Unut beni, unutmak zorundasın derken
Çaresizler geldi aklıma ürperdim aniden
O vakit sanki giyotindin hızla indirirken
Anlamak istemiyordun gönlün diklinden

Değil mi her zaman güller koparılmaz ya
Her vakit çiçekler gibi nisalar solmazlar ya
Yalnızca onlara acınmaz onlara yanılmaz ya
Yok, olmaya yüz tutmuş bir canın zamanın da

Tut ki dilini, indir yüreğine en büyük darbeyi
Kim takardı ki senin sineden konuşan o dilini
Bırakma sakın sevginden kalıcı olan hiçbir izini
Unut git bir daha asla hatırlatma acı kederini

Seni hiç sevmedim sevmediğimi de söyledim
Sana asla olmaz dedim deli sin’i de ben dedim
Çok sabrettim direndim sen anlamak istemedin
Seni yansıyan halinle çaresizliğe mahkûm ettim