Çekerken çilesini eşsiz yalnızlığın
Sabır bir gül kokusuna götürürken
Muştusuyla sabahlara ramak kala
Açılıyor perdeler silsile yapa yapa

Aşkın bir diğer adı değil mi ölmek
An için meşk seyrinde nefeslenmek
Merakın hasret ahengini gözlemek
Son nefes için özlem çekerek ölmek

Sevdanın buğusu o kadar kuşatır ki
Kor ateşlerin serinliğine gidene denk
Melal dalıp gider seni senden alarak
Hazzın derinliğinde umutla açılarak

O öyle bir sevgili ki gülü canan ne ki
Asrın hasret serinliğinde haza meşki
Zevk öylemi kim aranırsa onun derdi
Sevgili aşkı için dirilen ölümle gidilen