Ruhumu şifasız acılara terk ederken
Boynumu büktürür kederler ekerken
Ne diyeyim sana kızgınlığım bahtıma
Sen bir an olsa bile sakın bana acıma

Elbette bilinmezdi bugün dertler bizim
Arzı mekânda, olsun kalan aşklar sizin
Çaresizim seven gönlüm kime neylerim
Kendi halinde yeşillenen canı divaneyim

Suçlayamam yâri haklıydı ne demeliydi
Melaller çaresiz atiler denksiz bir seyirdi
Pek taze salınan bir gülü güzel saadetti
Bir tefekkür ehli muhakeme takipçisiydi

Ne kadar arzulardım sohbetin şevki için
Melali hasretmek onu anlamak tercihim
Bir hazzı beklerdim ama şimdi neyleyim
Hamt eylerim sabır dilerim çeker giderim