Ne müşkülü aşksın ey dili bahar
Dil şad olacak ki sayfalar kahırla
Ne dersin bilemem hangi demsin
Elemlere gark eden aşkı sevdasın

Solmaya yüz tuttu sineyi bahçem
Ne güller ki yaprak mı kaldı beter
Merak içinde kalan hicran nefesler
Gülü şad ister sevda ile aşkı bekler

Ey Hak ne büyüksün kalbin sahibi
Zamanın hakikati ahirin hâkimisin
Aşkların ta kendisi hazzı verensin
Sen rahmetinle tecelli eden yücesin

İşte hazanı aşka sudur etmiş bircan
Sevdanın prangasında soluyan insan
Hakkın rızasından noksandı horlanan
Oysaki bir kandı aşka hasret yaşayan

Hikmet senindir arzın yalnız hâkimisin
Elbette ki hareketin kuvvetin sahibisin
La şeriksin münezzehsin halk edensin
Aşka erdirensin hidayeti nasip edensin