi Uður.

Sesi yeni çatallanmaya baþlamýþtý ve cümlenin ortasýnda sesi gene kalýnlýðýný yitirip alýþýldýk çocuk sesine döndü. Ailesinin son çocuðuydu ve diðer dört çocuk pek uður getirmemiþ olacak ki fýrýncý olan babasý ona Uður ismini koymaya karar vermiþti. Fakat gene de aileye pek uður getirdiði söylenemez. Doðumundan yalnýzca bir yýl sonra babasý fýrýný kapatmak zorunda kaldý (Mahallede anlatýldýðýna göre aslýnda fýrýn belediyece kapatýlmýþ zira fareler her gün çýlgýn eðlenceler düzenlemekteymiþ ekmeklerin arasýnda. Kapatýlýnca da sadece Uður’un ailesi ve fareler üzülmüþ bu duruma). Babasý, bir sene sonra da trafik kazasýnda öldü. Uður daha iki yaþýndaydý babasý öldüðünde ve þimdi ne zaman laf açýlsa ölen çoðu insan için olduðu gibi Uður da babasýný anlatýrken abartýr, olmayan veya olmayacak özellikler hatta efsaneler eklerdi.

Þimdi maðaranýn baþýnda bir aðacý tutarken seslendiði ise ondan üç yaþ küçük Önder’di. Ailesinin neredeyse tümü öðretmen bu çocuk, mahalleli diðer çocuklardan farklý olarak çýt kýrýldým ve biraz korkak bir çocuktu. Çoðu arkadaþý ona bu nedenle muhallebi çocuðu derdi ve her ne kadar muhallebiyi çok sevse de bu lafýn barýndýrdýðý alayý anladýðýndan içerlerdi ama elinden pek de bir þey gelmezdi. Önder ismi de diðer ukala isimler gibi anne babanýn çocuklarýnda görmek istedikleri temel özelliði belirten bir isimdi. Babasý bu isimde ýsrar etmiþti. Evliliði boyunca ilke defa bir konuda böylesine diretince karýsýna ve karýsýnýn ailesine kabul ettirebilmiþti. Etrafta ufacýk ama Zeki, Mert, Önder, Yavuz gibi koca koca isimleri olan ve donlarý sürekli kýçlarýndan düþen yüzlerce çocuk komedi filminden bir sahne gibiydi. Önder her zamanki korkaklýðýyla apartmana çýkan merdivenin altýna sinmiþ Uður’u gözlüyordu.

-     Eeeh, gelmiyosan gelme be! Ben gidiyorum.

Uður aðacý býrakýp yan yan biraz kayarak biraz koþarak maðaraya girdi. Bunu görünce, Önder de saklandýðý yerden çýkýp maðaraya doðru koþtu ve giriþe gelince Uður’un pis pis baktýðýný gördü.

-     Lan niye saklanýyosun? Ulan muhallebi!! Þu aðaca tutunarak in, hadi çabuk.

Önder aðaca tutunup yavaþça aþaðýya kaydý ve kayma iþinin sonuna doðru hýzýný tam ayarlayamadýðýndan Uður’un omzuna çarpýp yere kýç üstü düþtü.

-     Hay senin inmeni sikiyim!!

Toparlandýðýnda Uður oldukça dik patikadan aþaðýya inmeye baþlamýþtý. Gene peþinden ayný þekilde inmeye çabalayarak düþe kalka ilerlemeye baþladý. Maðaranýn içindeki bu patikanýn eskiden, çok eskiden burada yaþayan Rum papazlar tarafýndan yapýldýðý söyleniyordu. Bu kadar dik olduðuna göre çok atletik olmalarý gerekir diye düþündü Önder. Bir yandan da Uður’un duymayacaðý þekilde söyleniyordu, arada ufaktan küfrederek. Ama küfürleri bile aðzý doldurmayan cinsten, “pis”, “bok” gibi þeylerdi. Bir keresinde mahalleli üç beþ arkadaþý toplanýp ona ders vermeleri gerektiðini söyleyip bir gün boyunca küfrettirmeye çalýþtýlar. Ýþe yaramadýðýný gördüklerinde dalgaya vurup fantastik küfürler icat etme yarýþý baþladý. Türlü sebzeler, otomobiller, uçaklar küfürlerde önemli yerler alýyordu. Hatta bir çocuðun tam 8 kelimelik din ve matematik öðretmenini de içeren küfrü hepsinin birden kahkahalara boðulmalarýna neden oldu. Hatta içlerinden en ufaðý belli etmese de hafiften altýna kaçýrdý.

Düþe kalka patikanýn sonuna ulaþtýlar. Ýlerdeki ufak dereye kadar tütün tarlalarý ve iki köy evi bulunuyordu. Ýnerken pek bir amaçlarý olmadýðýndan Uður biraz düþünüp dereye doðru gitmelerinin doðru olacaðýný söyledi. Derenin ilerisindeki yoldan ilerlenince beleþ maden suyu içebilecekleri bir yer olduðunu da ekledi. Gerçi bu son kýsým mahallelinin uydurmasýydý, zira þimdiye kadar böyle bir suyun varlýðýna þahit olmamýþlardý. Tütün tarlasýnýn içinde özensizce, fidelere de basarak yürümeye baþladýlar. Yürürken yerden çýtýrdama, kýrýlma sesleri geliyordu. Böylece bu yýlki tütün rekoltesinin üzerinde önemsiz de olsa bir etkileri olacaktý. Ýlk evi geçtiklerinde sollarýnda aniden sinirli olduðunu belli etmekten çekinmeyen bir köpek belirdi. Salyalarý hiç durmamacasýna çenesinin altýndan yere damlýyordu ve havlamaya baþladýðýnda bu salyalardan bir kýsmýný çocuklar yakýndan tanýma fýrsatý buldu. Ýlk þaþkýnlýðýn ardýndan Uður aniden yere oturdu. Bu hamle Önder’i beklenmedik þekilde harekete geçirdi ve arkasýna döndüðü gibi daha önce hiç koþmadýðý kadar hýzlý koþmaya baþladý. Fakat bu hýz köpek için yürüyüþ hýzý sayýlabilirdi. Uður, Önder’i ve peþindeki köpeði izlerken saniyeler içinde köpek diþlerini çocuðun pantolonuna geçirdi ve sanki bu kendi pantolonuymuþ ve Önder ondan çalmýþ gibi sahiplenip çekiþtirmeye baþladý. “Cart-cýrt” seslerinin yanýnda Önder’in aðlama sesi duyuluyordu fakat Uður yerinden kýpýrdayamadý. Çocuk aniden aðlamayý kesip pantolonunun düðmelerini çözünce köpeðin amacý böylece belli oldu. Pantolon aðzýnda týrýs týrýs evin bahçesine doðru seyirtmeye baþladý. Önder annesinin diktiði donla kalakalmýþtý. Donun sadece üst kýsmýna lastik olduðundan ve don da oldukça büyük olduðundan pipisi ve hayalarý ortadaydý. Bu durumun da verdiði utançla tekrar aðlamaya baþladý. Uður oturduðu yerden kalkýp çocuða doðru yürüdü, yürürken de,

-     Of lan ucuz kurtulduk, hay siktiðimin köpeði, dedi.

Önder’in yanýna geldiðinde, onu teselli etmek için kolunu omzuna attý. Üzülme, dedi, ben gidip sahibini bulup alýrým pantolonunu.

-     Gel geri dönelim, sikerim maden suyunu...

Birlikte kalktýlar. Önder gözlerini sildi ve gerisin geri patikanýn çýkýþýna doðru ilerlemeye baþladýlar. Tütün tarlasýnda yürürlerken, Uður biraz önce yaþadýklarýndan oradaki tarla sahiplerini de sorumlu tuttuðundan bu sefer özellikle tütün fidelerinin üzerine basa basa yürüyor, atladýðý bir fide olunca geri dönüp özellikle basýyordu. Gene atladýðý bir fideye basarken yanýnda çocuðun pantolonunu fark etti. Eline alýp havaya kaldýrdý:

-     Ulan þanslý ibne, bak pantolonun burda, dedi ve Önder’e doðru fýrlattý.

Üzerine geçirince, köpeðin pantolonun peþinde deðil ama bir bacaðýnýn dizden aþaðýsýnýn peþinde olduðu anlaþýldý. Her tarafý salyayla ýslanmýþ pantolon salya yüzünden yer yer koyu lacivert olmuþtu. Uður, Önder, salyalý ve tek bacaðý dizden itibaren olmayan pantolonu patikadan yukarý týrmanmaya baþladýlar tekrar. Bu sefer aðaç köklerine tutunarak ilerlemeleri daha kolay oldu. Tepeye ulaþtýklarýnda Uður “Ne maceraydý be!!” dedi, yapmacýk olduðu çok belli bir þekilde. Maðaradan aþaðýya inme fikri onundu ve þimdi belli ki bu fikrin pek akýllýca olmadýðýný anlamýþtý.

Önder daha önce hiç hissetmediði biçimde küfretme isteði duydu. Sadece Uður’a deðil, maðaraya, köpeðe, tütün tarlasýna, kýlýbýk babasýna, herkese, her þeye. Ama küfretmedi. Onun yerine sessiz kalmayý yeðledi ve saðda oturduklarý apartmanýn merdivenlerine doðru yürürken arkasýndan Uður seslendi.

- Ulan muhallebi, tekrar gideriz, o köpekle daha iþim var benim.